zeuren of niet?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo Meiden!!

Ik voel me de laatste dagen voor mijn a-terme zou ontzettend lobbig. Ik voel me echt een lui zwijn. Mijn man doet heel veel voor me. Hij probeert altijd zo vroeg mogelijk thuis te zijn van zijn werk. En als hij dan thuis komt, dan ziet hij mij altijd op de bank hangen. Ik heb daar zo'n schuldgevoel over, maar ik kan gewoon op dit moment niet anders. En daarbij komt ook nog eens dat hij me maar blijft prijsen, dat ik zo mooi ben en me zo kranig houd. Terwijl ik dit eigenlijk niet niet verdien. Zou dit er allemaal bij horen of ben ik gewoon aan het zeuren?
Joanne
 
hoi joanne
ik voel me soms ook wel eens schuldig. ik wil allemaal zooooveeel maar mijn lichaam werkt niet mee, en wil rust rust en nog eens rust! als ik op een moment dingen kan doen, doe ik dat ook, dat weet mijn vriend ook. en hij zegt ook altijd dat ie het begrijpt en hij doet heel veel in het huishouden. ik voel me dan ook schuldig maar hij zegt dat het absoluut niet nodig is. en hij geeft mij ook complimentjes dat ik het allemaal zo goed doe enzo.
nou ik neem het maar aan! hij zal het wel menen. nu kan ik me er beter bij neerleggen, en als dalijk alles achter de rug is, ben ik weer van de partij. hij weet toch ook dat ik voor de zw.schap niet lui was...dus komt wel goed hoor. denk daar maar aan.
gr. sandy
 
Gewoon lekker laten verwennen was laatst het advies aan mij en ik dacht ja... nu kan het inderdaad zometeen niet meer. Mijn vriend is heel erg lief voor me en ik probeer hem gewoon te laten merken dat ik het erg lief vind wat ie allemaal voor me doet.

En denk eraan het is het enige wezenlijke wat ie op dit moment kan doen.
 
Doe ik dan toch nog teveel? Ik zou me wel willen laten verwennen, maar mijn vriend heeft nachtdienst en dan vind ik het zo zielig als ie ook nog moet koken... En ik maak ook nog schoon, terwijl ik toch 39,5 ben... Maar da ´s mijn eigen schuld, ik kan niets uit handen geven. Tot je wel moet... zoals gisteren, zat met fikse blaasontsteking op de bank en kon niets meer. Nou, dan voel ik me ook niet schuldig hoor!

En dat moeten jullie ook niet doen! Je zit niet voor je lol te wachten op de bank, toch? Je draagt immers JULLIE kind. Het is moeilijk, ik weet er alles van, maar toch die verwennerij maar lekker over je heen laten komen!
 
Je zeurt niet hoor. Zwanger zijn is soms best zwaar en voor de een nog meer dan de ander. Lief dat je man zo meehelpt en je complimentjes geeft enzo. Gewoon over je heen laten komen!
 
hallo,

ook ik zit met dat schuld gevoel ,en kan door het vocht in mij polsen (tunnelsyndroom )
ook nog maar weinig doen waar ik flink van baal .
mijn man zeg je moet nu gewoon al je energie opbouwen voor de bevalling en het is ook niet niks wat er in je lichaam groeit.
straks na de bevalling is het gedaan met je rust dus geniet er nu nog maar even van.
ik probeer wel tussen door een klein beetje in het huishouden te doen zoals afstoffen en de was en dan wat zittend te strijken want lang staan lukt mij ook niet met al dat exstra gewicht en waar ik niet aan toe kom of niet meer kan doet man lief voor mij.

groetjes en succes verder
ilonka(37 weken)
 
hoi sam,
nou ik weet niet of je echt teveel doet hoor...ik doe ook heel veel! ik kan gewoon dan mijn rust nie vinden en wil van alles opruimen koken enz.
maar soms zegt mijn lichaam echt ff HO! en dan moet ik dat accepteren, dat vindt ik moeilijk want ik wil maar door en door. nou en dan geef ik er maar aan toe, en dan voel ik me ook wel eens een beetje schuldig...
ik slaap zowiezo elke middag een uurtje, en mijn vriend zegt ook vaak: zo ga nu maar lekker een uur slapen! hihi wel lief...en elke keer als ik dan in bed lig en hem hoor werken denk ik ook achgossie...
maar hij is ook vaak een paar dagen weg voor zijn werk, en dan moet ik ook alles alleen doen. doen het is geven en nemen!
maar ik las dat je al ver bent he? sam...ik wens je alvast heel veel succes met je bevalling, en nu is het zeker tijd om je eens lekker te laten verwennen..hihi
liefs van sandy
 
Jee meid, wat herken ik dat, dat maar doorgaan tot je er bijna bij neervalt... En dan ben ik ook nog eens een controlfreak, helemaal sinds ik zwanger ben en vind ik dat mijn vriend het niet zo goed doet in huis als ik... shame on me! Nu waren twee weken geleden mijn ouders hier en hebben we met zijn viertjes het hele huis een superbeurt gegeven, dat was wel relaxed, toen waren we gewoon met zijn allen aan het schoonmaken en dan is het nog gezellig ook en ik hoefde alleen maar te doen wat ik echt kon. Daarna hoefde ik het alleen maar bij te houden en dat scheelt... Nu is het vooral bezigheidstherapie om wasjes te draaien en te strijken enzo. En omdat ik zo'n controlfreak ben, draai ik steeds hele kleine wasjes, omdat ik de wasmand leeg wil houden voor als ik ga bevallen en de kraamzorg begint hier... dan is er toch nog genoeg te doen... Maar ik vind het ook wel erg van mezelf... Ach, wij vrouwen zijn volgens mij genetisch zo aangelegd en in een zwangerschap komt het nog eens extra naar boven. Dat lekker-laten-verwennen-gen missen we gewoon denk ik...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan