zijn er mensen die roken tijdens de zwangerschap?

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo allemaal,
ik heb een vraagje... roken jullie tijdens de zwangerschap of zijn   jullie geminderd of helemaal geen roker en gewoon gestopt...
Ik ben benieuwd!!!

Veel liefs,
Manuela
 
Hoi Manuela,

Ik was echt een verslaafde roker maar probeerde al een jaar steeds te stoppen wat telkens opnieuw niet lukte. Dit had nog niets met een eventuele zwangerschap te maken, ik wilde er gewoon vanaf. Toen we in augustus besloten voor een kindje te gaan (eigenlijk bedacht ik dat ik er klaar voor was want mijn vriend wilde al veel langer, maar dat terzijde) heb ik mijn laatste sigaret uitgedrukt en sindsdien niet meer gerookt. Telkens als ik behoefte had aan een sigaret dacht ik aan de gezondheid van ons eventuele toekomstige kindje en dat was een hele goede stok achter de deur. Heel soms heb ik er nog wel trek in als ik een sigaret ruik maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om er een op te steken. Het blijft bij die gedachte die ik ook zo weer los kan laten. Iedere (aanstaande) moeder moet hier natuurlijk zelf over oordelen maar mijn  mening is dat ik het mijzelf nooit van mijn leven zou kunnen vergeven als ons kind blijvende hinder zou ondervinden omdat ik niet voldoende discipline had om mijn verslaving op te geven. Eigenlijk benik nu ook heel blij dat ik er vanaf ben. Het scheelt een hoop geld, ik voel me fitter en alles ruikt een stuk frisser.

Marian
 
Hoi,

Ik heb zelf nooit gerookt. Ik heb ook nooit de behoefte gehad om het te proberen. Mijn man rookt wel, maar is een gezelschapsroker. Hij rookt dus heel weinig. In huis rookt hij zowiezo al niet, dus dat is erg fijn.

Marian, knap van je dat je bent gestopt. En straks als jullie kindje is geboren ook zien vol te houden! Succes meid!

Groetjes,
Leeuwtje
 
Hallo,

Ik was vroeger ook een verstokte roker. Rookte al vanaf mijn 15de minstens 25 sjekkies per dag.

Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was ( dit was trouwens  bij mijn vorige zwangerschap ) heb ik direct alles onder de kraan gehouden en in de prullenpak gemikt. Ik heb niks meer gerookt en had het er 2 weken moeilijk mee. Daarna viel het me erg mee. Ook na de zwangerschap ben ik niet meer begonnen. En nu dus nog steeds gestopt. Ben echt blij dat ik er vanaf ben. Je voelt je zoveel fitter. Maar ook voor je kleine is het natuurlijk verschrikkelijk slecht om te roken.

Het is mij echt mee gevallen om te stoppen maar je moet er wel echt gewoon voor gaan. De knop moet om, zeg maar. Na een paar weken ben je van de afkickverschijnselen af en dan heb je alleen af en toe nog een moeilijk momentje. Als ik zo'n momentje heb denk ik altijd, dit moment is zo voorbij. En dat is ook zo.
 
Hoi dames,

Ik wou toch ff reageren.
Ik ben in januari bevallen van een gezonde jongen.
Ik lees soms nog even mee op dit forum, omdat me beste vriendin dan ook is uitgerekend.
Ik was voor de zwangerschap echt een stevige roker( pakje per dag)
In het begin van de zwangerschap ben ik toen gaan minderen.
Ik heb tijdens de hele zwangerschap 3 pogingen gedaan om te stoppen, maar dat zonder succes. Ik zat namelijk ook al vanf de 8e week van de zwangerschap in de ziektewet. Ik kreeg zoveel stress van het proberen te stoppen met roken, dat dat helemaal niet goed was.
Mijn gync en vk hebben toen gezegd dat ik rustig af en toe een sigaretje mocht roken.
Omdat stress nog schadelijker was dan het roken.
Ik heb de de hele zwangerschap door gerookt en ik heb een gezonde jongen van 51 cm en ruim 7 pond op de wereld gezet.
Tuurlijk is het beter als je stopt met roken, maar ik wil alleen aangeven dat je je niet schuldig moet voelen, als het niet lukt.
Ik rook nu nog steeds, maar niet in het bijzijn van me kindje. Ik rook of buiten of onder de afzuigkap in de keuken.( we hebben een gesloten keuken.

Ik wil jullie allemaal een fijne zwangerschap toe wensen.

Groetjes marielle mama van Yordi(2 maand)
 
Hoi Wildekat

Gefeliciteerd met die gezonde baby. Ik snap absoluut dat het moeilijk is geweest om helemaal te stoppen en zeker met bijkomende problemen dat stressvol zijn - knap dat jij toch veel  minder hebt gerookt. Zelf heb ik nooit  gerookt maar weet van vrienden (en  van mijn eigen snoepverslaving;-)) dat het ECHT onmogelijk  kan zijn om te stoppen.
Zijn er wel risicos op langere termijn voor het kind of gaat het puur over gezondheid bij de geborte?  Misschien een domme vraag maar ik weet echt niets daarover. En is het ook erg als jij bij rokers zijn als jij zwanger bent???.

Mor 74

   
 
Ik heb nooit gerookt, en ben nu ook maar niet begonnen. Roken kan tot meer afwijkingen bij de geboorte zorgen en voor een kindje met een laag geboorte gewicht. Stel dat je dan vroeg bevalt, dan heeft je kindje nog minder bij te zetten. er zijn ook onderzoeken dat kinderen van mensen die roken vaker crimineel worden en dat meisjes later verhoogde kans op onvruchtbaarheid hebben. Maar of die onderzoeken helemaal kloppen weet ik niet hoor! In ieder geval is een gestresste moeder ook niet goe voo een kindje... dus als je echt niet kunt stoppen is een beetje roken misschien beter. Sowieso is het niet altijd zo dat er iets aan de hand is, de kans is gewoon groter

Ik ben trouwens niet helemaal gestopt met drinken. Ik heb sinds het begin van mijn zwangersschap misschien 5 glazen wijn gehad, steeds bij het eten. Schijnt ook niet goed te zijn...

Anne
 
hoi manuela,

ik rook zelf ook en heb heel erg veel moeite om te stoppen met roken dit heeft ook te maken om dat ik nu loop te klote met het ouderlijke gezag van de kinderen en met mijn schoonmoeder ik zal je de situatie uitleggen.

mijn vriend en ik zijn niet getrouwd we wonen wel samen maar zonder enige overeenkomst.
toen mijn zoon geboren werd (hij is nu bijna drie)  heb ik mijn vriend uitgelgd (uit goed fatsoen) dat hij als mij wat zou gebeuren geen rechten heeft en dat mijn vader de voogdij op zou kunnen eisen dit geloofde hij niet en ging ervan uit omdat hij het kind erkent heeft dat hij dus automatische de voogdij zou krijgen.
het zelfde had ik ook tegen mijn schoonmoeder gezegd en ook zij geloofde mij niet en zij tegen mij dat ik niet wist waar ik het over had en dat ik maar beter mijn mond kon houden.
ik probeer namenlijk al vanaf het moment dat wij zijn gaan samenwonen een samen levings contract te krijgen maar dat  wilde mijn schoonmoeder niet omdat zij bang  was dat ik dan een deel van het huis op zou eisen maar dat kan helemaal niet want het huis staat op zijn naam.

gisteren heb ik weer tegen mijn vriend gezegd dat hij totaal geen ouderlijk gezag heeft en weer kregen we ruzie en had ik het fout en moest ik zo zeuren  om een samenlevings overeenkomst.

toevallig kwam mijn schoon moeder ook even langs gister toen mijn vriend niet thuis was en ook weer had ik het tegen mijn schoonmoeder gezegd hoet het zat en nu gaf ze mij gelijk omdat ze er zelf achteraan was gegaan en  NU wil  ze het allemaal zo snel mogenlijk geregeld hebben   dat mijn vriend ook ouderlijk gezag krijgt.
je kan je wel voorstellen dat ik gister de hele dag gestressd was zeker omdat de tweede onderweg is.

zij wantrouwen mij volkomen en ik moet alles wat ik zelf nog in handen heb uit handen gaan geven.

zijn er nog meer vrouwen die het zelfde mee hebben gemaakt en zo ja wat hebben zij er aan gedaan.

groetjes tineke  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan