Zo'n dag dat je denkt.... ZUCHT!

Hoi!

Eigenlij kis er niks ernstigs aan de hand, maar toch is vandaag zo'n dag waar ik helemaal flauw van wordt en ik heb zelfs een potje zitten huilen!?!

Ik zal het proberen kort samen te vatten:
De oudste van 2,5 is snipverkouden, heeft de waterpokken en er komen kiezen door. Van alledrie heeft hij al een paar dagen last. Hij is hangerig, extra ondeugend, slaapt slecht en alhoewel Bjarne heerlijk slaapt, ben ik wel de halve nacht wakker vanwege Ivar. Energieniveau is dus wat laag bij mij

Hij had geen koorts en het halve kdv heeft de watrpokken: dus huppakee, hij naar het kdv vandaag, goede afleiding! Nu heeft hij daar een rotsmak gemaakt (hij keek niet uit terwijl hij enthousiast rondsjeesde op een loopfiets en hij reed zo de zandbak in): dik oog, sneetje onder zijn oog en wang en neus kapotgeschaafd. Naar de huisarts, maar het hoefde niet gehecht te worden gelukkig. In combinatie met die waterpokken en een loopneus ziet hij er dus NIET uit. Leuk, want we zouden komende week met zijn vieren op de foto bij de fotograaf.  Dat stellen we maar even uit.

Bjarne poept, plast en spuugt helemaal niet overmatig of raar, maar hij weet het al een dag zo goed te mikken dat werkelijk bij elke verschoning er wel iets doorgelekt of doorweekt is, hij heeft al 3 van mijn shirts ondraagbaar weten te spugen (en ik heb er op het moment niet zo veel...) en twee keer zijn beddegoed en drie keer zijn slaapzak moeten vervangen!  Zo'n lekkere dikke gele klodder die al half verteerd is in zijn maagje...

Toen ik eindelijk na het zandbakdrama en alle verschoonbeurten zo ver was om lopend naar het winkelcentrum te gaan voor de broodnodige boodschappen, toen was er een band van de kinderwagen lek!  En het speciale ventieltje om hem voor nood even op te pompen was ik kwijt.... Een uur gezocht, maar ho maar, niet te vinden. Zelfs niet in de stofzuigerzak die ik uitgeplozen heb (letterlijk). Een paar buren gevraagd: ook geen resultaat. Het onderstel van de buggy waar de maxicosi eventueel op kan, lag in de kofferbak van de auto. En ja, manlief was vandaag met de auto naar zijn werk. In de draagzak lukte niet meer wegens te hongerig en weer te doorgelekt en al weer tijd voor een voeding.En huilen dat Bajrne deed opeens.. ik begon spontaan mee te huilen...... dom he?

Bij mijn enige uitje van vandaag (rotzooi in de contanier achter gooien) kwam ik er achter dat de auto olie had gelekt (rare vlek in de carport, kan morgen om 8 uur bij de garage terecht). Kunnen ze meteen het remlicht en de radio maken, die deden het ook niet meer vandaag zei manlief toen hij thuis kwam.

Ik had ook nog visite vanmiddag, maar had niks bij de koffie omdat ik dus geen boodschappen had gedaan. Verder had ik wel eindelijk de vloer gedweild, maar daar zie je niks meer van nadat Ivar een beker thee liet vallen en daarna zijn zandbakschoenen er boven uitklopte.

Oftewel: tralalala, wat een dag....

Groetjes Dionne/vis78
 
Joepiedepoepie... jeetje zeg... jij kon je lol wel op, maar niet heus. Da's niet leuk he, als alles bij elkaar komt. Want als er iets niet loopt dan gaat ook meteen alles mis. Heb ik ook altijd. Deze week is de hele week al niet zo'n goede week. Vorige week is de moeder van een goede vriendin overleden, zaterdag hebben we haar begraven, gisteren is mijn oma overleden en ben ik met een telefoontje even uit de band gezet, Quinn is al dagen niet helemaal zichzelf (sprongetje denk ik) en vandaag huilde hij veel voor zijn doen. Hij had ook 37,6 en heeft normaal een lage temperatuur van zichzelf. Ook is hij neusverkouden  en kwam er uit zijn linkeroogje wat gelig spul. Verder voel ik me behoorlijk moe, maar dat is misschien ook wel niet zo gek gezien het bovenstaande.
Nou ja... ik merk dat ik nu meer mijn verhaal zit te typen en daar heb je misschien niet  zoveel aan, maar ja... het komt zo even bij me naar boven.
Sterkte meid, morgen is vast alles beter.
Groetjes Veerle
 
Hoi Dionne,

Oh, meid, ik leef met je mee! Soms zijn er inderdaad van die dagen... Ik denk dan meestal geen zucht maar hele lelijke dingen, dus ik heb wel bewondering voor je zelfbeheersing...  En gisteren was het nog niet eens vrijdag de 13e, dat is het morgen pas! Nee, maar vreselijk he, als alles verkeerd lijkt te gaan? Ik ben ook al een keer (nou ja, volgens mij wel vaker) maar gewoon mee gaan zitten huilen. Lucht soms best op. Hopelijk gaat het vandaag allemaal wat soepeler!

Groetjes,

Eveline

ps: Veerle, gecondoleerd met je oma. Het is voor jou ook wel een moelijke tijd zo, lijkt me.
 
Terug
Bovenaan