Zo verdrietig

A

Anoniem

Guest
Hoi allemaal,

Ik weet niet wat me bezielt vandaag, ik voel me zo vreselijk verdrietig en alleen...
Al sinds ik wakker ben stromen de tranen me voortdurend over de wangen. Moet steeds aan onze miskramen denken en het lukt me even helemaal niet om de dingen van een positieve kant te zien.

Zoals Peet al schreef komt de uitgerekende datum van ons eerste kindje eraan en of het daar nu door komt, of daardat ik steeds al wat buikkrampen heb en bang ben dat mijn menstruatie nadert ik weet het niet, maar voel me zo verdrietig...

Ik moet dadelijk nog werken, dus moet mezelf wel ff weer bijelkaar rapen... Mijn man wist ook al f niet zo goed wat hij met me aan moest, hij zit op zijn werk heeft het erg druk en dan kan hij ook niet zoveel natuurlijk. Hij wil wel naar me toekomen, maar dat hoeft niet van mij.

Pff lastig hoor al die emoties af en toe...
Moest het even van me af schrijven hoor, ik geloof dat ik maar een eind met de honden ga wandelen, als mijn ogen weer een beetje toonbaar zijn...

xx Mickey
 
Hoi Mickey,

Ik snap precies hoe jij je voelt! Is echt niet leuk. Een aantal maanden na mijn miskraam ging het wel weer met me. Maar toen in de uitgerekende datum eraan kwam werd het weer erger. mijn schoonzus was 2 weken eerder uitgerekend en kreeg dus wel een kind. Toen ik  dat kind in je armen kreeg moest ik wel huilen. Ik had toen ook een kind kunnen krijgen.....
Ik heb toen veel zitten janken. en ben ook regelmatig naar buiten gegaan. Wel naar een stuk waar je weinig mensen tegen kon komen want ik zag er zo nu en dan niet uit..

dus ga lekker janken, janken en nog een janken. En praat er over met wie dan ook. ik heb mijn verhaal wel honderd keer verteld aan dezelfde personen.

Sterkte!! en veel liefs
Ester
 
Lieve Mickey

Ik weet dat dit tegen de uitgerekende datum loopt. Ik kan je geen geruststellende woorden geven. Hoe beroerd je je nu ook voelt, het zal over een tijdje slijten. Je zult het nooit helemaal kwijt  raken, maar het verdrietige gevoel vlakt af. Dat is het enige wat ik je kan vertellen. Ik weet, helaas, hoe je je nu kan voelen, maar over een tijdje voel je je weer beter.
Dat die duiveltjes er misschien aankomen, werkt ook niet in je voordeel.
Lieve Mickey, ik denk aan je. Wandel een lekker eind met de honden, daar zal je van opknappen.

Liefs

Lydia
 
Lieve Mickey,

Dit moet ook echt een moeilijke periode voor jullie zijn....
Ik wilde je heel veel sterkte toewensen!!

Liefs en een dikke knuffel,

Ginger
 
Lieve Mickey,
ik ben hier nog niet lang genoeg om te weten of je al in de mm zat voordat je zwanger werd en je mk kreeg. Maar uit ervaring weet ik wel wat een mk met je kan doen. Ik ben na 9 maanden op de spontane manier zwanger geworden, maar dat eindigde in een vroege mk. Gedurende de tijd vorderde had ik mijn ups en downs. Begin juni werd het erg moeilijk, omdat ik rond die tijd met verlof zou gaan. Eind juni was ik uitgerekend. Je blijft tot juni hopen dat er een nieuw wondertje in je buik zal komen, maar helaas. Sterker nog, in de week dat ik uitgerekend was, werd ik weer ongesteld. Hoe wrang mag het zijn.
Ik heb er ook heel wat tranen om gelaten, die moet je ook gewoon maar toelaten, want anders kom je er nooit doorheen. Al vraag ik me af of ik er helemaal doorheen kom, zonder dat ik opnieuw zwanger raak en wel een kindje mag krijgen. Tot die tijd zal het altijd moeilijk blijven denk ik.
Veel sterkte meis,
liefs
Patricia
 
lieve lieve Mick,

Meisje toch... We hebben het al vaker gezegd... We trekken elkaar er door heen.
De ene keer ben ik vreselijk verdrietig en de andere keer ben jij dat.
Ik hoop dat je je nu alweer een beetje beter voelt.
Maar ik weet ook wat je meemaakt.
We zaten zo dicht bij elkaar.

Gisteren kreeg ik ook weer een klap in mijn gezicht.
Een mama uit mijn klas was op dezelfde dag als ik uitgerekend en haar zoontje zei gisteren dat mama naar het ziekenhuis was, want w.s. kwam de baby.....

Ff vreselijk confronterend... maar ja....
Ff een traan laten en me weer bij elkaar rapen om verder te gaan.

Ik weet niet wat ik nog moet toevoegen aan alle lieve woorden van de andere meiden, maar ik hoop dat het je troost geeft wat iedereen voor je schrijft.

Weet dat ik heel erg aan je denk en ik hoop dat we allebei snel mogen verhuizen naar een ander forum en dan nooit   meer terug hoeven te keren.

Liefs,
Peet
 
He Mickey,

Vervelend dat je zo verdrietig bent. Maar af en toe heb je dat inderdaad, en het enige dat helpt is het er ook uit laten komen. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt.

Wellicht een schrale troost,    maar we  zijn er hier voor je, dus schrijf het maar lekker van je af.

Liefs,
Dion
 
He meiden,

Bedankt voor jullie lieve reacties! Het gaat wel weer wat beter, hoewel mijn tranen nog steeds hoog zitten. Ik heb me de hele maand lopen wijsmaken dat ik me zo weinig mogelijk kga bezighouden met het zwanger worden en mijn relaxte gevoel van de vakantie wil vasthouden en nu moet ik bijna ongesteld worden en ben ik weer supergestressed....
Ik voel al geregeld wat buikkrampen, wat voor mij denk ik wel betekent dat de ongi eraankomt, maar.... hoeft niet natuurlijk, dus we wachten rustig af

Maar goed, nogmaals bedankt,

xx Mickey
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan