<p>Lieve mensen,</p><p> </p><p>ik vroeg me af hoe jullie dit hebben gedaan.</p><p>ik heb een lieve, leuke, super schattige dochter van 8 maanden. Ze is het gewend om aan de borst inslaap te vallen en om met mij te slapen. Ik vind het zelf ook heerlijk. Maar ik denk dat het goed is dat zij leert om in haar eigen bed te slapen + zonder hulp van mama. <br /><br />Overdag was ik al begonnen met wakker in bed leggen. Maar ze is dan zo intens verdrietig, zo hard huilen. Ookal zit ik er naast. Ik vind dat dat dan zo zielig. Dan zit ik alsnog met haar op bed en aan de borst en slaapt ze dus weer bij mij. </p><p> </p><p>Ook is ze natuurlijk al wat groter en hoeft zij niet meer zovaak de borst. Helaas wilt zij geen speen. Ze kauwt hier op. Toch geven ik hem. Ook probeer ik een knuffeltje te geven naar bed. Ik hoop dat ze natuurlijk even gaat spelen en dan in slaap valt. <br />Omdat zij natuurlijk gezellig met mama slaapt ruikt ze mij ook. Ze word wakker en zoekt ‘haar speen’ mama dus. Ligt ze schattig met dr oogjes dicht te sabbelen of te drinken. Ze kan heel de nacht spenen/drinken als ze dit wilt. Soms komt ze wel 3x op een nacht. Ik weet dat het niet meer nodig is. Maar ik denk dat het echt verschil zou maken als zij dus in haar bedje slaapt. Ik weet alleen even niet hoe ik hiermee moet beginnen. </p><p>Soms lukt het me, maar tegenwoordig niet meer. Ze sliep altijd keurig in haar eigen bed tot de 4 maanden. <br /><br /></p><p>Ik denk dat mijn timing misschien ook niet zo fijn is. Slaapregressie + sprongetje + verlatingsangst. <br /><br /></p><p>Heeft u tips of vragen voor mij. Deel het met mij. Ook ben ik benieuwd hoe u dit heeft aangepakt. <br /><br /></p><p> </p>