Nou de titel zegt al genoeg, ik zit er helemaal doorheen. Zomaar zonder enige aankondiging, was het allemaal genoeg. Ik heb 2 jaar geleden een flinke burnout gehad en ben daar uiteindelijk weer helemaal bovenop gekomen. Na de bevalling was ik heel bang dat het weer zou gaan gebeuren, maar het ging allemaal zo goed. Tot 1,5 week geleden. Vanuit het niets hartkloppingen, misselijk, duizelig enz. Voor de zekerheid bloed laten prikken, maar alle waardes waren goed. Een leverwaarde week wat af, maar dat komt vaker voor bij pasbevallen vrouwen. Dus nu zit ik weer aan de oxazepam om rustig te worden. Ook moet ik weer naar de cardioloog om te kijken waar de hartkloppingen vandaan komen. Als ze inderdaad van de spanningen komen, dan word ik doorgestuurd naar de psychiater die gaat bekijken wat er nu met mij aan de hand is en of ik voor de rest van mijn leven aan de pillen moet. Ik moet zeggen dat ik er nu vrij rustig onder ben, dat doen de pillen, maar wat heb ik veel gehuild de afgelopen dagen. Volgende week zou ik eigenlijk weer moeten gaan werken, maar dat gaat niet lukken......***zooi!