<p>Hallo,</p><p>Mijn dochter van 3,5 jaar wil absoluut niet op de wc zitten om te proberen om te plassen. Ook bij het potje houdt ze d'r broek stijf vast als ik deze naar beneden wil doen. Als ik haar vraag: "Zullen we even proberen te plassen?" dan reageert ze met heel hard NEEEE!</p><p>Daarnaast wil ze heel vaak niet dat ik haar luier verschoon of er nu poep of gewoon plas in zit. En als ik haar vraag of ze heeft gepoept (wat dan overduidelijk waar is) dan zegt ze "nee hoor" en loopt de andere kant op.</p><p>We hebben een beloningssysteem geprobeerd. Een onderbroekje op de wc deur met 1 sticker voor een plasje 2 voor poepen. We hebben zelfs een 'wc-liedje' verzonnen. In de zomer is ze 2 keer (!!!) naar de wc geweest en heeft ze met twee plasjes dus stickers verdiend.. maar daarna wil ze steevast niet meer.</p><p>Ik heb aardig wat gelezen over methodes hier en daar. Maar ik vind het lastig om te bepalen welke in deze situatie de handigste is om toe te passen. Ik ben zelf bijna zover dat ik gewoon haar luier uit laat.. en dat ze maar in de blote billen binnen moet rondlopen. Maar ze is zo koppig, ik heb het vermoeden dat dat ook weinig indruk achter laat. Zonet las ik over de zindelijkheidsbox, zindelijk in een week. Ik wil er echt de energie in stoppen, maar ik ben bang dat het weggegooid geld is..</p><p>Heeft er iemand tips of zit je in een zelfde situatie? Ik hoor het graag!</p>
Zindelijk worden
- Onderwerp starter PCoade
- Startdatum
Mijn zoontje was 3 jaar en 10 maanden toen hij zindelijk was. Heb me er ook druk om gemaakt. Maar het komt echt vanzelf. Ze voelt waarschijnlijk dat jij er last van hebt en dan werkt het alleen maar averechts . Je kan er beter een tijdje geen aandacht aan besteden. Is moeilijk maar je moet vertrouwen blijven houden dat het goed komt.
Ik zou als ik jou was er even met Eem professional over praten, soms speelt er wat anders dan zindelijkheid en is dit nou juist hetgeen waar ze de controle over heeft (vaak is het eten/zindelijkheid/slapen, deze dingen kun je niet dwingen)
bel met een gemeente consulent (als het via een indicatie gaat kost het geen geld) of de huisarts voor een juiste persoon die met je meekan denken. Stress gaat jou en je lieve kind niet helpen maar kan me voorstellen dat dit juist allemaal stress oplevert want “het wordt wel tijd” volgens iedereen naast je natuurlijk
bel met een gemeente consulent (als het via een indicatie gaat kost het geen geld) of de huisarts voor een juiste persoon die met je meekan denken. Stress gaat jou en je lieve kind niet helpen maar kan me voorstellen dat dit juist allemaal stress oplevert want “het wordt wel tijd” volgens iedereen naast je natuurlijk
Lastig is het he! En dwingen wil je ook niet, want dat werkt alleen maar averechts.
Bij onze dochter zijn we begonnen toen ze net 2 was, dat was in de zomer, on haar zonder luier in de tuin te laten lopen. Toen deed ze af en toe een plasje op het potje (en af en toe o de tegels
).
Maar opeens wilde ze er toen niks meer van weten. Ze was zich er bewust van dat ze het nog niet onder controle had en dat frusteerde haar enorm.
Toen hebben we het maar even gelaten, en wel af en toe gevraagd of ze wilde, maar meer ook niet.
En nu is ze 2 jaar en 9 maanden en een paar weken terug zei ze ineens toen ze in bad zat dat ze moest plassen. We hebben haar op het potje gezet en ze heeft geplast.
Daarna hebben we haar een onderbroekje gegeven en het potje in de kamer gezet. Na wat oefenen en een paar ongelukjes is ze 3 weken later overdag zindelijk.
We merkte vooral dat ze wel ongeveer door had dat ze moest plassen, maar als ze een luier on had, maalde ze er niet om om het te zeggen. Zonder luier had ze wel die impuls om er wat mee te doen.
Maar ik snap heel goed dat je nu niet meer te lang wil wachten tot ze het misschien zelf door heeft.
Ik zou toch zeker proberen zonder luier. Misschien met mooie onderbroekjes die ze zelf mag uitkiezen?
Bij onze dochter zijn we begonnen toen ze net 2 was, dat was in de zomer, on haar zonder luier in de tuin te laten lopen. Toen deed ze af en toe een plasje op het potje (en af en toe o de tegels
). Maar opeens wilde ze er toen niks meer van weten. Ze was zich er bewust van dat ze het nog niet onder controle had en dat frusteerde haar enorm.
Toen hebben we het maar even gelaten, en wel af en toe gevraagd of ze wilde, maar meer ook niet.
En nu is ze 2 jaar en 9 maanden en een paar weken terug zei ze ineens toen ze in bad zat dat ze moest plassen. We hebben haar op het potje gezet en ze heeft geplast.
Daarna hebben we haar een onderbroekje gegeven en het potje in de kamer gezet. Na wat oefenen en een paar ongelukjes is ze 3 weken later overdag zindelijk.
We merkte vooral dat ze wel ongeveer door had dat ze moest plassen, maar als ze een luier on had, maalde ze er niet om om het te zeggen. Zonder luier had ze wel die impuls om er wat mee te doen.
Maar ik snap heel goed dat je nu niet meer te lang wil wachten tot ze het misschien zelf door heeft.
Ik zou toch zeker proberen zonder luier. Misschien met mooie onderbroekjes die ze zelf mag uitkiezen?
Thanks voor jullie antwoorden! Het is idd de druk van de omgeving "het moet nu wel een keer" en onze eigen stress... nou ja, vooral die van mijn man.
Dit geeft weer wat hoop voor het wachten totdat zij er klaar voor is. We pushen nu niet, ze gaat nu gewoon tegenover me zitten als ik op de wc ga. Op haar potje met haar broek aan ?.
We gaan het zien. Fingers crossed!
Dit geeft weer wat hoop voor het wachten totdat zij er klaar voor is. We pushen nu niet, ze gaat nu gewoon tegenover me zitten als ik op de wc ga. Op haar potje met haar broek aan ?.
We gaan het zien. Fingers crossed!