zit er even door heen

[mammainspe2012]

hoi dames,
heb het even gehad, voel me dik, kan bijna niks meer en wil genieten maar lukt niet, vriendlief gisteren heel lief maar ik hou nog van je en je bent nog steeds een leuke meid, en straks heb je wat moois in je handen, nou ik voel me verschrikkelijk op het moment, niks lukt, voel me dik ( ja duh je bent zwanger), wil veelste veel doen voor dat de kleine der is, en dan daarna vrij strak er achter aan een bruiloft, en dan wil ik ook weer in vorm zijn,
en dan nog hoe ik er over in zit of ik het straks wel goed doe als moeder, als ik naar mij moeder kijk pff, die doet alles voor iedereen, en ik kan niet eens aan haar tippen, me huis is een rommel, ik ben onzeker en kan niet eens genieten van de kleine in me buik, terwijl ik dat zoooo graag wil , sorry dames ik moest het gewoon even kwijt en ik wil eingelijk heel graag genieten van de kleine in me buik allen het lukt me niet zit zo in over alles

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hej, je verhaal komt me bekent voor!ik ga dan wel niet trouwen ma hoop er na de bevalling toch ook wel weer leuk uit zien tis de eerste dus alles is nieuw. De onzekerheid heeft iedereen weldenk ik, gelukkig heb jij een super moeder die vasr wil bij springen en je wilt adviseren! Dat je huis een rommeltje is tja daar heb je straks missi wel weer energie voor als je t gezinsleven weer op de.rit.is. Eerst de kleine, dan de rest! Nog een maandje1 zeg ik ook tegen mezelf, geniet er ook te weinig van....kop op!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi a.s. mama, het is heel herkenbaar! Je voelt je steeds dikker maar dit wordt weer minder. Je wilt heel veel (ik ook), maar probeer je erbij neer te leggen. Hoogzwanger kan je gewoon niet alles alleen. Vraag een vriendin om je te komen helpen, of vraag je moeder! Het lucht zo op om even wat dingen samen aan te pakken! Even een dag alles samen poetsen doet wonderen. Jij doet wat je kan en de ander doet de dingen die je niet meer kan. Ruim van te voren al op wat je kan. De rest komt wel. Daarna is bijhouden een stuk makkelijker als je thuis bent.
En het goed doen als moeder komt vanzelf! Je bent nu al een goede moeder! Je bent bezorgd, dat is ook een moedergevoel! De eerste weken moet je gewoon erg wennen, dat hoort er bij. Maar na een aantal weken ben je een beetje in een ritme en komt het vanzelf, maar de eerste dagen ben je misschien smiddags nog niet eens aangekleed omdat je het niet op orde hebt allemaal. Je went er echt aan! En iedere moeder heeft dat, maar het komt echt goed! En je moedergevoel gaat alleen maar groeien en het wordt steeds leuker! Maak je niet te druk! Ga lekker even shoppen voor nog wat moois om aan te doen dan voel je je misschien ook weer wat beter!~
Liefs Bowi

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Je wilt teveel, maak eerst je hoofd eens leeg door alles wat er moet gebeuren op te schrijven. Niet alleen de huishoudelijke karweitjes maar gewoon alles.
Bedenk wanneer iets moet gebeuren, vandaag, morgen of kan het wel een weekje wachten? Dat kun je ook erbij schrijven en dan alles in volgorde zetten.
Kijk wat je zelf kunt doen en verdeel die taken over de week. En zoek voor de overige taken hulp van je partner of moeder.
En dan elke morgen beginnen met een klus van het lijstje, en lekker strepen.

Een goede moeder, (huis)vrouw, partner wordt je niet in een nacht/week/maand of jaar. Dat kost jaren, en ook die perfecte vrouwen hebben niet elke dag een goede dag gehad. Je kunt je moeder niet kopiëren, maar je zult je eigen weg moeten vinden.

Als je zo in de "wacht" staat voor de komst van de baby wordt je veel aan het denken gezet. Zometeen als je kleintje geboren is valt alles weer op z'n plek, en je krijgt langzaam weer energie.
Of je weer in vorm bent, kan ik je niet zeggen. Ze zeggen 9 maanden op, 9 maanden af. Dus stel je standaard niet te hoog, bedenk wat je acceptabel vindt en probeer dat te halen.

 

[mama van Finn]

Fijn he, die hormonen. Daar hebben we bij tijd en wijle allemaal last van denk ik. De een wat meer dan de ander.
Ik sluit me aan bij de andere reacties, juist het feit dat je je druk maakt over je capaciteiten als moeder, geeft al aan dat je het wel goed doet/gaat doen! Je bent er bewust mee bezig en dat is eigenlijk wel het allerbelangrijkste!
En inderdaad, schakel hulp in van anderen om je heen, je kunt het allemaal niet meer zelf (mijn moeder stelde gister voor dat ze binnenkort een paar dagen wil komen om de grote dingen in huis, zoals ramen lappen en andere dingen soppen, te doen. Nou heerlijk, want dat wil ik allemaal nog graag gedaan hebben, maar ik weet ook dat ik het zelf niet meer kan)
En ook voor na de bevalling is het fijn als er nog wat hulp komt, want dan heb je ook weer een hele tijd nodig om te herstellen (lekker hoor al die hormonen, die blijven ook daarna nog geruime tijd rondrazen. bij de eerste voelde ik me 10 maanden na de bevalling pas weer een beetje 'normaal', mentaal dan, fysiek was er toen nog wel wat werk aan de winkel