Zo verschrikkelijk onzeker

A

Anoniem

Guest
Hoi dames,

Ik ben sinds kort verhuist van het zwanger worden forum naar hier. Schat dat ik tussen de 5 en 9 weken ben (krijg aanstaande maandag een termijnecho).
Voel me prima, m'n borsten zijn vooral aan de zijkant wat pijnlijk, heb rommelende darmen (de hele tijd hoor en voel je bubbeltjes), rugpijn en soms wat buikpijn (en vooral na eten opgeblazen buik). Ben niet misselijk.

Toch voel ik me zo verschrikkelijk onzeker! Dit is mijn eerste zwangerschap en ben zo bang dat het misgaat. Overal lees en hoor je over miskramen en bbz.
Ik heb zo'n angst dat ik dit ook ga meemaken, ondanks dat ik me goed voel en er geen medische aanleiding is.

Ik wist niet dat je zo vreselijk onzeker en bezorgd over iets kon zijn! Hebben meer meiden dit? Hoe gaan jullie hiermee om?

Ook ben ik bang dat als ik maandag de termijnecho laat maken, dat je geen hartje hoort of dat er iets mis is (of helemaal niks kunnen zien). Vind die onzekerheid zo vreselijk...
Ben blij als ik in ieder geval voorbij die 12 weken ben!

Sorry dat ik misschien zeur, maar ben gewoon echt beetje bang.

Groetjes Stef
 
Allereerst van harte met je zwangerschap!

Meid iedereen is onzeker de eerste 12 weken. Die zijn wat dat betreft magisch....
Maar probeer toch te genieten en je zo min mogelijk druk te maken.

Geniet van je echo, das echt leuk (ook al zie je ngo weinig, toch is het gek dat er een mensje leeft).

En idd er komen miskramen voor. Maar als dat het geval is ligt het niet aan jou meid. Dan is het hoogstwaarschijnlijk niet   goed geweest....Dus ook niet jezelf dan de schuld geven!

Maar wat ik al zeg GENIET GENIET GENIET!!! (makkelijker gezegd dan gedaan ik weet het hihi)

X Saskia
40.5 wk
 
Hoi Stef,
Ja, die onzekerheid is inderdaad heel vervelend. Het wordt wel beter als je over de magische grens van 12 weken heen bent, maar verder hoort het (helaas) ook een beetje bij moeder zijn/worden. Je wordt verantwoordelijk voor iemand anders waar je meer om gaat geven dan om wie dan ook. Dat is effe wennen en dat begint al meteen als je zwanger bent.
Hou je vast aan dat de meeste zwangerschappen goed verlopen en de symptomen die jij voelt horen echt helemaal bij zwanger zijn. Ik verwelkomde de steekjes in mijn buik, opgezette borsten, gebrubbel van je darmen etc altijd. Voor mij was dat een teken dat mijn baarmoeder nog steeds groeide en dat het dus goed ging met het kleintje. Veel succes met je echo maandag en ik hoop voor je dat je al lekker ver bent in de zwangerschap.
Groetjes Ivy
 
hoi Stef,

ook van mij allereerst gefeliciteerd en probeer inderdaar gewoon zo veel mogelijk te genieten.
Al die onzekerheid die je voelt hoort er een beetje bij, maar het is aan jou om dat niet te veel te laten overheersen.
Je moet voor jezelf denk ik uitgaan van je gevoel, de steekjes horen erbij en dat is alleen een teken dat er wat groeit in je, maar je overheersende gevoel moet je volgen. En gelukkig gaat het veel vaker goed dan fout, dat kun je ook in je achterhoofd houden.

Succes ermee en ik hoop dat je je uiteindelik wat geruster gaat voelen.

Probeer zoveel mogelijk te genieten!

Tamar
37,4 wkn
 
En lieve Stef,

Bedenk dat je door je zorgen te maken geen enkele invloed kunt uitoefenen op het welzijn van je kindje.

Het heeft totaal geen zin.

Zelf heb ik net een miskraam achter de rug, ben gelukkig weer vrij snel zwanger geworden. Het is inderdaad geen leuke ervaring, maar net als jij ben ik ook altijd heel bang geweest, als ik ooit zwanger wordt, dan krijg ik vast een miskraam. Toen ik zwanger was van mijn eerste heb ik nooit getwijfeld, dat kan dus ook. Maar tijdens mijn vorige zwangerschap was er vanaf het begin een somere gedachte in mijn hoofd. Geen angst, eerder een vermoeden. En inderdaad het ging mis. En ik moet je zeggen, na twee weken dacht ik, wat heb ik me de laatste jaren toch druk gemaakt. Nou heb ik een miskraam gehad en ok, het is niet grappig, maar wat de anderen ook al zeiden, het kindje was niet goed. Mijn lichaam heeft het heft in eigen handen genomen en ik had niets kunnen, en willen doen om het tegen te gaan. Het is goed zo.

Maar ik heb makkelijk praten, want ik was twee weken later al weer zwanger...

Wat ik je eigenlijk probeer te zeggen is:
Maak je niet druk. Het is begrijpelijk dat je het doet, maar ook zo zinloos en het staat echt genieten enorm in de weg. Dus gewoon niet meer doen, oke?

Geniet!

Dikke knuffel en aai over je buik!

San.


 
Meiden,

Wat een ontzettend lieve reacties! Ze hebben me echt goed gedaan. Ik ga proberen de negatieve gedachten en angsten meer los te laten. Mijn gevoel zegt wel dat het goed gaat. En bedenk me ook, dit kindje is gelijk gekomen nadat ik ben gestopt met de pil, en trok zich niks aan van alle rommel die nog in m'n lichaam zat. Dit kindje wil er gewoon zijn!!

Sandra, wat ontzettend naar dat je een mk hebt gehad. Maar wel echt fantastisch dat je alweer zo snel zwanger bent! Hoever ben je nu?
Vraag me af of meer meiden dat hebben, zo'n gevoel van: het zit niet goed, dat je een soort aanvoelt dat je een miskraam krijgt.

Ik kijk erg uit naar maandag, ik hoop dat de echo me nog geruster kan stellen.
Ik houd jullie op de hoogte over maandag.

Heel erg bedankt nogmaals voor jullie reacties!

Liefs, Stef
 
Hartelijk gefeliciteerd met je zwangerschap.

Ik ben bij mijn eerste bang geweest vanaf dag 1 totdat ie geboren werd. Ik was zo bang en zo onzeker en maakte me zoooo bezorgd. Nu bij de tweede heb ik het wat minder, ik het nog wel, maar heb nu niet de tijd om er de hele tijd over na te denken en kan het denk ik wat beter van me af zetten. De een heeft er wat meer last van de ander maar het is wel 'normaal' denk ik.
 
Hey meiden..

Dat is niks raar... ik denk dat elke vrouw wel onzeker is.
Ieder pijnscheutje in je buik denk je aan het ergste...

Ik had met hoesten iedere keer ontzettend pijn in mn onderbuik en moest na een week een termijnecho laten maken..
Degene die mijn echo nam   vertelde me dat ze inwendig moest gaan omdat ze het zakje wel zag maar het vruchtje niet.
Ik begon al te huilen omdat ik en mijn vriend al 3 keer gestopt waren met de pil en iedere keer er iets tussen kwam zodat ik de pil weer moest gaan slikken en dat was eigenlijk ook deze keer.
We waren gestopt en ik moest naar een specialist in het ziekenhuis die mij vertelde dat ik weer moest beginnen omdat ik hele zware medicijnen moest gaan slikken waar ik ABSOLUUT niet zwanger bij mocht zijn. Omdat ik wilde wachten tot ik ongesteld werd ( godzijdank ) kwamen we erachter dat ik al na 6 weken was aangeteld.
Ik ben onzeker geweest tot de 19e week en mn kindje vanaf die week elke dag wel gevoeld heb.

Dit heeft mijn onzekerheid een heel stuk weggenomen.
Dus het is echt heel normaal en ook best eng !!!

Liefs Esther ( 22 weken 6 dagen )
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan