Zoon van 2 jr 10 mnd vindt warm eten eng

Hallo allemaal,

Sinds 2 maanden is het elke avond dikke ellende aan tafel met de warme maaltijd. Onze zoon van bijna 3 vindt het prima om mee te helpen om boodschapjes te doen voor het avondeten en dan is het helemaal leuk als je daarna de groente of aardappels in het water mag laten plonzen. Maar.. op het moment dat de borden op tafel komen begint hij te huilen. Hij zegt dan dat hij niet wilt eten, dat eten eng is, dat hij geen honger heeft, dat hij moe is enz enz ( en alle varianten komen voorbij in 10 minuten tijd ). Als we daadwerkelijk aan tafel zitten voor het eten, wordt het huilen nog erger en weigert meneer zijn eten. Als hij een paar hapjes eet gaat het zelfs tot kokhalzen aan toe. Onder luid protest van bovenstaande zinnetjes. We hebben écht vanalles geprobeert. Uitlokken met spelletjes, eten verstoppen onder appelmoes, negeren, boos worden, gewoon het bord weghalen als het avondeten klaar is, in de hoek gaan staan, 'nog-zoveel-hapjes-eten', noem maar op.

We weten echt niet meer wat we moeten doen. Als hij niet eet omdat wij het opgeven,of zijn bord weghalen lacht hij er gewoon om. En als we hem dwingen / uitlokken om te eten is het huilen en kokhalzen geblazen...

Het enige wat hij graag eet zijn frietjes, tosti's, boterham met kipfilet of pasta, crackers en dat was het. Tussendoortjes krijgt hij al bijna niet meer, 's ochtends een klein koekje of fruit en 's middags niets meer behalve drinken ( in de hoop dat hij genoeg trek heeft voor het avondeten). Brood en warme pap eet hij redelijk goed. Een toetje krijgt hij altijd, dan krijgt hij tenminste nog wat binnen.

Ik weet dat het slechte eten bij peuters voor komt. Maar het baart mij zorgen dat het zelfs met kokhalzen gaat en dat de paniek al uitbreekt bij het aan tafel gaan. Vooral het zinnetje eten is eng krijg ik de kriebels van. Dit komt mede doordat bij ons in de fam PDD- NOS zit ( een vorm van autisme ), mijn broertje had dit soort 'nukken' vroeger ook en later bleek dat het kwam door autisme. Zie ik nu leeuwen en beren op de weg? Is dit normaal gedrag voor mijn peuter of is er meer aan de hand??

Help!

een bezorgde mama

 
Even een vraagje:
Heb je hem misschien heel vaak schoongepoetst toen hij kleiner was en met eten speelde? Dat kan ook een oorzaak zijn dat hij bang is geworden voor eten, omdat jij daarmee aangeeft dat eten slecht is (je veegt het van hem af).
Wat je misschien zou kunnen doen is hem vooral laten spelen met eten en hem lekker zelf bezig laten (dus niet op hem letten). Hij hoeft niet te eten, maar mag ermee spelen. Dan wordt het minder eng en misschien eet hij zomaar eens per ongeluk een hapje en dan later steeds meer.
Dit voorgaande heb ik ooit gezien op een programma op tv, ik weet niet of het voor jullie werkt, maarja je kunt alles maar proberen toch?
 
Inderdaad, zoals mamma zegt, voorlopig aan tafel geen aandacht aan besteden. Als de druk op een gegeven moment een tijd weg is, wordt t wellicht minder eng.
Daarnaast kun je buiten t eetmoment om positieve aandacht blijven besteden aan warm eten, zoals jullie al doen met koken enzo.
En praten met hem op een rustig moment.
Bij onze dochter merk ik echt dat ze in de weerstand gaar zodra we aandacht eraan besteden als ze niet eet.
 
Ohja,en peuters hebben de meest gekke associaties, dus misschien is er ooit iets gebeurt in relatie tot warm eten, waardoor hij t nu eng vindt.
Door te praten krijg je t misschien wel boven water.
Een tijdje geleden riep mijn dochter maar dat poppie eng was en wilde niet slapen. Ik ben toen rustig met haar gaan zitten en heb haar laten praten. Toen kwam er uiteindelijk uit dat ze een indianenpop eng vond uit t amstelpark. We hebben t er toen over ggehad dat hij daar blijft en heel ver weg is en niet hier is. En toen kon ze wel slapen.
Succes!
 
Wat mij opvalt is dat hij ander warm eten zoals frites en pasta wel eet. Laat dat nou ook net het eten zijn waar bijna alle kinderen gek op zijn. Het eng vinden lijkt dus mee te vallen omdat het alleen bij eten is wat hij waarschijnlijk niet zo lekker vindt.
Wanneer hij moet eten is kokhalzen ook nog een vorm van protest, het ziet er vervelend uit en dat weet hij zelf denk ik ook.
Wat bij ons hielp is het zetten van een kookwekker (20 min.) en aangeven dat wanneer de bel gaat en zijn bord niet leeg is,hij geen toetje krijgt. Vooral niet te veel opscheppen de eerste keren.We zeggen één keer dat we de tijd aanzetten en vijf minuten voordat hij afloopt nog een keer, verder zeggen we er niets over. Als de bel van de wekker gaat en hij heeft z'n bord niet leeg betekent dat geen toetje. De eerste ke(e)r(en) was het resultaat enorme drift/huilbuien maar het hielp wel want hij had al snel in de gaten dat het menens was.
Misschien iets voor jou?
Succes in ieder geval.
 
ik heb er geen ervaring mee me mijn kleine, maar weet van mijn moeder da ik vroeger ook zo was.
Mijn moeder schepte ook weinig op en besteedde er ook geen aandacht aan.

Misschien als je hem jou laat helpen met eten opscheppen, dat het dan minder eng word. Maar wat zegt het cb hiervan.
 
Terug
Bovenaan