<p>Dag allen, <br /><br />Sinds afgelopen woensdag ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. Het is nog erg pril (4 weken en 3 dagen). Mijn menstruatie bleef uit en dat is niks voor mijn cyclus. De zwangerschapstest wees al gauw uit dat ik zwanger ben. <br /><br />Het was niet gepland, maar zeker van harte welkom. Mijn man en ik hebben niet echt een kinderwens. We zouden er niet om rouwen als we kinderloos zouden blijven, maar als we een geschenkje krijgen dan zijn we er ook blij mee. <br /><br />Dit is niet de eerste keer dat ik zwanger ben geraakt. In januari 2018 raakte ik ook zwanger, maar dat was helaas van korte duur. Rond de 7 weken kreeg ik een miskraam. Ook deze zwangerschap was niet gepland, maar wel gewenst. <br /><br />Deze zwangerschap voelt anders aan. In januari 2018 voelde ik vanaf het begin dat het niet klopte. Ik had vanaf het moment dat mijn menstruatie moest komen, links onder bij mijn eileider/liesstreek pijn. Het leek alsof daar iets vast zat. En dat bleef zo aanhouden tot de miskraam. Ook had ik op het moment dat ik ongesteld moest worden, een soort van oud roze bloedverlies/slijm. <br /><br />Dit keer is het anders. Ik heb geen bloedverlies. Als het niet die zwangerschapstest was, dan zou ik niet denken dat ik zwanger was. Ik voel geen pijn. Heb alleen hoofdpijn, last van vermoeidheid (vooral rond 14.00/15.00 moet ik even gaan liggen), zeer licht misselijk en heb het vooral in de avond erg koud. <br /><br />We zijn er blij mee, maar ik voel me ook vele momenten van de dag down. Ik maak me zorgen. Ik ben namelijk schildklierpatient (traagwerkende schildklier die nu wel goed is ingesteld) en je leest dat dit het risico's op miskramen vergroot en de ontwikkeling van het kind negatief kan beïnvloeden. Dus ik ben nuchter en houd rekening ermee dat dit ook kan eindigen in een miskraam (al hoop ik van niet). <br /><br />Ik voel me ook down omdat ik weet dat een kind je hele leven op zijn kop kan zetten en dat het gedaan is met spontaniteit. Momenteel leiden wij een actief leven en ik vrees dat dat op gaat houden als het kind er eenmaal is. We hadden plannen om nog veel te reizen, maar ook daarin ben je beperkt als je een kind hebt. Dus op dit moment is het ook een beetje rouwen (of zijn dit de hormonen die me gek maken en valt het allemaal wel mee). <br /><br />Ik lees op dit forum zoveel vrouwen die ontzetten blij en gelukkig zijn met hun zwangerschap. Ik heb dat gevoel dus niet. Aan de ene kant onzekerheid en angst voor een miskraam, maar aan de andere kant beseffen dat straks met een kind heel veel dingen niet meer kunnen. </p><p>Ik moest dus even mijn hart luchten........</p>