Zorgen maken?

Hoi allemaal,
Onze dochter word volgende week 2, maar praat nog niet veel, ze kan de standaard woorden, die opa oma mama papa, ja, nee , aandoen (schoenen aandoen) wel. Wel weet ze precies wat we bedoelen en kan ze zelf duidelijk maken wat ze wel of niet wil. Ik maakte me hier niet zo heel erg zorgen over, de ene is nou eenmaal sneller als de ander. Echter werd ik er vanochtend op de opvang op gewezen dat ze wel erg druk is met haar handen, dit doet ze overigens al sinds dat ze baby is, vooral met spelen, als ze blij is om iets te zien, of als ze zich druk maakt. Mijn broertje deed dit eerder ook en ik heb me er nooit druk om gemaakt, maar hun zeiden dat het wel eens een vorm van autisme kan zijn!? En dat ze soms moeilijk contact krijgen met dr, vooral als ze ergens mee aan het spelen is. Moesten we wel in de gaten houden. Nu denk ik zelf dat ze dan gewoon geconcentreerd bezig is en dat ze afgeleid is door de drukte van de andere kinderen. Het is me nooit opgevallen dat ze ons niet hoort?! Iemand hier ervaringen mee? Ik merk dat ik er toch een beetje mee zit, vooral omdat ons zelf nooit wat opgevallen is ?
 
Ik denk dat het echt onzin is. Vindt ook dat als een kindje niet zelfde ontwikkelt als een ander kindje er gelijk iets mis is. Ze is 2. Nog volop in ontwikkeling. Je zou in de gaten kunnen houden maar zoals ik het lees gaat het gewoon goed zoals mijn zoon dat ook deed toen. Die wordt nu bijna 2.5 en heeft een groeispurt doorgemaakt ook verbaal. Het enige wat je kan doen is goed duidelijk praten dat ze de woorden duidelijk hoort en op die manier leert herkennen
 
Misschien kun je je zorgen op het consultatiebureau bespreken? 


Ik moet eerlijk zeggen dat ik het nogal raar vind om bij flapperende armen en even geen direct contact meteen maar aan autisme te denken. Niet alle autisten zijn hetzelfde. Mijn broer is autistisch en die is heel kalm hoor, en kijkt je gewoon aan. Hij sprak pas woorden toen hij 5 was. Je ziet het aan heel veel nuances. Maar al die nuances op zich zijn ook weer gewoon normale trekjes die iedereen wel heeft. Alles bij elkaar betekent dat hij niet zelfstandig zijn huishouden kan runnen en niet een baan kan vasthouden.

Verder niet belangrijk. Ik wil alleen maar zeggen dat wapperen met je handen niet perse een tik hoeft te zijn, en dat een tik hebben niet perse meteen een stoornis is. Dat kinderen met 2 jaar alleen nog wat woordjes zeggen, wil niet zeggen dat ze achterlopen in taal. Die grens ligt nog wel wat verder. Sommigen zijn gewoon wat later. Een autistisch kindje zou bijvoorbeeld ook moeite hebben met woorden aan handelingen koppelen, begrip van taal. En dat je kindje lekker geconcentreerd kan spelen wil ook niet meteen zeggen dat ze onbereikbaar is of obsessief. En ook dat hoeft dan weer niet meteen autisme te zijn. 
Het lijkt me dat het professioneler was om gewoon het geobserveerde gedrag te benoemen, ipv meteen diagnoses strooien. Dan kun je er zelf op letten, evt mee oefenen, een logopediste inschakelen bijvoorbeeld. Een diagnose is heel wat stappen verder. 
Ik zou me niet direct zorgen maken, maar er gewoon wat meer op letten. 
 
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb toevallig volgende week een bel afspraak met het consultatiebureau dus dan zal het wel aankaarten bij hun. Ik was ook helemaal overrompeld hierdoor. Ook omdat ik dus niks aan haar merk dat ik denk dat is raar ofzo. Nouja ik ben iig benieuwd wat het cb hierover zegt.
 
Hmm raar dat ze hieraan een diagnose verbinden. Dat kan natuurlijk niet zomaar.
Er zijn wel meer kindjes die met 2 jaar alleen een paar losse woordjes zeggen. Ze is idd niet zo snel, maar het is niet perse meteen zorgelijk zolang ze wel alles begrijpt?
Ik begrijp wel dat je je zorgen maakt hoor. Ik zou het idd aankaarten bij het CB. Zij kunnen wellicht beoordelen of het echt zorgelijk is of niet. Maar ik zou de opmerking van het kdv niet te serieus nemen.
 
Ik vond het idd ook heel raar, en nu ik er langer over nadenk eigenlijk belachelijk, tis een kind van bijna 2. Als ze nou helemaal niks kon en begreep ala maar dat is helemaal niet het geval. En ik heb er vanmiddag thuis op gelet natuurlijk, maar thuis doet ze dat helemaal niet vaak met dr handen, alleen als dr vader thuis komt, als ze eten ziet ? zegmaar dingen waar ze opgewonden of blij van word. Ik denk dat het best kan zijn dat ze het daar vaker doet omdat ze zoveel prikkels krijgt daar. Thuis is ze geen andere kinderen gewend. Nougoed we gaan het zien ik maak me in ieder geval al minder druk dan vanmiddag, dus bedankt dames ?
 
Ze mogen daar zelfs helemaal niet zoiets over zeggen! Hooguit aangeven wat ze opvalt en je adviseren om dat eens op het cb of met de huisarts te bespreken. 
 
 
Terug
Bovenaan