Ik heb een week geleden mijn 9de miskraam gehad.
Ik begin te merken dat ik vreselijk teleurgesteld begin te raken in mijn lichaam.
Ik prijs me gelukkig met mijn zoontje maar tegelijkertijd doet het toch heel veel verdriet dat het elke keer weer mis gaat.
Vooral omdat mijn zoontje het steeds heeft over een baby voor ons, zodat hij ook een broertje of zusje heeft (hij is bijna 4).
Het valt vooral erg zwaar omdat ik met hem meteen aantelde en er geen enkele reden gevonden is waarom het nu niet zou kunnen lukken.
Ik ben met de Alife studie begonnen een paar maanden geleden maar ook dat lijkt op mij geen positief effect te hebben, want het is alweer 2 keer misgegeaan.
Soms zou ik het liefste willen stoppen, maar tegelijkertijd lijkt mijn kinderwens alleen maar groter te worden.
Ik wil ook eigenlijk mijn kinderen krijgen tijdperk niet met negatieve gevoelens afsluiten, zal dan de rest van mijn leven blijven drukken (ben ik bang voor althans).
Ik ben blij dat ik hier in elk geval mijn twijfels even van me af kan schrijven.
Jeanette
Ik begin te merken dat ik vreselijk teleurgesteld begin te raken in mijn lichaam.
Ik prijs me gelukkig met mijn zoontje maar tegelijkertijd doet het toch heel veel verdriet dat het elke keer weer mis gaat.
Vooral omdat mijn zoontje het steeds heeft over een baby voor ons, zodat hij ook een broertje of zusje heeft (hij is bijna 4).
Het valt vooral erg zwaar omdat ik met hem meteen aantelde en er geen enkele reden gevonden is waarom het nu niet zou kunnen lukken.
Ik ben met de Alife studie begonnen een paar maanden geleden maar ook dat lijkt op mij geen positief effect te hebben, want het is alweer 2 keer misgegeaan.
Soms zou ik het liefste willen stoppen, maar tegelijkertijd lijkt mijn kinderwens alleen maar groter te worden.
Ik wil ook eigenlijk mijn kinderen krijgen tijdperk niet met negatieve gevoelens afsluiten, zal dan de rest van mijn leven blijven drukken (ben ik bang voor althans).
Ik ben blij dat ik hier in elk geval mijn twijfels even van me af kan schrijven.
Jeanette