Zijn er aanstaande moeders zonder moeder?

A

Anoniem

Guest
Hoi hoi,

Misschien een beetje aparte en persoonlijke vraag, maar ik vroeg me af of er meer aanstaande moeders zonder moeder zijn.

Ik ben zelf namelijk heel benieuwd naar de ervaring die mijn moeder had toen ze zwanger was van mij. Wanneer ze van mij uitgerekend was, of ik te vroeg of te laat geboren ben, hoe de bevalling was, etc.  Helaas zullen deze vragen  onbeantwoord blijven. Ook ben ik benieuwd naar  mijn bevalling. Je hoort zo veel verhalen van behulpzame moeders die voor hun dochter zorgen of bij de bevalling aanwezig zijn.

Zijn er dames die dit herkennen?


Neeltje.
 
Hoi Neeltje,

Ik ken de gedachte die je hebt, mijn moeder is 6 jaar geleden overleden. Het ergste vind ik dat ze mijn kindje niet zal zien, mijn moeder had het vroeger al erover hoe het zou zijn als ik of mijn zussen kinderen zouden krijgen.
Ik heb het maar van me afgezet, gelukkig heeft mijn vader een hele lieve vriedin waardoor mijn kindje toch en soort oma zal hebben.
Je moet hoe moelijk het ook is het van je af zetten , stress is niet goed voor je kindje.
suc-6 ermee.
liefs laura
 
Hoi Neeltje, zelf hebben we 2 kindjes en ben ik in verwachting van de derde. Soms is het best moeilijk als er niemand is die je vragen kan beantwoorden. Maar ook   ben je blij voor een ander dat hun moeder zo goed heeft kunnen helpen met raad en advies, of soms door er gewoon te zijn. Ook denk ik wel eens waarom heb ik dat niet meer? Mijn moeder stierf toen ik 21 was, en heeft onze kindjes nooit gekend. Mijn vader heeft alleen ons oudste zoontje gekend. Toen ik 15 weken zwanger was van ons dochtertje pleegde hij zelfmoord. Dat was een hele zware tijd, en nu ik weer 15 weken zwanger ben, denk ik er weer heel veel aan terug. Ik kan me dus best voortsellen dat het niet altijd gemakkelijk is, maar heb ook geleerd dat je veel meer waardeerd. Ook heb ik gemerkt dat als er eens iets is, je veel sneller een oplossing hebt, en dat komt omdat je gewend bent om het alleen(samen met je man) te doen. Geniet van elkaar!!!   Ik wens te een hele mooie zwangerschap toe, en heel veel sterkte. groetjes wendy
 
hi Neeltje, en anderen,

dat lijkt me heel moeilijk, als je geen moeder en/of vader hebt om je grote nieuws aan te vertellen en je kindje te laten zien.
ik heb wel een lieve moeder waar ik van houd en die van mij houdt op haar manier, maar die praat niet met me over dit soort dingen en als ik niet heel expliciet ga zeggen dat ik boos  word als ze niet op kraamvisite komt, vergeet ze dat ook nog (ja drukdrukdruk). ze komt ook vast niet helpen van te voren of tijdens of na en ik  zal ook met baby in de maxicosi ruim van te voren een afspraak moeten maken met haar agenda.
maar t is toch anders als je moeder er echt niet meer is.
sterkte Miep36
 
Hallo allemaal,

Mijn moeder is aan het begin van mijn (1e) zwangerschap overleden. Ik heb het daar heel moeilijk mee gehad. Ook na de geboorte van mijn dochter, nu bijna 6 maanden, is het heel zwaar geweest.
Mijn vader is ontzettend lief en probeert mijn vragen zoveel mogelijk te beantwoorden, maar het is niet mijn moeder.
Ik mis haar ontzettend en weet dat ze er heel veel van zou hebben genoten.

Groetjes
 
Ik ben nu 10 weken zwanger en mijn moeder is ernstig ziek. Het contact tussen mij en mijn moeder verloopt altijd wat stroef, maar toch hoop ik zo vreselijk dat ze de kans krijgt om ons kindje straks nog te zien.
groeten Elke
 
Hai,
Ik denk dat er helemaal niet zoveel bevallingen zijn waarbij moeder (oma) aan het bed staat en haar dochter begeleid enzo. Is een heel romantisch beeld, maar ik zie het niet als veel voorkomend.
Mijn moeder leeft wel maar door psychische problemen is daar niet normaal mee te communiceren. Ik heb ook geen band met haar.
De dingen die ik mij afvraag over zwangerschap en bevallen vraag ik aan vriendinnen. En bij de bevalling is gewoon mijn man aanwezig. De kraamtijd doe ik samen met mijn man en de kraamverzorgster.........en zo komen we er wel.

Groetjes Lillian
 
Mijn moeder lag in het ziekenhuis toen ik daar bevallen ben.
Ze was toen gelukkig nog goed ter been en is 's avonds ook aan mijn bed geweest.
5 weken later is ze overleden.

Het was echt een vreselijk dubbele tijd. Ik was zielsgelukkig met m'n lieve vrolijke meisje, en intens verdrietig dat mijn moeder niet meer van haar had kunnen genieten.

Vorig jaar 30 november zou ze 59 geworden zijn en heb ik een positieve zwangerschapstest als kadootje gekregen.
Ik ben er vast van overtuigd dat mijn moeder er een handje in heeft gehad en als beschermengel voor mijn dochter  en ons zoontje zal zorgen.
Ookal is je moeder er niet meer, ik weet zeker dat ze je in de gaten houdt.

Sterkte,

Tessie
(22 weken)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan