Zo'n last van mn onderrug!! Ben helemaal gebroken. Komt dit bekend voor??

A

Anoniem

Guest
Hoi meiden,

ik ben 11w 1d zwanger van ons 2e wondertje. En de pijn in mn onderrug wordt steeds meer.
Nu heb(ben) ik/we (vriend werkt min. 12 uur per dag) een manneke rondkruipen, en die juist alles doet wat niet mag. .Hoort bij de leeftijd, dat weet ik ook wel. Maar ik vind het zo vermoeiend!! 4x in 2min opstaan is echt nix hoor. En dan het huishouden nog draaiende zien te houden... Ik wil het allemaal graag schoonhouden, en dat lukt me tot nu toe nog goed. Maar ik begin er steeds meer tegenop te zien. Bijv. gister: Naar de VK geweest, toen ik daarvan terugkwam heb ik gelijk een emmer mee sop gepakt, en ben naar boven gegaan. Had Dylano in zn bedje gedaan, met wat speeltjes. En ja... Dan moet je aan de gang. En hoe meer Dylano begon te zeuren (omdat hij het beu was) hoe meer het op mn zenuwen ging werken. 'S avonds toen mn vriend thuiskwam was ik nog niet klaar. Er moest namelijk nog gestofzuigd en gedweild worden boven... En om nou te zeggen dat het mij goed heeft gedaan... Nee, niet echt. Maar toch ben ik trots dat ik het maar gedaan heb.
Vandaag moest ik 4x op en neer naar de HA rijden, om me te laten prikken op zwangerschapssuiker. Dylano moest ook mee, en wat was dat een gesjouw zeg. Ik heb gelukkig mn rust nog wel ff kunnen pakken vanmiddag toen Dylano op bedje lag. Maar dat was ook maar 1 uur. En das voor mijn gevoel echt veelste weinig. Ik kom er nog vermoeider uit, dan dat ik erin ging.
En dan moet er weer voor het eten gezorgd worden... En ohja...Vandaag ook heel de woonkamer uitgesopt... Was echt nodig, want met 2 katten en 1 hond in huis, moet je dat wel bijhouden. Gestofzuigd en gedweild beneden (vanmorgen vroeg). En nu zit ik hier... Met zo'n pijn in mn rug, en mn benen. Pffff...

Ik ben helemaal niet zo'n klager, integendeel zelfs. Maar ik ben (pas) 11wk en moet nog zo lang.
Mijn VK zegt dat hij mijn bekken en banden zijn die oprekken. Dat gaat bij een 2e zwangerschap sneller.
En dat is wel zo, want met Dylano heb ik eigenlijk nergens tot weinig last van gehad.

Herkent iemand dit?? En voor degene met meerdere kindjes in huis: Hoe pakken jullie het huishouden en de verzorging van jullie kind(eren) aan??

Jeetje zeg! Het lijkt wel een klaagmuur waar ik tegenaan praat. maar zit er echt ff doorheen.

Liefs Debby.
 
Hallo Debby,

Jou verhaal klinkt mij heel bekend in de oren.
Ik heb er toevallig vanaf gister last van, net nadat ik het huishouden gedaan had.
Nu kom ik moeilijk mijn bed in en mijn bed uit.
En het lopen en bukken, grrr...
Ik voel me wel een oma van 80 hahaha...
Mijn hele rechterkant lijkt wel vast te zitten, verschrikkelijk.
Ik kan me heel goed voorstellen dat het voor jou nog zwaarder zal zijn met zo'n klein mannetje erbij.
Dit is mijn eerste zwangerschap en ik ben nu 25 weken zwanger, en ik schrok er gister er echt van!
Maar nu ik jou verhaal gelezen heb, lijkt het denk ik wel normaal te zijn.
Ik hoop voor jou dat je toch wat meer rust kunt krijgen, en doe het vooral rustig aan!

Liefs Fabiënne
 
Klinkt zo herkenbaar!!!
Ik ben algelopen  dinsdag bij de vk geweest en zij vertelde mij dat je het best naar fysio kunt gaan want het kan ik de loop van de zwangerschap alleen amar erger worden.

Ik ben nu eerst de Spiroflor van SRL (Créme)  aan het smeren en ik moet zeggen dit helpt heel goed!!!!!! Misschien dat jij daar ook wat aan hebt. Het is in ieder geval de moeite waard!

Liefs Bontrie 14+2
 
Hoi meiden,

thnx voor de reacties!!
Ik heb met de HA gebeld, en hij vond het erg vroeg... 11wk.
Hij legt een verwijskaart klaar voor de fysio, en dan maar kijken of dat helpt zei tie.
Dat we een manneke hebben rondkruipen, helpt ook niet echt mee zei tie.

Liefs Debby.
 
Hoi Debby,

Heel herkenbaar. Ik ben nu bijna 19 wk zwanger en heb net als jij een klein mannetje rondlopen (21 maanden). Ons mannetje is ook een ontzettende boef en laat zijn mama ook niet met rust hoor. En het meeste van het huishouden (eigenlijk bijna alles) komt op dit moment op mij aan omdat mijn vriend veel werkt.
Heb sinds vorige week ook super pijn in mijn onderrug. Dit had ik tijdens mijn eerste zwangerschap ook maar in mijn beleving kwam dit veel later. Ik heb het als ik veel heb gedaan, of als ik (te) lang zit. Ik heb een zittend beroep dus dat schiet niet echt op.
Ik moet volgende week naar de vk en ga het aan haar vragen wat het beste is om te doen. Misschien ga ik wel weer sporten (zwemmen of fitness) in combinatie met fysio ofzo?

Wat ik nu doe: Soms gewoon maar de boel de boel proberen te laten. Ik ben  van mezelf geen mega poetsmiep maar  door de zwangerschapshormonen heb ik nogal wat poets drang..(?!). Maar ik probeer het soms dus maar gewoon te laten.
Tussen de middag als de kleine op bed ligt probeer ik gewoon ook te gaan slapen of in ieder geval op bed of de bank te gaan liggen. (dit kan natuurlijk alleen op de dagen dat ik niet werk).

En ik ben nu bezig om ons kleine ventje minder te tillen en zelf de trap op en af te laten lopen. Dit vind hij helemaal niet leuk en het duurt natuurlijk drie keer zo lang...maar het begint langzaamaan wel te werken. (ik weet niet hoe oud die van jou is en of je daar al mee zou kunnen beginnen)

Verder probeer ik toch maar zo veel mogelijk relaxed aan te doen (voor zo ver het kan).

Dat van die Spiroflor vind ik wel een goede tip! Dat ga ik ook proberen.

Jij heel veel sterkte en bel vooral de vk...die kunnen ook tips geven.
En ik vind het zelf altijd erg prettig om te horen dat ik niet de enige ben...dus ik hoop dat je ook wat aan mijn verhaal hebt!

Groetjes mama3007
 
Hé Debby,

Ik loop sinds week  7 bij de bekkenfysio voor bandenpijn,  ook erg vroeg. Bandenpijn is iets dat erbij hoort, maar extreme bandenpijn niet. Net als met jouw pijn. "Het is wel vroeg" is geen argument: je hebt gewoon pijn en da's niet prettig. Je doet echt onwijs veel, hoor! Ik ken het gevoel: niet dat je veel keus hebt... Maarre: neem je pijn serieus! Ongemak hoort erbij, een pijntje op zijn tijd, maar niet teveel hoor! Mijn man stofzuigt alweer een hele tijd, omdat dat echt niet ging. Nu ik beter mijn grenzen bewaak gaat het beter. Dus mijn tip: pas heel goed op jezelf! Misschien kan een fysio helpen, misschien niet, maar zorg alsjeblieft dat je niet over je grenzen heengaat, dat levert alleen maar extra ellende op! Ik hoop van  harte dat je wat hulp kunt krijgen, misschien een oppas zodat je wat beter kunt rusten?

Sterkte ermee,

Groetjes,

Zeeuws Meisje
 
Hoi meiden,

thnx voor de reacties!!
Werk uit handen geven doe ik niet graag, zo ben ik gwn. Maar als het idd moet, moet het gwn. Maar wanneer is het toppunt bereikt hé??
Ik kreeg vanmorgen niet zo'n fijne opmerking van mijn vriend: Ik zei dat ik naar mn ma ging, dan wordt de belasting wat minder, want heb echt pijn. Hij zei: En jij bent zo zielig!!  Dat heeft mij best wel geraakt als ik eerlijk moet zijn. Hij weet dat ik niet gauw klaag... Ik ben echt een harde van mezelf, en dat weet hij. En dan nog zo'n opmerking durven plaatsen. Ik heb de hoorn erop gegooid, want had echt geen zin in een discussie. Mss hormonen??
Ff later belde hij terug: Ja Deb... Sorry voor die opmerking. Maar ik ben het gwn niet gewend van jou. Ja, dat zal wel zo zijn, dacht ik. Des te meer reden om ff beter na te denken over wat je zegt. Hij vergelijkt deze zw te erg met die van Dylano. En dit is echt niet te vergelijken. Want mee Dylano had ik weinig tot nergens geen last van.
Nu vind ik het nog erger om tegen hem te moeten zeggen: Schat, wil jij dit ffkes doen, want ben echt kapot. Maar dat snappen jullie vast wel.
Ik ben blij dat ik hier mn ei ff kwijt kan, want t zit me toch best hoor.
Ik heb v/d week heel het huis, van boven tot onder schoongemaakt, en voor ons kind gezorgd. En tuurlijk voor t eten. En ik weet wel dat hij 12uur werkt per dag, maar dat wil niet zeggen dat het voor mij niet zwaar is.
En dan zegt ie: Jamaar jij wou thuisblijven. Nou, das wel waar, maar die keus hebben WIJ samen gemaakt, en niet alleen ikke.
Laatst ging ik met mn ma naar de stad voor inkopen voor ons trouwen te doen. En hij zat dus voor het 1st sinds Dylano er is, 02-05-07 alleen met Dylano.
Hij was allemaal blij dat ik thuiswas. Hij zei: Goh Deb, ik ben helemaal gebroken... Wat is dat vermoeiend zeg, je moet de hele dag met hem bezig zijn. En dan heeft hij niet eens het huishouden gedaan. Dan denk ik van... Tja... Wrm denk je dan nie ff aan dat moment terug??

Sorry hoor dames voor mijn lange verhaal, maar het zit me op het moment hoog.
Ik ben echt geen klager van mezelf, en ga er zeker geen gebruik van maken, en dan krijg je dit.

Nou meiden, ben blij dat ik mn ei kwijt kan, maar das mss al de 4e x dat ik het zeg, haha!!

Knuf voor jullie allemaal!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan