Zelfstandig leren slapen

<p>Lieve mensen,</p><p> </p><p>ik vroeg me af hoe jullie dit hebben gedaan.</p><p>ik heb een lieve, leuke, super schattige dochter van 8 maanden. Ze is het gewend om aan de borst inslaap te vallen en om met mij te slapen. Ik vind het zelf ook heerlijk. Maar ik denk dat het goed is dat zij leert om in haar eigen bed te slapen + zonder hulp van mama. <br /><br />Overdag was ik al begonnen met wakker in bed leggen. Maar ze is dan zo intens verdrietig, zo hard huilen. Ookal zit ik er naast. Ik vind dat dat dan zo zielig. Dan zit ik alsnog met haar op bed en aan de borst en slaapt ze dus weer bij mij. </p><p> </p><p>Ook is ze natuurlijk al wat groter en hoeft zij niet meer zovaak de borst. Helaas wilt zij geen speen. Ze kauwt hier op. Toch geven ik hem. Ook probeer ik een knuffeltje te geven naar bed. Ik hoop dat ze natuurlijk even gaat spelen en dan in slaap valt. <br />Omdat zij natuurlijk gezellig met mama slaapt ruikt ze mij ook. Ze word wakker en zoekt ‘haar speen’ mama dus. Ligt ze schattig met dr oogjes dicht te sabbelen of te drinken. Ze kan heel de nacht spenen/drinken als ze dit wilt. Soms komt ze wel 3x op een nacht. Ik weet dat het niet meer nodig is. Maar ik denk dat het echt verschil zou maken als zij dus in haar bedje slaapt. Ik weet alleen even niet hoe ik hiermee moet beginnen. </p><p>Soms lukt het me, maar tegenwoordig niet meer. Ze sliep altijd keurig in haar eigen bed tot de 4 maanden. <br /><br /></p><p>Ik denk dat mijn timing misschien ook niet zo fijn is. Slaapregressie + sprongetje + verlatingsangst. <br /><br /></p><p>Heeft u tips of vragen voor mij. Deel het met mij. Ook ben ik benieuwd hoe u dit heeft aangepakt. <br /><br /></p><p> </p>
 
Je schrijft 'ik denk dat het goed is dat ze zelf in slaap leert vallen''. Waarom denk je dat dat goed is? Is dat iets wat je echt zelf wilt, of omdat 'men' vindt dat dit nodig is, of omdat je bang bent dat ze het nooit zelf zal kunnen?
Ik denk dat kinderen vanzelf, als ze daaraan toe zijn, zelfstandig in slaap kunnen gaan vallen. Mijn dochter is 2j3m en ik lig 's avonds nog bij haar in bed tot ze in slaap is gevallen. Daarna slaapt ze prima door. Tot ongeveer 23 maanden viel ze aan de borst in slaap, daarna lukte het vanzelf zonder borst. Ik vertrouw erop dat het haar vanzelf ook gaat lukken om helemaal zonder mij in slaap te vallen.
Ook nachtvoedingen en jouw nabijheid nodig hebben zijn op die leeftijd nog heel normaal. 
Op de website van kiind.nl lees je hier veel fijne artikelen over.
En als dit niet bij je past en je graag je dochter in haar eigen bed wilt slapen hebben andere mama's hier vast goede tips voor je!
 
Overigens heb ik tot ca. 20 maanden met mijn dochter samen geslapen, ze lag bij mijn man en mij in bed. Daarna is ze in een peuterbed gaan slapen zodat ik bij haar kon liggen als ze in slaap valt.
 
Begin eens met haar over te leggen in d'r eigen bed zodra ze slaapt... dan wordt ze misschien even wakker, maar zijn ze vaak zo slaapdronken dat ze in hun eigen bed toch verder slapen. Dat lijkt me een goede eerste stap...

Zo te lezen vind je het allemaal heel schattig enzo, maar 3x per nacht aan je borst sabbelen is echt onnodig en ja, daar is ze nu zeker mee verwend geraakt en dat leer je alleen maar af door door te zetten en de borst niet meer aan te bieden in de nacht, of hooguit 1x. Ja, dat wordt strijd en gekrijs en dat gaat moeilijk worden, maar dit leer je niet zomaar 123 af...

Het kan alleen slagen als je er voor 100% voor gaat en je jezelf voorbereid op minimaal 2 weken gedoe in de nacht. Vind je het zielig of schattig en geef je weer toe (zoals je nu doet) dan zal het echt niet zomaar vanzelf stoppen.

Lig je er altijd naast, ook tijdens alle dutjes overdag? Hoe hou je dat vol? Je hebt toch ook een huishouden en hoe ga je dat ooit doen als er een 2e kindje komt? Dan wordt dat onmogelijk.

Mijn jongste dochter is 21 maanden en slaapt in de avond soms heel moeilijk in. Dan leg ik haar in ons bed (als ze na 30 minuten nog niet slaapt, echt niet eerder!) en zodra ze slaapt in ons bed, leg ik haar gelijk in d'r eigen bed en daar slaapt ze 9 van de 10x gewoon verder de hele nacht. Maar de hele nacht naast me? Sorry, daar begin ik echt niet aan...

De doorzetter wint, maar dat kost een berg energie en tijd en tranen en dat moet je wel aankunnen en aandurven. Zo niet, ook goed.. maar verwacht dan zeker niet dat dit snel stopt, het wordt waarschijnlijk alleen maar erger...
 
Wat DPL zegt, is ook goed. Het is een keuze.. vind jij het prima dat je kindje altijd naast je ligt en je altijd nodig heeft? Dan is het goed hé. Maar ik zou daar eeeecht geen zin in hebben en die opvoedstijl ligt mijlenver bij mij vandaan. Als m'n dochter écht niet wilt slapen dan mag ze dus in mijn bed en leg ik haar daarna over in d'r eigen bed. Maar dat is de max, verder ga ik niet. Ieder z'n keuze daarin.
 
Mijn dochter (nu 7 maanden) viel ook vaak aan mijn borst in slaap, dan legde ik haar in haar bedje en sliep ze zo verder. Sinds een paar weken heeft ze tandjes en mijn tandarts adviseerde om meteen te beginnen met poetsen en dat na haar laatste (borst)voeding omdat het anders geen nut zou hebben. In slaap vallen aan de borst en dan slapend in bed leggen is er dus niet meer bij!
Wij zijn het gewoon gaan doen, we hadden zoiets van: we zien wel! We hebben het hele ritueel hetzelfde gehouden en alleen het tandenpoetsen eraan toegevoegd: naar haar kamertje, kleertjes uit, douchen/badje/washand, schone luier, slaapzak aan, licht dimmen, borstvoeding in een stoel in haar kamer, en daarna tanden poetsen ook in haar kamertje (ik leg de tandenborstel al van tevoren klaar). Direct na het tanden poetsen in haar bed, kusjes en weltrusten zeggen (Dankjewel voor een fijne dag! Slaap maar lekker! Mama houdt van jou! Welterusten!), licht uit en de kamer uitlopen. Oftewel, kort maar lief, en lekker duidelijk altijd hetzelfde. 
De eerste paar keer was het even piepen, dan wachtte ik even en liep dan weer naar binnen en dan alleen even mn hand op d'r buikje en fluisteren: ga maar lekker slapen! en weer weg lopen. De 2e keer ietsje langer wachten etc etc. De 2e avond moest ik nog maar 1 keertje terug en vanaf de 3e avond kletst ze nog een beetje en valt ze  na 10 minuten in slaap. 
Ik weet niet of dit bij alle baby's zo werkt natuurlijk, maar het komt erop neer dat mijn advies zou zijn: gewoon doen en het op je kindje doen overkomen alsof het de normaalste zaak van de wereld is, het bedritueel niet te veel wijzigen. 
Succes!
ps op het instagram account 'slaaptipsvoorbabys' staan heel veel nuttige tips!
 
Wat betreft borstvoeding en tandbederf; moedermelk is niet carcinogeen. Dat betekent dat het in een schone mond geen gaatjes veroorzaakt. Goed poetsen en je kunt dus gewoon nachtvoedingen geven zonder dat het schadelijk is voor de tanden. Hier lees je er meer over. 
En nog een artikel over in slaap voeden: https://oermoedersvannu.nl/artikel/waarom-in-slaap-voeden-oke-en-normaal-is/
 
 
Wij hebben mijn zoontje zelfstandig leren slapen met hulp van een slaapcoach. (Er was bij ons wel wat meer aan de hand dan alleen aan de borst in slaap vallen)
Het aan de borst in slaap vallen hebben we veranderd door hem 30 tot 60 minuten voor bedtijd borstvoeding te geven, beneden in de woonkamer. Daarna nog even spelen en dan naar bed. De eerste 4 nachten heeft mijn man hem naar bed gebracht (die heeft geen borst dus hij kon er ook niet om vragen ?).
In eerste instantie ging hij huilen. Een kindje dat gewend is om aan de borst in slaap te vallen snapt niet wat hij in bed moet doen als je hem er wakker in legt. Mijn man bleef erbij, gaf af en toe een aai over zijn bolletje en fluisterde geruststellende woordjes, net zolang tot hij sliep. Dit hebben we afgebouwd door steeds verder van zijn bedje te gaan zitten.
Als je dit echt graag wil dan is het te doen. De eerste avonden is het echt pittig en een kwestie van doorzetten en volhouden.
 
Terug
Bovenaan