zo emotioneel

De hele week ben ik al zo emotioneel. En net viel ineens het kwartje waardoor dat komt. Ik zou nu eigenlijk zwangerschapsverlof hebben. Als alles goed was gegaan was ik nu 36 weken zwanger. Het is al weer 18 weken geleden dat ik ben bevallen.
Maar in plaats van zwangerschapsverlof te hebben, moet ik maandag weer aan het werk. Werk dat niet echt lekker loopt, ruzies met de 'baas'.

Ik hou me zelf nu maar weer voor, over een half jaar dan mag je wel lekker van je verlof genieten. Maar het helpt niet. Voel me gewoon zo somber, ben een echte  jankerd. Bah.
En natuurlijk probeer ik dat voor alles en iedereen te verbergen. Voel ik me naar iedereen toe super, maar diep van binnen zitten toch echt wel flink wat traantjes.

Miep
 
Hoi lieve Miep,

Krijg zo'n hartverwarmende reactie van jou en dan lees ik nu dat je zelf ook helemaal emo bent.
Wat is dat toch wat, he! Ik kan me het heel goed voorstellen. Een kennisje van mij was tegelijk met mij in april uitgerekend. Toen zij met verlof ging, werd het plotseling zo confronterend. Ik was immers "nog niet eens" weer zwanger. Ik werk op een kantoor en zit met bij de directeur(beste man is 57) op een kamer. Zo uit het niets (nou ja niets) begon ik te huilen. Het was in de week van de uitgerekende datum. Hij schrok er helemaal van en ik ben toen niet in details getreden. Ik heb me gewoon lekker laten gaan. Maar dan realiseer je zo opeens dat je eigenlijk thuis had moeten zijn, al bevallen of hoog zwanger....te zijn. Nu heb ik het nog wel eens dat ik denk ons wondertje had gewoon 5 maand moeten zijn. Met mijn tweede datum in juli heb ik veel minder, omdat ik het gewoon veel eerder wist. Mijn 1e miskraam daar kwam ik pas achter bij de termijnecho van 12 wk. Jij bent ook nog bevallen, lijkt me echt zo zwaar, jij hebt iets tastbaars, ikke niet. Laat je emoties lekker gaan, het is lekker triest weer dus kruip lekker je bedje in vanmiddag, als je wakker wordt ziet de wereld er misschien wel heel anders uit. Probeer van je weekend te genieten, het is de laatste van je vakantie.
En probeer het meest te genieten van het leven dat je in je draagt, het is zo jammer om daar niet van te genieten. Maar ik begrijp je echt heel goed.
Een dikke tút(fries voor kus) van mij.
 
Hoi Miep,

Heel begrijpelijk hoor. Wat is dat dan rot hé? Ik heb precies hetzelfde hoor dus daarom is het voor mij heel herkenbaar. Ook ik  had namelijk anders afgelopen week mijn 1e verlofdag gehad. Dat is best confronterend en keihard. Als ik het tegen mensen zeg, reageren sommige zo van; ach meid jouw tijd komt nog wel!
Alsof ik er geen verdriet meer om  mag hebben. Gelukkig zijn er ook mensen die wel heel lief en begripvol zijn.

Ook al mag je dan over een half jaar met verlof, je wilde het allerliefste nu met verlof!! Je bent verdrietig om dat kindje dat helaas niet bij jullie mocht komen. Dat verdriet gaat niet zomaar weg, ook niet als je weer zwanger bent. Ga nou maar lekker even een potje flink huilen want dat lucht echt op hoor. Bij mij tenminste wel.

Ik was 11 oktober uitgerekend en het ging begin mei mis. En bij jou? Volgens mij gaat het redelijk gelijk op, ook omdat we nu weer allebei zwanger zijn.

Veel sterkte

Liefs Landi


 
Hi Lieve Miep,

Wat is dat nou? Altijd die positieve instelling maar ondertussen. Hou je jezelf een beetje in de gaten? Wist je dat je ook weleens mag zeggen dat je je niet zo lekker voel? Het wegstoppen maakt het alleen maar erger hoor. Dan komt daar nog dat gedoe op je werk bij, pffff ik benijd je niet. Neem je tijd voor jezelf alsjeblieft, jij en de baby zijn nu het belangrijkste hoor.

Ik ben mezelf inmiddels ook alweer tegen gekomen, harstikke drukke week en super drukke dag gister en ja hoor na 6 weken toch weer een bloeding vanacht. Gelukkig is het weer over maar je bent nu eenmaal zwanger en je zult het toch echt rustig aan moeten doen. En deze tip moet ik zelf ook maar in mijn zak steken ;-).

Hou je rustig en laat je masker af en toe zakken. Het kan je zo helpen om op bepaalde momenten eerlijk te zijn tegen je omgeving over hoe jij je voelt. Ik heb daar zelf echt ervaring mee, ik zal niet het hele verhaal gaan ophangen maar het werkt echt als je open staat voor je omgeving. Je hoeft niet te zeuren maar gewoon jezelf zijn.

Rustig aan en sterkte! Geniet van mini miepje!

Liefs,
Daantje
 
hoi miep en mini miepje


Jij die altijd een positieve instelling heeft, die altijd opbeurende woorden heeft.. zit nu zelf ook even mijn haar emties in de knoop en dat is helemaal niet erg...niet wegstoppen maar gewoon af en toe ook je emoties tonen en niet denken ik ben een zeur en ik wil niet klagen....... maar aan je zelf denken... als jij je klxte voelt en emotioneel ben.. dan is dat zo en dan moet je je daar aan toegeven ..
kies de mensen uit waar je je emoties uit en geef er dan ook aan toe..

want jij en je mini miepje( geweldig leuk verzonnen dit koosnaampje voor je mini kindje) zijn nu het allerbelangrijkste..

enne het is nu heel confronterend om te weten dat je anders verlof had gehad... dan was je al heel ver geweest en met een hele dikke buik rong wezen lopen.. maar dat staat je allemaal nog te wachten... daar geloof ik heilig in....  
maar dat neemt niet weg dat dat op dit moment erg rot is en even moeilijk is..en dat kan ik me heel goed voorstellen.

dus miep ook jij mag af en toe toegeven aan je emoties en dat is alleen maar goed......ga leker genieten van het mooie weer en dat gezeur op je werk...grrrrrr daar weet ik alles van op dit moment.. heel verevelend.. maar laat je wekend er niet door vergallen..

liefs tobi
 
Hoi Miep,

waar zij n je positieve uitsparken gebleven? Ach meid snap het best wel hoor.
Mijn buurmeisje is volgende week uit geteld en wij scheelde maar 3wkn.
Dus ik denk dat bij mij de knop ook ff om gaat over 3wkn. En dat is toch heel begrijpelijk allemaal. Het was voor ons dan anders ook het 1ste kindje.
Aan de andere kant ben ik ook wel blij dat ik nu alweer bij 12wkn ben en die ergste tijd bijna voor bij ben.
Maar ondanks blijft het in je hoofd hangen.
Heel veel sterkte en succes met mini miepie

groetjes astrid
 
Terug
Bovenaan