zomaar een gedicht

Waterdruppels op de ruiten,

belemmeren mijn vergezicht.

Grauw en donker is het buiten,

maar hier binnen is het licht.



Een vogel probeerd door het regennat,

zijn weg te vinden om te schuilen.

En even denk ik nog dat ik dat,

met hem niet zou willen ruilen.



Toch is het als ik buiten sta,

en de regen mij omringt,

ik niet snel naar binnen ga.

Omdat ik regen niet vervelend vind.



'Tis net of al dat regenwater,

mijn zorgen meeneemt naar de grond.

Dan hoor ik al dat zacht geklater,

en komt een glimlach op mijn mond.



Ik weet dat na de regen van vandaag,

de zon weer zal gaan schijnen.

De zorgen zullen dan ook graag,

in die warme stralen verdwijnen.



liefs Hester  

 
Pffff meid oh meid, wil je weten hoe dik mijn tranen zijn? Nou die regen....dat zijn MIJN tranen nu. Sjongejonge jij kan dichten meid, ik zit hier echt te janken. Nou ja we maken ook allemaal maar van alles mee he?

Hoop dat je meer van deze gedichten blijft maken.

Liefs Jeannette
 
Terug
Bovenaan