Zie t ff niet zitten

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ben nu ruim 27 weken zwanger en heb momenteel zo'n pijn en bekken/rug en inmiddels ook been dat ik van ellende niet weet wat ik moet doen.
Ik werk maar 2 dagen in de week en ben sinds deze week voor deel in ziektewet gegaan. Loop al tijden bij fisio.
Maar het is gewoon heeeeeeeel frustrerend.
Ik wil zoveel doen, maar wordt beperkt. En daar baal ik van. Dat het me niet lukt.
Of dat ik denk, doe ik ff en dan halverwege spijt heb ervan omdat het niet lukt.

Mijn dochter is er ook nog en ik merk aan haar dat ze het ook niet leuk vind. Lekker dwars doen enz.

Kreeg net mn kraampakket al binnen, wat me wel deed beseffen waarom ik dit allemaal heb. Er komt weer een wonder. Maar toch, vandaag zit ik er ff doorheen.

Liefs een verdrietige mama
 
Ach wat vervelend.
het klinkt mij zo bekend in de oren.
ik zit met hetzelfde, ik werk nu nog maar voor 50 procent. maar thuis kan ik ook niet veel. bij alles wat je doet al is het maar verzitten wordt je weer geconfronteerd met de pijn. Balen!!!! En het is dan wel een wonder, absoluut en ik geniet ook volop, maar die pijn kan me echt gestolen worden!
Ik heb het geluk dat mijn dochter met haar net 2 jaar al vrij zelfstandig kan spelen, zindelijk is, en in een groot bed slaapt, zo hoef ik haar zo min mogelijk te tillen. maar ze maakt soms ok gretig gebruik van de situatie haha. Hmm we zullen er even doorheen moeten, maar het gaat ook weer voorbij Irene.

Liefs Sanne
 
Lieve Reneke,

Het is voor mij zoooo herkenbaar, alleen gelukkig niet van deze zwangerschap. Maar de vorige keer kon ik vanaf week 20 ook bijna helemaal niets meer zonder dat het heel veel pijn deed. En wat is het dan verschikkelijk moeilijk om positief te blijven. Dat lukt gewoon niet altijd! Maar er is niets mis met af en toe een potje huilen of klagen omdat je het zo zat bent hoor!

Wat ik je wel zou willen adviseren; stop helemaal met werken! Die 7 weken die je nog moet slopen je lichaam. Thuis is het makkelijker om even je rust te pakken maar op je werk ga je toch vaak net wat te lang door. En dat is het niet waard!

Sterkte en gewoon hier even komen klagen, daar zijn we voor!

Groetjes, Irene
 
Vervelend meis, sterkte hoor want je zult nog even sterk moeten zijn.

Dusss mijn advies, regel een oppas en ga er even uit (iets rustigs dan). Zoek even wat afleiding, etentje, bioscoopje. Doe even wat helemaal voor jezelf, want je blijft je op zo´n moment geven en geven en geven omdat het huishouden door gaat. Want zo´n druppie dwingt je bijna om altijd maar door te gaan.

Ik ben ook echt in gevecht met dat gevoel. Maar ik heb mezelf erover heen moeten zetten, door de pijn heen moeten bijten. Het huishouden gaat door, Thomas moet toch op zijn tijd een natje en droogje hebben. Zolang mijn verlof nog niet is begonnen kan ik de baas van mn man niet dwingen hem de komende tijd thuis te houden.
En ik moet tenslotte ook nog een keer bevallen, als ik nu al bij de pakken neer ga zitten.
 
Hahaha moest wel lachen om opmerking dat je de baas van je man niet kan dwingen hem thuis te houden.

Een buurvrouw riep al dat ze Myrthe vandaag best onder dr hoede wilt nemen. Maar daar voel ik me dan schuldig over. Ze is al 2 dagen weg van huis en als mama dan wel thuis is ook nog?
Moet ook leren meer uit handen te geven, maar ben zo perfectioniste dat ik alles zelf wil doen. En dan is het moeilijk te accepteren dat dat even niet gaat. Dat anderen, dingen over moeten nemen en het dus dan ook niet altijd doen zoals jij het doet.
Ik heb maandag de 27 een gesprek bij de arboarts en dan hoor ik meer. Hopelijk nog minder uren werken, al is het maar niet die kids uit school halen en alleen nog de administratie bij gaan houden. We zien wel.

Ga zondag wel iets leuks doen. Vriendinnen komen langs en we gaan zelf high tea maken en eten. Manlief en dochter huis uit gestuurd hahaha. Die gaan naar oma (zijn moeder) dus die ook weer blij.
Heb dr ook echt zin in!

Bedankt dat ik ff mag klagen.

Liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan