Zo’n slechte eter

<p>Al maanden zit ik met een kind wat zo slecht eet s avonds. Eerst dacht ik nog het is het fase, maar ik denk dat die fase nu inmiddels al ruim 7 maanden duurt. Merk dat ik er ook geïrriteerd door begin te raken. Ik zou het zo gezellig vinden als hij gewoon is s avonds leuk mee eet, maar hij weigert het gewoon. Sommige dingen eet hij wel, maar ik ga niet elke avond hetzelfde koken. Ik laat hem vaak mee helpen met koken in de hoop dat hij het dan interessant vindt om het op te eten, maar nee. Het plaatje van lekker met zijn drieeen eten is helaas niet het gebval bij ons en begin daar inmiddels tocj wel moeite mee te krijgen ?</p>
 
Is het alleen met avondeten? En is je kind de leeftijd van tandjes krijgen al helemaal voorbij? En hoe ging het met potjes? Het kan zijn dat er een aversie is voor warm eten, 1 x ‘verbrand’ blijft zo’n jonge hersentjes heel goed bij. Ook zijn de smaakpapillen van een kind vele malen sterker aanwezig als bij volwassenen. Het kan dus zijn dat je kind heel sterk proeft! Vaak zijn die hele goede etertjes diegene die 11 van de 12 maanden een snotneus hebben dus die proeven alles milder doordat de geur en ademhaling tijdens hapjes nemen wegvalt. Zolang je kind wel alle andere maaltijden goed eet hoef je je om de gezondheid geen zorgen te maken. Alsnog snap ik jullie frustratie zeer zeker! Hier hielp het een beetje om totaal geen aandacht meer te besteden aan haar bord, zodat ze zelf moests gaan ‘experimenteren’. En ook hielp het met bepaalde dingen om er iets leuks van te maken. Sperzieboontjes haalde ik uit elkaar voor haar ogen en dan deed ik heel verwonderd en enthousiast over de kleine baby boontjes erin. 2x gedaan en ineens was het haar lievelings eten, gewoon in het geheel (dus niet meer hoeven ontleden) en ook simpeler: bij bepaalde soorten vlees en krieltjes een klein toefje mayo maakte het plots zeer speciaal allemaal. Mijn zusje at vroeger werkelijk NIKS met avondeten. Is uiteindelijk toch goed gekomen dus ik wens jullie alle geduld en goed werkende tips toe ???
 
Ps: boos worden, straffen, negatief gedrag benadrukken heeft totaal een averechts effect. Ondanks je gevoel van bezorgdheid is het beste over te komen alsof het helemaal niks uitmaakt wat er gebeurd. En als het niet op gaat zeg je: het is niet erg, kan gebeuren. Dan zet je een half uur later een boterhammetje op de salon tafel zodat er wel wat in het buikje zit. Hier ook vaak iets anders moeten geven, bij ons was er naast het slechte avondeten ook de kwestie dat ze maandenlang de hele dag de boterhammen niet wilde....achteraf denken we tandjes continu. Want kiwi of yoghurt of soep ging dan wel ervoor in de plaats. Sinds we zelf wat kalmer zijn erin moet ik zeggen dat het beter gaat. Brood eet ze eindelijk. Nog steeds niet zoveel als gewenst maar dat is niet erg. Nogmaals succes ?
 
Hoe oud is je kindje?
Het is idd lastig en vervelend maar ik zou vooral gewoon zoals altijd eten wat te pot schaft, lekker zelf laten eten, niet te veel aandacht aan besteden, eet hij wel, leuk! Eet hij niet.. Jammer!
In de middag (na zn slaapje) kan je ook rauwkost aanbieden, paprika, komkommer, tomaatjes. Verder niks.. geen koekjes of andere dingen..
 
Inderdaad helpt dwingen en frustratie niks, hoe begrijpelijk ook dat je het voelt en wil. Wij geven ons zoontje in de middag altijd groente snacks (geroosterde paprika, avocado, mais, tomaatjes), waardoor het niet zoveel uitmaakt wat er met het avondeten nog in gaat. Als er een keer slecht gegeten is, dan gooi ik wat muesli door de yoghurt en is het buikje toch vol. Soms gaat hij dan alsnog z'n pasta in de yoghurt dippen en zo opeten. Lekker vies, maar ach hij zit vredig te eten en er gaat wel wat naar binnen. Hier zijn dus tafelmanieren en hoeveel hij eet niet belangrijk, wat de sfeer wel ten goede komt. Als hij wel z'n vorkje gebruikt of lekker zit te smikkelen, krijgt hij complimenten en de rest negeren we een beetje. Maar het is makkelijker gezegd dan gedaan, je kunt je eigen frustratie niet altijd zomaar even uitzetten. Je doet in elk geval niks verkeerd en je kindje ook niet. Alles is een fase, al kan ik me voorstellen dat dit lang duurt voor je. Maar nu de relaxedheid bewaren, zul je nog lang profijt van hebben denk ik. Leren netjes eten en eten wat de pot schaft stel ik in elk geval uit tot hij wat groter is (en op zich eet de mijne vrij goed mee dus sta niet in jouw schoenen). Maar misschien heb je hier iets aan.. succes!
 
Hier ook zo eentje hoor. Tot de 18 maanden kon ik dr alles in stoppen wat ik maar wilde. En ineens van de een op de andere dag was het voorbij! Hij is nu 2 jaar geweest. Ook al ruim 7 maanden aan de gang. Soms gaat er nog wat in, spinaziestamppot bijvoorbeeld. Maar heel vaak geen hap. Tja, het hoort echt bij de leeftijd en heb mij laten vertellen dat dit ook echt heeeel lang kan duren, haha! Wij geven er ook geen aandacht aan. Wij zetten zijn bordje voor zijn neus, als hij dan meteen zegt klaar en zijn bord wegschuift, is het ook prima. Wel moet hij blijven zitten totdat wij ook klaar zijn met eten. Bij ons krijgt hij nooit niks anders, ook geen boterham. En toetje hebben wij nooit gedaan, dus nu ook niet. Heb nog nooit n kind snachts wakker gehad van de honger. Ze kunnen echt wel heel wat hebben hoor! Hier krijgt hij ook smiddags vaak iets van tomaatjes, komkommer oid. Wel heb ik savonds vaker gehad dat hij ineens zo rond 18.30/19/00 uur vraagt om eten, hij krijgt dan zijn bord met avondeten weer voorgeschoteld. Soms eet hij het dan wel, maar heel vaak ook niet!
Mijn tip: accepteren, gezellig houden aan tafel en weten dat ze overdag echt wel genoeg binnen krijgen! ( Ik geef hem btw overdag geen extra boterhammen ter compensatie ofzo, als ze echt honger krijgen eten ze wel, of nog steeds niet haha?). En weet dat je niet de enige bent met dit probleem, dat helpt om het wat beter te accepteren! ☺️
 
succes!!!!
 
Hij ging hier rond de 14 maand slecht eten en is nu 2 jaar en 7 maanden en pas sinds deze maand zie ik hem weer wat meer eten en eet hij gezellig mee, maar hij weigerde ook gewoon te eten. Ja het is een fase en ja die kan heeuuuuul lang duren. Blijf vooral eten benadrukken als een gezellig iets, ongedwongen, niet te veel pushen. Ja je wilt dat je kind wat binnenkrijgt, maar wss zit je kindje nu ook in een periode dat de groei wat meer stilstaat. Als je kindje goed lunch en ontbijt eet en ook fruit en tussendooe, zou ik me niet teveel zorgen maken. Ze voelen op deze leeftijd heel goed aan als ze honger hebben...
 
Terug
Bovenaan