Zoontje 14 maanden lijkt erg gefrustreerd

[Gebruiker10336133]

Hallo allemaal, mijn zoontje is nu 14 maanden en zit in sprong 9. Dit is goed te merken, want van de ene op de andere dag kwam hij namelijk super gefrustreerd over met veel huil- en driftbuien tot gevolg.

Hij had dit eerder niet, wel ging het de laatste tijd bij de opvang niet goed. Hij gilt en huilt daar erg veel, heb hem zelfs 2x eerder opgehaald. Ik dacht oh dat is een fase en gaat straks weer beter (dat zal nog steeds wel), maar met deze 9e sprong is het alleen maar erger geworden.

Ik merk dat hij nu heel veel zelf wil doen en hij heeft geen zin om verschoond te worden, dan zet hij het gerust op een brullen. Ook merk ik dat als hij bijvoorbeeld een bladzijde van een boek wil omslaan en dit niet lukt, hij zich gelijk heel theatraal laat vallen en gaat liggen huilen.

Als ik hem dan zou laten liggen, dan ontaard dit zich in een driftbui waar hij in blijft hangen. Er is dan niet meer tegen hem te praten, hij ziet me dan letterlijk niet eens meer. En dit gaat zo de hele dag door opeens. Bij de kleinste dingen gaat hij alweer liggen en huilen.

Best wel zwaar want wij moeten hem de hele dag nu een beetje in de gaten houden en helpen met dingen om te voorkomen dat hij een woedeaanval krijgt. Ook slaapt hij opeens slecht en wordt weer meerdere keren per nacht wakker. Hoop zo dat dit herkenbaar is en misschien hebben jullie nog tips?

 

[Essil]

Oververmoeidheid misschien? Die van mij huilt veel sneller als ze moe is. Nieuwe sprong betekent vaak ook even weer wat meer slaap nodig.
Bij een kinderdagverblijf zijn ze nogal geneigd te kijken naar wat hoort, qua slaap. Maar niet ieder kind slaapt evenveel.

 

[Trinityairkick]

Soms kan een pedagogisch coach op de opvang wat nuttige tips geven. Die kan even op de groep kijken wat er gebeurt. 
Mij klinkt het ook als oververmoeidheid gecombineerd met een "update" van zijn functies maar de vaardigheden nog niet heeft. 
Doet hij genoeg dutjes? Misschien tijdelijk wat meer dutjes doen... Te weinig dutjes kan slecht snachts slapen veroorzaken.
Misschien een aankomend griepje onder de leden?  

 

[Yima]

ik vind het eigenlijk wel herkenbaar klinken. Mijn oudste had dat rond 15 maanden. Veel driftbuien per dag. Ze kreeg ineens door dat ze dingen zelf kon doen, dat ook kon eisen. Of dat ze over dingen een mening kon hebben, nee kon zeggen. En daarmee liepen heel veel dingen niet zoals zij wilde. Die lag een poosje echt voortdurend plat op haar buik te krijsen. Of ze ging stijf als een plank de auto in, de commode op. Als iets niet lukte of het ging niet zoals zij vroeg, ze mocht even niet helpen, dan was het raak. Ik zie het wel als een echte peuterontwikkeling, het is eigenlijk vooruitgang in wat ze zien en beleven. Maar voor hen net zo frustrerend als voor jou. 

Ik ben het eens met bovenstaande, soms helpt het tijdens zulke ontwikkelsprongen om wat extra slaap aan te bieden. ik zou het niet doen als dat ook diezelfde strijd geeft. 

Een paar mogelijke tips die in elk geval bij mijn oudste hielpen:

- oefen de dingen die hij graag zelf wil kunnen veel met hem. Zoals dat bladzijdes omslaan, nu frustrerend, maar straks een verademing voor beiden. Alles voelt sowieso veiliger voor ze als ze het samen met je kunnen doen. 
- laat hem veel helpen met dingen waar het wel kan. Mijn dochter keek graag mee met koken, en dan mocht zij bijvoorbeeld ook twee champignons "snijden" (in de praktijk gewoon spelen met haar houten speelgoedmesje en die champignons). Met was vouwen hielp ze ook door de tshirts van mijn man uit de kast te trekken. Je snapt vast wat ik bedoel, veilige manieren om even onhandig te helpen.
- Geef af en toe een rustige bezigheid waar hij minder frustratie bij ervaart. Mijn oudste werd bijvoorbeeld rustig van in de buggy zitten en even een uurtje de straten door wandelen, alles aanwijzen. Of even een kwartiertje Wordparty op Netflix, even in bad.
- Je mag er best voor hem zijn als je frustratie ziet. Ik probeerde driftbuien ook vaak voor te zijn. En anders samen zitten tot de storm voorbij is. Dan mocht ik haar niet altijd meteen aanraken. Afleiding werd meteen weggegooid.
- Afleiding werkte trouwens wel goed als je het mis zag gaan. Kom dan gaan we even samen wat fruit eten!
- Ik ben rond die tijd begonnen met aankondigen. Keuzes snapte ze nog niet. En tijd natuurlijk ook niet. Maar wel: je mag nog even spelen en dan gaan we een schone luier halen. Oke, nog 1 keertje dit doen en dan gaan we echt een schone luier halen. Zo je bent nog 1 keer geweest, nu gaan we een schone luier halen. En dan ook echt gaan. Het duurde een tijd voor ze het systeem snapt, maar het werkt voor een bijna 3 jarige nog steeds. 

 

[Yima]

Oh en vanzelfsprekend vind ik zelf: de zachte hand werkte hier veel beter dan boos worden of geduld verliezen. 

 

[Gebruiker10420434]

Herkenbaar!!
mijn zoontje nu 15 maanden had dit ook in het sprongetje. Heel erg zijn eigen willetje en ook echt dingen eisen. Ik ben wakker en als eerste wil ik een boekje pakken. Nee we gaan een schone luier doen en aankleden. Nou meteen was de vrolijkheid weg en was meneer over zijn toeren. Nu.. weer een tijdje verder merk ik dat nu hij echt dingen zelf kan doen (hij loopt nu ook) alles een stukje makkelijker gaat. Minder gefrustreerd dus want dingen lukken hem zelf. Zelf het boekje pakken tijdens spelen bijvoorbeeld maar ook op het kdv kan hij veel makkelijker mee met de kindjes en merken zij echt verschil in zijn vrolijkheid/boosheid. Ik denk echt dat het met het sprongetje zeker te maken heeft en wanneer het kindje daaruit is en weer dingen geleerd heeft dingen verbeteren.