Hoi mede-moeders,
Zijn er onder jullie ook, die een kindje van rond de 9 maanden hebben die steeds gaat zitten of staan in het bedje?
Ik word er soms helemaal gek van: zodra ik mijn zoontje in bed leg, draait hij zich op z'n buik, gaat op handen en knieën zitten, vervolgens op z'n kontje en voila... daar staat 'ie weer! Ik heb nog geen gelegenheid om hem z'n dekentje over te doen, en als me dat al lukt, floept hij er zo weer onder vandaan.
Ik weet eigenlijk niet goed of 'een beetje brommen' al helpt. Hij begint gewoon stralend te lachen als ik zeg: Nééhéé! Jij gaat slápen! Hij snapt die 'boze' toon nog helemaal niet. Ik leg hem dus weer neer, probeer 't dekentje over hem heen te leggen en... meneer zit alweer.
Hebben meer moeders dat? Wat doen jullie ermee? Soms laat ik hem zitten, maar dan is hij 't over 3 kwartier dus echt zat, dus: brullen! En als ik hem dan weer neerleg, gaat hij sóms slapen, maar vaak probeert 'ie 't toch nog maar een keer. Ik word er een beetje zat van om steeds maar weer naar boven te lopen en hem neer te leggen. Uiteindelijk valt hij wel in slaap hoor, vaak voorover op z'n buik, met z'n hoofd aan 't voeteneind, bovenop de dekens. Gewoon geen kijk, maar goed...
Al met al is er dus niets ernstigs aan de hand, maar misschien heeft iemand een tip om alles toch wat handiger te laten verlopen. By the way: ik voel me niet zo prettig bij vastbinden, dus dat wordt eigenlijk geen optie...
Alvast bedankt!
Gr. Lies
Zijn er onder jullie ook, die een kindje van rond de 9 maanden hebben die steeds gaat zitten of staan in het bedje?
Ik word er soms helemaal gek van: zodra ik mijn zoontje in bed leg, draait hij zich op z'n buik, gaat op handen en knieën zitten, vervolgens op z'n kontje en voila... daar staat 'ie weer! Ik heb nog geen gelegenheid om hem z'n dekentje over te doen, en als me dat al lukt, floept hij er zo weer onder vandaan.
Ik weet eigenlijk niet goed of 'een beetje brommen' al helpt. Hij begint gewoon stralend te lachen als ik zeg: Nééhéé! Jij gaat slápen! Hij snapt die 'boze' toon nog helemaal niet. Ik leg hem dus weer neer, probeer 't dekentje over hem heen te leggen en... meneer zit alweer.
Hebben meer moeders dat? Wat doen jullie ermee? Soms laat ik hem zitten, maar dan is hij 't over 3 kwartier dus echt zat, dus: brullen! En als ik hem dan weer neerleg, gaat hij sóms slapen, maar vaak probeert 'ie 't toch nog maar een keer. Ik word er een beetje zat van om steeds maar weer naar boven te lopen en hem neer te leggen. Uiteindelijk valt hij wel in slaap hoor, vaak voorover op z'n buik, met z'n hoofd aan 't voeteneind, bovenop de dekens. Gewoon geen kijk, maar goed...
Al met al is er dus niets ernstigs aan de hand, maar misschien heeft iemand een tip om alles toch wat handiger te laten verlopen. By the way: ik voel me niet zo prettig bij vastbinden, dus dat wordt eigenlijk geen optie...
Alvast bedankt!
Gr. Lies