A
Anoniem
Guest
Hoi dames,
Even iets wat ik kwijt wil. Misschien niet echt de plek hier..... maar ja.
Donderdag is Jordy 1 jaar geworden. Toen ik van hem zwanger was is een opa van mij gestorven toen ik 20 weken was..... En jawel ik ben weer zover in mijn zwangerschap en mijn andere opa sterf........
Het is wel heel mooi gegaan. Opa heeft al jaren kanker en hij zou het al eigenlijk niet mee maken dat Jordy geboren zou worden. Wat zijn eerste achterkleinkind zou worden.Wij vermoeden dat hij niet kon gaan vanwege oma, zij heeft heel veel zorg nodig ( Dementeren) en opa heeft hier voor gezorgd tot afgelopen week.
Ze was gevallen en na een week bed rust is toch besloten om haar MAANDAG per ambulance naar het ziekenhuis te vervoeren en haar door de scan te halen om te kijken waar ze precies last van had. Waren uiteindelijk verschoven wervels.
Met opa ging het met het uur slechter en is DINSDAG ook naar het ziekenhuis gebracht, waar ze bij hem aan allebei de longen longembolie vaststelde. ( Had long en lever kanker) Hij kreeg geen lucht.
Woensdag ben ik met 2 van mijn zusjes en JORDY nog op bezoek geweest bij hun. Ze waren samen op een kamer geplaatst, om toch de laatse dagen door te brengen. Ze vonden het ontzettend mooi dat we ( Vooral Jordy ) nog even langs zijn gegaan. Toen we de kamer verlieten had opa de tranen in zijn ogen. Hij was echt afscheid aan het nemen.....En ik heb dat voor mijn gevoel toen ook gedaan...
Donderdag hebben we de verjaardag van Jordy gevierd. 's Avonds om 22.30 uur werden we gebeld dat de kinderen naar het ziekenhuis moesten komen, het ging heel slecht met hem.
Opa heeft gezegd '' Vandaag ga ik nog niet want het is de verjaardag van Jordy". Hij heeft echt liggen vechten de laatse uren om maar 6 maart te halen...... Om twaalf uur heeft een tante gezegt dat het goed was en dat hij mocht gaan....... Vervolgens is hij ( na een morfinespuit) om 1.30 uur vredig ingeslapen.
Welke gevoelens ik hierbij heb kan ik niet eens onder woorden brengen....Ik wist dat opa en oma hun kleinkind heel belangrijk vonden, maar dat opa dit voor hem over had...... OPA IK BEN HEEL TROTS OP HET GEVECHT DAT JE HEBT GELEVERD. RUST NU MAAR ZACHT.
Dikke kus van mij en Jordy
Even iets wat ik kwijt wil. Misschien niet echt de plek hier..... maar ja.
Donderdag is Jordy 1 jaar geworden. Toen ik van hem zwanger was is een opa van mij gestorven toen ik 20 weken was..... En jawel ik ben weer zover in mijn zwangerschap en mijn andere opa sterf........
Het is wel heel mooi gegaan. Opa heeft al jaren kanker en hij zou het al eigenlijk niet mee maken dat Jordy geboren zou worden. Wat zijn eerste achterkleinkind zou worden.Wij vermoeden dat hij niet kon gaan vanwege oma, zij heeft heel veel zorg nodig ( Dementeren) en opa heeft hier voor gezorgd tot afgelopen week.
Ze was gevallen en na een week bed rust is toch besloten om haar MAANDAG per ambulance naar het ziekenhuis te vervoeren en haar door de scan te halen om te kijken waar ze precies last van had. Waren uiteindelijk verschoven wervels.
Met opa ging het met het uur slechter en is DINSDAG ook naar het ziekenhuis gebracht, waar ze bij hem aan allebei de longen longembolie vaststelde. ( Had long en lever kanker) Hij kreeg geen lucht.
Woensdag ben ik met 2 van mijn zusjes en JORDY nog op bezoek geweest bij hun. Ze waren samen op een kamer geplaatst, om toch de laatse dagen door te brengen. Ze vonden het ontzettend mooi dat we ( Vooral Jordy ) nog even langs zijn gegaan. Toen we de kamer verlieten had opa de tranen in zijn ogen. Hij was echt afscheid aan het nemen.....En ik heb dat voor mijn gevoel toen ook gedaan...
Donderdag hebben we de verjaardag van Jordy gevierd. 's Avonds om 22.30 uur werden we gebeld dat de kinderen naar het ziekenhuis moesten komen, het ging heel slecht met hem.
Opa heeft gezegd '' Vandaag ga ik nog niet want het is de verjaardag van Jordy". Hij heeft echt liggen vechten de laatse uren om maar 6 maart te halen...... Om twaalf uur heeft een tante gezegt dat het goed was en dat hij mocht gaan....... Vervolgens is hij ( na een morfinespuit) om 1.30 uur vredig ingeslapen.
Welke gevoelens ik hierbij heb kan ik niet eens onder woorden brengen....Ik wist dat opa en oma hun kleinkind heel belangrijk vonden, maar dat opa dit voor hem over had...... OPA IK BEN HEEL TROTS OP HET GEVECHT DAT JE HEBT GELEVERD. RUST NU MAAR ZACHT.
Dikke kus van mij en Jordy