Zo bijzonder maar toch voorbij

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Gisteren heb ik mijn laatste echo gekregen bij de verloskundige om daarna onder verdere controle bij de gynacoloog te komen. Maar helaas bleek bij de echo dat 1 kindje is overleden het is een week geleden gestopt met groeien en er was geen hartactiviteit meer. Het was zo bijzonder om zwanger te zijn van een tweeling en nu moet ik met al die hormonen die door mijn lijf gieren weer een omschakeling maken. Gelukkig is het een tweeeiigetweeling, waardoor het andere kindje in principe geen gevaar loopt. Alles was daar gelukkig goed mee, groeit goed beweegt goed. En toch voel ik me al de hele tijd echt beroerd. Het idee dat je een kindje bij je draagt dat nooit geboren gaat worden is echt niet te beschrijven. Ondanks dat ik weet dt ik blij moet zijn dat met ons andere kindje alles goed is vindt ik dat op dit moment erg moeilijk.

 
tuurlijk is het heel moeilijk, lijkt me iig wel erg raar.
ik weet niet of dit een troost voor je is, maar schijnbaar komt het best veel voor. Vroeger wisten ze dit niet omdat er geen echo's gemaakt werden en was dat wel zo dan zeker niet zo vroeg.
Maar tegenwoordig komt het steeds vaker en vaker voor. Dus je bent niet de enige.

Maar mss heb je daar niks mee, maar ja ik zeg het toch maar.

heel veel sterkte voor jullie en probeer het een plaatsje te geven zodat je weer snel kan genieten van je zwangerschap.

xxx Petra
 
Wat een dubbel gevoel moet dat zijn. Op het moment dat je hoort dat het er twee zijn, stel je je helemaal in op dat gegeven. Je moet er aan wennen en bedenken hoe je het allemaal aan gaat pakken. En nu moet je alles weer anders zien, omdat er nog maar een kindje komt. Pffff. Ik wens je veel sterkte, dit moet lastig zijn! En tegelijkertijd ook zo fijn dat met het andere kindje nog wel alles goed is...
 
Hej meid,

Kan me inderdaad voorstellen dat het heel raar is en dat je er ook verdrietig van bent. Je rekent toch op twee kindjes, gaat daar al omheen plannen en dan moet je weer omschakelen naar eentje. En ja het is fijn dat met het andere kindje wel alles goed is, maar neem ook de tijd om afscheid te nemen en het voor jullie zelf te verwerken!

Veel sterkte ermee!

Liefs,
Jo
 
Hallo,

Ik hoor eigenlijk op het aug. forum maar was stiekem aan het meelezen.
Ik heb vorig jaar een soortgelijk verhaal meegemaakt alleen kwamen ze er bij mij pas veel later achter en heb ik tot die tijd ook niet geweten dat ik een tweeling droeg, had dus totaal niet de gevoelens die jij hebt.
Wat betreft de gezondheid voor je kindje, daar hoef je je echt geen zorgen over te maken, juist als het een twee-eige tweeling, mijn zoon was wel iets kleiner bij de geboorte door zijn tweelingbroertje maar deed het gelijk hardstikke goed, mocht na 4 dagen al naar buiten en is een vrolijk mannetje!

Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken, het is echt niet niks wat je is overkomen en je zal er straks ook nog wel geconfronteerd worden, praat er over met mensen die er begrip voor hebben, dat scheelt!

Brechtje
 
Het lijkt mij ook heel dubbel. Je hebt toch een soort miskraam gehad en tegelijkertijd ben je gewoon volop zwanger. En dan heb je ook nog eens die fijne hormoonhuishouding. Al met al kan ik me voorstellen dat je niet precies weet hoe je je eigenlijk zou moeten voelen. Je mag gewoon verdrietig zijn hoor, dat hoort er gewoon bij. Daarom wens ik je heel veel sterkte!

Liefs, Yvette
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan