zo zielig

[Anoniem]

hoi meiden


ik wil even iets kwijt......
ik was vanmorgen even bij mijn ma voor een bakkie koffie samen met Bram en mijn ma haar vriendin was er ook
mijn ma haar vriendin heeft haar kleinzoon thuis wonen, ze hebben sinds kort de voogdij over hem omdat zijn pa (hun zoon) vast zit voor drugssmokkel in denemarken en zijn ma  samen woont met haar nieuwe vriend en ook nog tegenover hun woont en zich dus totaal niet stoort aan haar zoontje........
ik vindt dit zo erg he en kan me er zo kwaad om maken
de man van mijn ma haar vriendin is invalide en heeft een evenwichtstoornisziekte en kan dus zelf amper nog lopen en hun voeden hun kleinzoon op terwijl die trut er tegenover woont.......ik vindt het zo zielig voor dat jochie he
ze loopt hem gewoon voorbij als ze hem buiten ziet en als ze met hem praat weet het jochie niet waar hij over moet praten met zijn ma
ze hebben totaal geen band meer samen
ik kan me niet voorstellen dat je je kind zo in de steek kan laten,
wat ben je dan voor een moeder???

 

[Anoniem]

ik praat natuurlijk zijn pa niet schoon, die heeft ook niet aan zijn zoon gedacht terwijl hij met drugs bezig was......
vindt het zo zielig he
hij is zijn ma kwijt en zijn pa........ klote ouders zijn het gewoon maar hij mag blij zijn met zulke grootouders

 

[Anoniem]

Hoihoi,

Moeilijk is dat he zulke situaties. Het mannetje mag heel blij zijn met zo'n lieve grootouders. ik denk dat je als opa en oma altijd die keuze maakt maar onvoorstelbaar dat er zulke ouders bestaan. Word daar altijd enorm verdrietig van.

groetjes Linda

 

[Anoniem]

Hoi

Ik kan altijd slecht tegen dit soort verhalen.... Het maakt me verdrietig. Ik ben blij dat hij lieve grootouders heeft. Hopelijk komt het zo toch nog op zijn pootjes terecht.

Maar weet je, het maakt me ook een beetje kwaad. Dat komt vooral omdat mijn beste vriendin en haar man onlangs de trotse ouders zijn geworden van een dochter. Zij is door middel van een draagmoeder (de zus van mijn vriendin) geboren. Wel is het háár eicel en zijn zaadcel geweest, dus het is écht helemaal hun eigen kind.
Toch geldt dat voor de wet niet zo. Diegene die het kindje krijgt is officieel de moeder. Pas over een jaar kunnen mijn vriendin en haar man officieel hun eigen kind adopteren. Tot die tijd woont ze wel bij hun, maar is het hun pleegkind. Heel raar natuurlijk allemaal. Nu hebben ze vlak voor de geboorte van hun dochter een gesprek gehad met de raad van de kinderbescherming. Die vrouw was toen zo bot. Echt ongelovelijk. Die vrouw stelde vragen, dat was gewoon niet leuk meer. Uiteindelijk kwam het er op neer dat ze het maar raar vond dat mijn vriendin en haar man een kind kregen op deze manier. Ze vond het niet kunnen dat ze door de voorselectie heen waren gekomen.
Mijn vriendin is héél erg ziek geweest. Ze heeft kanker gehad en door haar kanker uiteindelijk allerlei lichamelijke klachten overgehouden. Ze heeft zelfs een niertransplantatie moeten ondergaan. Gelukkig gaat het nu naar omstandigheden goed met haar, maar haar levensverwachting is anders dan die van ons. Zij zal waarschijnlijk nooit héél oud worden.
Daar viel die vrouw ontzettend over. Maar ik vraag me dan af, wie heeft wel de garantie dat hij/zij oud wordt. Ik hoop het te worden, maar zeker weten doe je het gewoon nooit......
Waarom zetten mensen zoveel vraagtekens bij mijn vriendin. Zij en haar man hebben zo veel liefde te geven! Er is zelden een kindje zo welkom geweest als hun dochter denk ik. Voor hun is hun grootste wens uitgekomen.
Iedere 'debiel' mag in Nederland een kind krijgen, zonder daarvoor verantwoording af te hoeven leggen. En voor hun is het zo moeilijk.......

Oeps, wat een relaas is het geworden. Maar ik kan me er echt over opwinden.

Groetjes, Karin

 

[Anoniem]

hey Karin

ik ben het helemal met je eens
elke debiel en elke hufter kan kiezen voor een kindje en diegenen die het juist heel erg graag willen en heel veel liefde hebben te geven moeten verantwoording afleggen??? hoezo krom, het klopt gewoon voor geen meter.......

 

[Anoniem]

Karin, wat een verhaal zeg!! Wat een botte vrouw zeg! Hoe kun je nu zoiets zeggen als je zelf niet in zon situatie zit.

Een heel ander verhaal, maar mijn zoontje moest getest worden op ADHD en aanverwante stoornissen. Dat moest via de jeugdzorg. Kregen we vragenlijsten waar we helemaal de kriebels van kregen, meer dan honderd vragen. Of hij aan de drugs zat, of hij wel eens iemand sexueel lastig gevallen had, of hij geld stal van ons.

Ik heb toen heel boos de jeugdzorg opgebeld dat ons mannetje 7 jaar is, dat hij door school is doorgestuurd om uit te zoeken of hij ADHD heeft, en dat wij dit toch echt hele rare vragen vonden voor een jongetje van 7. Nee hoor, mevrouw, die vragen moet u toch invullen, want het komt wel vaker voor... ehm, pardon.....Ik ben echt wel wat gewend, ik werk in Den haag bij de politie, maar jongetjes van 7 die drugs gebruiken, die ben ik nog niet tegen gekomen.

Maar goed, dit was nogal off topic. Nu even on topic. Ik vind het vreselijk als ik dit soort verhalen hoor! Dan is er nog gelukkig een opa en oma in de buurt die het kind kunnen en willen opvoeden. Anders komt zon kindje helemaal tussen wal en schip terecht. Sommige mensen moeten toch echt beter nadenken als ze sex hebben, dat daar ook een kindje van kan komen, en dat je daar gewoon goed voor moet zorgen!!

 

[Anoniem]

Nog even iets, we hebben allemaal niet de garantie dat we 80 mogen worden.

Hoe staat die mevrouw tegenover mensen die bijvoorbeeld een gevaarlijk beroep hebben, vraag ik mij dan af. Mogen die ook geen kinderen van haar of vind ze dat dan ook raar.