zit er een beetje doorheen

M

mama van lot

heb het echt een beetje gehad. heb elke keer klachten, van bekken, constant pijn in me bil als ik opsta en een iets mijn been verzet.
harde buiken, maagpijn. constant verkouden, kortademig in bed. vreselijk maagzuur ook in bed.
ene keer niet kunnen poepen andere keer aan de race zijn.. gek word ik er soms van.. sorry hoor weet dat het heel negatief klinkt maar heb techt beetje gehad. en dan denk ik weer zijn het voorween of wat is het.. heb ook elke keer veel afscheiding hebben jullie dat ook..
zit in ieder geval niet echt lekker in me vel op t moment
 
:( das echt niet fijn allemaal als ik dat zo lees. En als alles tegelijk komt dan word je dat helemaal gek van.

Dat maagzuur en die afscheiding heb ik ook. De ene x wel naar de wc en dan 3 dagen niet is hier ook bekend:(. Maar de rest geen ervaring mee en dat lijkt me behoorlijk klote.

Hoop je snel weer een beetje opvrolijkt en dat het beter gaat. Ik heb soms van die dagen dat ik een beetje somber voor me uit staar en denk nouuuu wat gezellig zeg!! Maar ook dagen dan loop ik met een big smile.

Sterkte.
Liefs
 
Ik deel je gevoelens helemaal. Ik heb 32 weken geen problemen gehad, maar sinds week 33 is begonnen lijkt ik in de put met kwaaltjes te zijn gevallen. Alles wat je opnoemt herken ik.
Ik werk dan nog en dat erbij valt me nog zwaarder. Ik ben dan ook blij dat mijn vrije dagen voor mijn verlof zijn goed gekeurd. En ik dus 3 dagen eerder stop met werken. En wat ga ik die dagen genieten van de rust zeg. Weinig opstaan zoddat ik mijn billen niet voel etc.
Gisteren sprak ik een vrouwtje in de babywinkel en die maakte wel een mooie opmerking. Als alles goed zou gaan, heb je geen zin om te bevallen, nu zijn we des te blijer als we kunnen bevallen, want vanaf dan gaat alles beter! Je lijf is weer zo goed als van je zelf, en daarnaast leeft je op een geweldige wolk met het nieuwe gezinslid ;) Hou dat voor ogen dan kom je er wel
 
Herken het wel ja. Heb zo ongeveer alle zwangerschapsklachten wel voor m'n gevoel. Had gehoopt dat mijn medicijnen eindelijk zouden aanslaan, zodat ik nog wat in m'n verlof kon doen. Nou, dat was ook zo, eindelijk wat energie. Maar toen kwam de griep, zo'n verstopte neus dat ik alleen door m'n mond kan ademen, het hoesten heeft me gekneusde tussenribspieren opgeleverd waar die kleine lekker tegenaan trapt. Daarnaast lig ik al de hele week 's nachts heel gek om m'n ribben te ontzien (onbewust trouwens) en word ik regelmatig wakker van bekkenpijn. Van gekkigheid weet ik niet meer hoe ik moet liggen, zitten of staan. Wel al eerder bedverhogers gehaald, dat is echt wel fijn als je last hebt van bekkenpijn of gekneusde ribspieren. Als je echt veel last van je bekken hebt, is misschien een bezoekje aan de fysio wat? Weet niet hoever je nu bent? Ik ben 34 weken. De kleine was bij mij al wat ingedaald, maagzuur was meteen over. Heel veel sterkte ermee in ieder geval. Het is voor een goed doel!
 
De laatste loodjes gaan nu echt wegen!! Helaas zijn dit in jouw geval veel irritante kwaaltjes tegelijk. Misschien een idee om een dagje voor jezelf in te lassen? Even een dagje alleen en je laten verwennen?

Zelf slaap ik sinds het weekend steeds slechter. Ben vaak wakker en benauwd en heb moeite met in slaap komen. En net nu ik een drukke week voor de boeg heb. Nou ja, ik wat ik kan en de rest zie ik wel hoor. Ik kan nu zeggen dat ik hoogzwanger ben en dat zorgt toch voor een bepaald voorrecht waar ik soms heerlijk misbruik van maak hihi!

Succes meid en probeer wat rust te pakken!
Liefs ciomama
 
oh die klachten verschrikkelijk, en idd je gaat wel erg uitkijken naar de bevalling, dan is alles klaar

tot die tijd rust pakken en afwachten, vind het ook niks meer aan hoor

alleen het getrappel van de baby en gelach van mijn dreumes maakt mij blij
en feit dat mijn man nog soms kan lachen hihihi

tja je hebt last van je bekken en alleen rust en oefeningen helpt helaas daar tegen, kamillethee kan helpen bij je darmen, verder is eht uitzitten!

Alles staat klaar dus laat die kleine maar komen, ook wij hebben er geneog van, voor de kerst al toen mijn ribben nog niet eens gebroken waren.
 
Ik ook. Ik ben 32 weken maar ik wou dat ik 36 weken was ofzo, ik benecht stikjaloers op iedereen die verder is als mij, hopeloos al die kwalen, valt niet mee hoor, ik leef met je mee!
 
Ja herken het wel!heb nou niet echt veel lichamelijke kwaaltjes maar ben gewoon zo moe!!!werk nog nu nog 5 diensten dus einde gelukkig in zicht...maar vind gewoon zo pittig de combinatie van werken,huishouden,kindjes enzo....uit mn werk hol ik naar school om mn dochter te halen dan vaak nog een wasje draaien,kids aandacht geven,koken.en nog leuke moeder zijn ook....ik kan op moment niet altijd opbrengen en loop dan te zuchten en te steunen,en is alles te veel....mn kids voelen dat natuurlijk aan en worden dan ook lastig,met resultaat weer ruzie in gezin of boze man....maar zit er soms gewoon zo doorheen en moe dat mn lontje zo kort is....ook veel aan het tobben met de gezondheid van de jongste....heb gevoel soms zo dat ik niet op adem kan komen...soms lig ik te janken in bed en zie ik alles somber in en denk dan:ga het nooit redden straks want moet ook nog goed en lief zijn...ook na mn man toe vind ik het erg ook al heeft ie meestal wel begrip...maarja mannen he die snappen toch minder goed dan vrouwen waarom we ons zo druk maken...ah ja hormonen zullen dus ook wel meespelen en straks lekker verlof en alles in eigen tempo doen....want dit houd ik niet lang meer vol zo

liefs jootje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan