A
Anoniem
Guest
Hoi hoi,
Dylano is een echte eter.
Sterker nog... we hebben het gevoel dat het een beetje een obsessie aant worden is (bij een baby????)
Als we hem eten geven, gaat het de 1e hapjes goed, maar daarna wordt hij me toch driftig!!
En dan als zn groente op is... Man man... wat een druktemaker.
Hij loopt dan helemaal rood aan, en wilt nog net niet gaan huilen.
Hij weet dat hij na zijn groente altijd yoghurt krijgt, maar als dat op is, is het nog erger dan dat het geweest is!!
Het is zelfs zo erg, dat wij eigenlijk niet meer met zn 2tjes durven te eten... dan krijgt hij altijd wel een koekje ofzo, om hem maar stil en tevreden te houden.
Maar dit is toch de bedoeling niet??
We willen hem echt in toom gaan houden, maar hoe doe je dat met een baby???
Mijn moeder zegt: Niet op (proberen) te reageren.
Maar het werkt ons allebei erg op de zenuwen.
En het is niet iets van de laatste tijd, want hij is altijd al (gelukkig) een goede eter geweest, maar het wordt steeds erger.
Hij is nix te dik ofzo, sterker nog... Hij doet het super!!
Maar zijn toch wel een beetje huiverig voor hoe dit uit gaat pakken.
Hebben meerdere mama's (en kindjes) hier last van??
Groetjes Debby, en een altijd hongerige Dylano
Dylano is een echte eter.
Sterker nog... we hebben het gevoel dat het een beetje een obsessie aant worden is (bij een baby????)
Als we hem eten geven, gaat het de 1e hapjes goed, maar daarna wordt hij me toch driftig!!
En dan als zn groente op is... Man man... wat een druktemaker.
Hij loopt dan helemaal rood aan, en wilt nog net niet gaan huilen.
Hij weet dat hij na zijn groente altijd yoghurt krijgt, maar als dat op is, is het nog erger dan dat het geweest is!!
Het is zelfs zo erg, dat wij eigenlijk niet meer met zn 2tjes durven te eten... dan krijgt hij altijd wel een koekje ofzo, om hem maar stil en tevreden te houden.
Maar dit is toch de bedoeling niet??
We willen hem echt in toom gaan houden, maar hoe doe je dat met een baby???
Mijn moeder zegt: Niet op (proberen) te reageren.
Maar het werkt ons allebei erg op de zenuwen.
En het is niet iets van de laatste tijd, want hij is altijd al (gelukkig) een goede eter geweest, maar het wordt steeds erger.
Hij is nix te dik ofzo, sterker nog... Hij doet het super!!
Maar zijn toch wel een beetje huiverig voor hoe dit uit gaat pakken.
Hebben meerdere mama's (en kindjes) hier last van??
Groetjes Debby, en een altijd hongerige Dylano