Even een paar antwoorden.
Ellen, nee wij zijn niet van de partij woensdag... Jorick gaat dan naar school en ik moet nog heel veel dingen voor de vakantie regelen dus dat wordt het hem niet...
En Marieke toen Jorick ongeveer anderhalf jaar was kon hij al flink teuten (geen gebrabbel, maar echte woorden en soms al hele zinnen) Ook kon hij niet met zijn leeftijdsgenootjes uit de voeten. Hij wilde niet in de box zitten op de creche, nee meneer wilde leren lopen, nee niet kruipen, lopen zoals al die andere grote kindjes ook deden (meneer was nog geen 11 mnd en kon al lopen zonder dat hij ooit had gekropen, getijgert ofzo) Na een tijdje kregen ze op de creche speelgoed voor de bso. De kinderen vonden het heel interessant en keken de kat uit de boom, meneer niet hoor die stapte erop af... Een leidster vroeg ons toen om eens een ortopedagoog te bezoeken, nou toen schrok ik wel, want Jorick was gewoon Jorick, zeer gefrustreerd als iets niet lukte maar ontzettend snel in zijn ontwikkeling. Wij hebben hem door de schrik van de creche gehaald en naar een gastouder gedaan omdat wij dachten dat het één op één contact beter voor hem zou zijn. Maar dat was dus ook niet de oplossing. NA een bezoek aan de huisarts hebben we in overleg besloten hem aan te melden bij het GGZ om te onderzoeken of hij ver voor zou zijn. Na een 4tal gesprekken en 1 ochtend testen bleek dat hij niet ver voor was maar dat hij (toen 3jr 8mnd) functioneerde als een kind van de leeftijd 7jr 7mnd. Conclusie hoogbegaafd er zijn toen nog testjes afgenomen voor de kinderen van de leeft 6jr en ouder en daar scoorde hij ook hoog op.
Tja en hoe een moeder het voelt dat er iets anders is dan anders, dat noemt men volgens mij moederinstinct.....
Hopelijk heb ik je een beetje kunnen uitleggen hoe en wat.
Jolanda
