Zooo ongerust..

A

Anoniem

Guest
Hey dames,

Ik ben een meid van 20 jaar die hier af en toe komt kijken maar niet vaak iets achterlaat..

Ik zou hier graag even mijn hart luchten.
Ik ben momenteel 34 weken ver en ik maak me zo'n zorgen.

Tot hiertoe was elk bezoek bij de gynaecologe een hele leuke ervaring en ik heb me
tijdens de zwangerschap amper zorgen gemaakt.

De laatste 2 maanden zijn er zoveel dingen gebeurt en heel mijn wereld is omgedraaid.
Ik ben moeten stoppen met school, wat ik heel graag deed, wegens financiele problemen.
We zijn nu bij mijn schoonmoeder gaan inwonen, wegens financiele problemen.
En die twee dingen maken me behoorlijk ongelukkig en geven me een hoop stress.

Mijn kindje zou moeten komen op 24 december.
Dat wil zeggen dat ik niet eens een kinderkamertje heb tegen de tijd dat het er is.
Ik voel de nesteldrang wel maar kan me nergens in uitleven aangezien ik 'een gast' ben in het ouderlijke huis van mijn vriend.. Waar ik me helaas ook helemaal niet thuis voel.We slapen nu op zijn oude slaapkamer waar ik me weer 16 jaar voel en helemaal niet het gezellige gezinnetje kan vormen waar ik zo naar verlang..

Door de stress en het verdriet heb ik heeeeel slecht en weinig gegeten..Ik ben de laatste 3 maanden maar 600gram bijgekomen.. En weeg nu dus maar 57kg.

De laatste keer bij de gynaecologe zei ze me dat mijn kindje toch wel aan de kleine kant is..Het weegt nu amper 1 kilo 800gram.
Dit is zeker geen probleem.. MAAR.. Natuurlijk wel als het kindje ook nog te vroeg geboren zou worden....EN..Het kindje is al volledig ingedaald.
Het hoofdje zit al helemaal achter mijn schaambeen.. Heb wel nog geen ontsluiting.

De laatste drie dagen heb ik heel de dag en heel de nacht door een harde buik.
Zo erg dat ik niet normaal kan stappen, en regelmatig doet het ook echt pijn.
Vannacht lage klagerige rugpijn..En overdag is het net of de baby rekt mijn bekken uiteen. Erge steken ter hoogte van mijn schaambeen, en nu ook last van mijn liezen.

Ik voel me zo slecht omdat ik me schuldig voel dat ik mezelf niet beter heb verzorgd de laatste maanden.Ik heb nu de ene huilbui na de ander.

Een vriendin van mijn moeder is nu  29 weken zwanger en haar kindje weegt al 1kilo900.. Mijn hart brak toen ik dit hoorde.

Mijn vriend en zijn 2 broers + zus zijn allemaal minstens een maand te vroeg geboren. In mijn familie is dit nog nooit voorgekomen en de gedachte aan een te vroeg geboren kindje in de couveuse maakt me zo zo bang..

Ik wens in tegenstelling tot velen onder jullie dat mijn babytje nog lang in mijn buik mag blijven zitten.. En dan neem ik al die lastige kwaaltjes er graag bij..

Ik ga nu proberen om goed te rusten en goed te eten om mijn kindje sterker te maken.En wacht nu ongerust af..

ZO dat moest ik even kwijt..

Groetjes aan al die zwangere vrouwen hier,waaraan ik al veel steun heb door gewoon hun verhalen te lezen.. Alles voelt zo vertrouwd en herkenbaar hier.
Ik wens jullie allemaal heel heel veel succes !!!!!

Dikke knuffel

Niunia

 
jeetje meid wat een verhaal.

ik kan me er wel in denken dat je je niet helemaal gelukkig voelt, in deze situatie.
misschien heb je er niks aan maar mijn schoonzus is met 33 weken bevallen van haar zoontje en die woog ook maar 1.8 kilo( deed alles volgens het boekje en at super gezond)  en die doet het fantastisch.
niet dat jij eerder gaat bevallen gaat om het gewicht.

ik zou je willen meegeven probeer je te ontspannen en goed en gezond te eten, denk dat het wel moeilijk is maar , zou het wel proberen.

ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen en probeer van de laatste weken te genieten.

dikke kus
naomie
 
Hi Niunia,

ook ik bezoek regelmatig het forum en laat zelden een bericht achter (en ben uitgerekend op 24 dec) , maar ik wil je deze keer toch even een hart onder de riem steken.....

Maak je niet te veel zorgen over de grootte van de kleine, volgens mijn schoonvader (ex-huisarts) is in het verleden gebleken dat kleinere kindjes over het algemeen iets meer de 'vechtertjes' zijn dan kleintjes die met een bolle toet geboren worden!

Ook ik hoop dat onze kleine netjes blijft zitten tot in ieder geval vlak voor de uitgerekende datum ivm de aandoening (CCAML), maar mocht hij eerder komen dan ga ik er van uit dat hij het karakter heeft van zijn moeder .... Het is niet meer dan normaal dat je je zorgen maakt en af en toe verdrietig bent, we zitten ook in een soort achtbaan op dit moment en we hebben niets meer over ons lichaam te zeggen. De steken en lage rugklachten waar jij over schrijft lijken mij indalingsweeen en verder is het denk ik ook belangrijk om in je achterhoofd te houden dat een baby in de buik enorm goed voor zichzelf kan zorgen en als een soort parasiet in jou fungeert, die kleine zorgt wel dat hij aan z'n trekken komt! Probeer voor jezelf toch zoveel mogelijk de positieve dingen te benadrukken (ook al zie je die niet altijd) en ontspanning te vinden.

Succes!
 
Hee meid,

wat  super vervelend voor je!!
Ik kan me goed voorstellen dat dit geen prettige situatie is!!!
ik hoop dat je kleine meid nog lekker bij jou in je buik blijft zitten en dat jij nog even de kans krijgt om tot rust te komen.

een hele dikke knuffel!!!

 
Hoi hoi,

Wat een vervelende situatie!!
Wat   betreft het gewicht, maak je niet al te ongerust!!
Mijn kindjes zijn nu net 2 kg. Ze berekenen het gewicht aan de hand van: lengte bovenbeen, omtrek buikje en omtrek hoofdje. Als een van deze moeilijk meetbaar is, is het gewicht ook niet echt betrouwbaar. Bij mijn kindjes zijn de bovenbenen normaal, buikje ietsjes aan de kleine kant, en het hoofdje helemaal. Maar nou komt dat in mijn familie gewoon voor. Als wij een helm moeten kopen of een muts, dan hebben we standaard de kleinste maat nodig. Dus in dit geval zorgt het erbij mij voor dat ze volgens de pc licht zouden zijn. Maar kijk ik naar de weegschaal, dan denk ik daar het mijne van.
Ook bij mijn zoontje zei de vk dat het wel een klein kindje zou worden, maar hij was 52cm en bijna 8 pond.
Zo lang verder alles goed functioneert (placenta, navelstreng, hartje ed) zou ik me niet zo'n zorgen maken. Veel rusten, niet te zwaar tillen, goed eten en positief blijven denken. Verder kan je niks behalve nog even genieten van de kleine uk in je buik. Binnen no time ben je bevallen en kan het niet meer.

Mocht je nog meer willen "klagen", kom gerust terug, daar is het forum voor. En iedereen heeft op z'n tijd even een luisterend oor nodig!!!!

Heel veel succes met de laatste paar weken!
Liefs en een knuffel
Bertine
 
Bij mijn dochtertje zat ik in een soortgelijke situatie.. Ze was niet geheel gepland (hartstikke gewenst wel, en we hebben er nooit een seconde spijt van gehad) en dat zorgde op sommige vlakken voor wat vervelende situaties.. Ik raakte mijn baan kwijt omdat ik nog geen vast contract had, we hadden nog geen eigen huis (waren allebei nog thuiswonend) dus een echt gezinsleven konden we ook nog niet echt opbouwen, en van inwonen zou ook geen sprake zijn omdat daar ten eerste de ruimte niet voor was en we konden ons allebei niet in de thuissituatie van de ander vinden (om verschillende redenen, maar geen grootscheepse in ieder geval..)
Alles is uiteindelijk gewoon lekker goedgekomen. Personen waar ik me niet bij op mijn gemak voelde draaiden als een blad aan een boom om toen de kleine er eenmaal was, het gebrek aan ruimte viel ook wel enigszins mee (je past je toch wel aan..) en inmiddels wonen we ruim anderhalf jaar op onszelf en is de tweede kleine op komst.

Nou kan ik natuurlijk niet zien hoe jouw situatie in elkaar steekt, maar het klinkt in ieder geval allemaal heel erg vervelend. En vooral als je al zo'n eind in de zwangerschap bent is dat wel het laatste wat je kan gebruiken, dan heb je al je energie nodig voor je kleine. Over het gewicht zou ik me niet druk hoeven maken hoor, geen enkel kind is nou eenmaal gemiddeld, sommige zijn er nou eenmaal wat  kleiner of groter dan de rest. En dat het al is ingedaald hoeft helemaal niet te betekenen dat de bevalling zich snel zal aandienen, dat kan nog wel even duren. Ik denk dat je zoveel mogelijk moet proberen te rusten en jezelf niet druk te maken (voor zover dat mogelijk is dan..), zodat jij even op adem kan komen en je kindje nog even lekker bij je kan blijven om te groeien.

En we zijn er voor je hoor, je kan hier gewoon lekker zeuren/ongerust zijn/whatever... Niemand die een scheef gezicht zal trekken, het hoort er allemaal bij. In ieder geval nog heel erg veel sterkte en succes!
 
Soms voel ik me zo een egoïstisch persoontje!! Zit ik de afgelopen dagen maar te klagen en te zeuren dat ik het zo zat ben en dat het zo zwaar is en dat ik wil dat mijn baby zo gauw mogelijk geboren wordt.....
Meid, sorry, soms ga ik zo in me zelf op dat ik anderen om me heen vergeet! Je hebt heel wat voor je kiezen gehad de afgelopen tijd en dat is idd bepaald niet goed als je zwanger bent. Ik hoop echt dat je kindje nog veilig een poosje in je buik blijft zitten en flink gaat groeien!!!!
Wil je een hele dikke knuffel toewerpen voor alles en hoop dat alles goed blijft gaan.
Doe rustig aan, eet goed en probeer zoveel mogelijk niet te stressen, wat wel erg moeilijk zal zijn! Heel veel sterkte, een dikke kus en sorry nogmaals voor alle dingen die ik zeg als ik aan het zeuren ben, terwijl ik juist dankbaar moet zijn met een zwangerschap die nu weer heel goed gaat, een kindje dat wel heel erg goed groeit, en 4 gezonde kinderen om me heen!

Veel liefs Hilma.
 





Dankje wel allemaal!

Wat geeft me dat een zalig warm gevoel om jullie reacties hier te lezen.
Ik voel me weer stukken beter en ga nu vooral positief blijven denken.

Jullie zijn allemaal fantastisch en ik wens jullie allemaal zo veel geluk toe.

En natuurlijk is het helemaal niet egoïstisch om te zeuren over de zwangerschap.
Ik moest namelijk erg lachen om al die beschreven kwaaltjes.. Die zijn zo herkenbaar!!
Ik denk dat we dat allemaal wel voelen nu..

Ik hoor trouwens heel vaak over vrouwen die het op het eind een beetje beu zijn allemaal en bijna smeken  om dat kleintje er zo snel mogenlijk uit  te mogen hebben.
Ik heb zelf maar een heel klein buikje,en heb wat schrik dat de omgeving niet warm en zacht en goed genoeg zal zijn voor mijn kleintje.. Daarom misschien dat het bij mij niet zo gaat..

Maar ik begrijp best dat het voor jullie anders aanvoelt!

Nogmaals allemaal bedankt voor de lieve reacties.. dat heeft me echt deugt gedaan!

Nog een hele dikke knuffel voor jullie allemaal!!!

Kusjes
Niunia
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan