zelf eten (3.5 jaar)

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo,
Onze dochter (3.5) is altijd al een slechte en trage eter geweest. Wij hebben haar altijd eten gegeven, zodat het in ieder geval op ging. Nu eet sinds 2 maanden haar zusje (11 mnd)  mee aan tafel en die moet echt gevoerd worden. Mijn man werkt vaak 's avonds en eet dan niet thuis. Ik zit dan aan tafel met een hongerige baby en een kleuter die niet zelf wil eten. En mijn eten wordt ondertussen koud. Het leek me altijd zo gezellig om met de kinderen aan tafel te eten, maar ik zie er nu elke avond zwaar tegenop. Ik heb al geprobeerd om met mijn dochter op de klok te kijken en dan geef ik haar een half uur(!) de tijd om haar bord leeg te eten. Ik ben met mijn eigen eten en mijn jongste na 15 minuten wel klaar, maar dan heeft de oudste alleen maar zitten spelen. De consequentie die ik opleg als ze op de afgesproken tijd haar bord niet leeg eet is dat ze op de trap verder moet eten. Maar na 2 weken zit er nog geen schot in de zaak en ik wordt er een beetje moedeloos van. Zodra ze op de trap zit heeft ze wel binnen 5 minuten haar bord leeg.....Gisteren probeerde ik het anders. Als ze haar bord niet op de afgeproken tijd leeg zou hebben haalde ik het weg en kreeg ze niks meer te eten. Ook geen toetje. O zegt ze mijn buik zit toch al vol. Terwijl ze amper heeft gegeten. Het is al niet een van de dikste, dus ben ik er eigenlijk geen voorstander van. Hoe lossen jullie dit op/hebben jullie dit opgelost? groetjes Debra

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

je verhaal herken ik.
Onze oudste dochter wil ook het liefst geholpen worden. (ze wordt in april 4)
Maar daar hebben wij geen zin in.
Wat bij ons goed werkt is het traphek dichtmaken. Ze wordt bij ons voor de trap gezet als ze niet luisterd. Meestal is haar bord leeg voordat ze daar staat want ze ervaart dat echt als straf. gelukkig.
Wat ook goed werkt is de beide meiden precies het zelfde eten aan te bieden. Vanavond was dit wortel met pasta. Ze hebben samen zitten smullen en manlief en ik hebben rustig gegeten. Ze vind het heel leuk/interssant om het zelfde te eten als haar zusje van 8 maanden oud. Ik bied het eten aan via de rapley methode, dus niet prakken. En met de handen eten.

Ik vind het prima zo, de borden gaan leeg en we hebben geen strijd aan tafel. Enne netjes eten, dat komt vanzelf.

groetjes,
Ikky

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,
Lijkt me een lastige situatie voor je!
Dan is aan tafel gaan nooit zonder spanning  of lekker gezellig.

Hier zijn we ook volgens de rapley methode begonnen met bijvoeden, en al gelijk vanaf zeven maanden.
Ik heb Tobias nooit gevoerd, ik heb altijd hele stukken gekookte groente en aardappel aangeboden.
Ook nooit iets anders gegeven dan wat wij aten, altijd samen hetzelfde. Als wij gebakken aardappeltjes aten, kreeg hij gekookte, maar het waren aardappels. Niet geprakt, niet gepureerd.

Wat heb jij daar aan?, kan ik me voorstellen dat je dat denkt.

Je tweede kindje is nu elf maanden, je zou met dit kindje kunnen proberen om het anders aan te pakken, en misschien eens verdiepen in Rapley. Het is gericht op wat je kindje al kan, hij kan iets oppakken en naar zn mond brengen, proeven en ook al kauwen. Stel dat je met je baby zo zou gaan eten, dan wil je andere kindje misschien ook wel.
Geen druk erop, als ze niet eet dan eet ze niet.
Geen straf. Tobias eet ook weleens heel weinig, nou dan eet ie maar niet. Dan krijgt ie nog wel een toetje, maar gewoon alleen yoghurt. Geen muisjes erdoor, of een lik vla; nee alleen yoghurt.  
Tja het erge is nog dat hij dat niet als straf ervaart, maar ach, moet ik  mn kind van twee straffen omdat hij een keer  niet wil eten?

Ik heb mijn eten altijd warm kunnen eten, we eten altijd samen, Tobias kan zo een half uur aan tafel zitten; en de regel is  wel...ook al wil Hij niet eten, dan moet hij nog wachten tot papa en mama hun bord leeg hebben.

Je kindje op de trap of de gang zetten om dat het niet eet, wat geef je dan voor signaal? en wie heeft er de touwtjes in handen> het is uiteindelijk je kind die de boel bepaalt, en dat moet je zien te doorbreken.
Haal de druk van het eten af, niet eten? prima.
Spelen met je  eten? goed, tot een  zekere grens.

Ik zou je aanraden om het eens te proberen, want het klinkt alsof je in een machtsstrijd bent geraakt met  je oudste, en het beroerde is dat de tweede het wellicht zo overneemt, en dan zit je helemaal.
google  s naar 'network 54 forum bijvoeding'
en kijk eens of het wat voor je is,  

veel succes, en onthoud, het is tijdelijk ;-)
zoals al die moeilijke peuterdingen ;-0

groetjes Kim