Toen onze zoon 1,5 is geworden zijn wij gestopt met de strijd om het avondeten. Sinds zijn eerste verjaardag was het steeds meer tegenstribbelen, brullen, overstuur en paniekaanvallen. Na een half jaar zag ik het echt niet meer zitten. Inmiddels is hij 2 jaar. Bij de opa's en oma's moppert hij alleen bij de eerste twee happen en eet daarna vrolijk alles op. Is dit nu echt alleen een kwestie van 'vreemde ogen dwingen' of waren wij toch te gemakkelijk en heb ik te snel opgegeven?
Hij is geen makkelijke eter, maar soep (soms), fruit (appel, peer, mandarijn en sinaasappel) en steeds meer verschillende soorten broodbeleg lust hij gelukkig wel.
Heeft iemand nog tips?!
(afleiden helpt niet, vermommen onder een hapje vla ook niet of andere truukjes)
Hij is geen makkelijke eter, maar soep (soms), fruit (appel, peer, mandarijn en sinaasappel) en steeds meer verschillende soorten broodbeleg lust hij gelukkig wel.
Heeft iemand nog tips?!
(afleiden helpt niet, vermommen onder een hapje vla ook niet of andere truukjes)