hallo,
mijn dochter van 3 jaar en 3.5 maand zit al sinds haar 1 ste verjaardag op een kinderdagverblijf, met veel plezier.
De laatste tijd zijn er veel veranderingen geweest met personeel en het is zo ook dat mijn dochter de laatste tijd wat verandert is ten opzichte van het kinderdagverblijf.
Al voordat we haar brengen zegt ze mama blijf je bij me en als ik haar dan vraag vind je het niet meer leuk dan zegt ze, nee, de juf is niet lief.
Ook gaat ze aan me hangen en ik mag echt niet weggaan,
Ze vertelde me ook dat ze bang was maar als ik aan haar vroeg waarvoor gaf ze een warrig antwoord, waar ik niet ben uitgekomen.
Ik heb het wel eens aan de leidsters gevraagt of er wat gbeurd was en dan zeiden ze dat ze inderdaad boos op haar waren geweest en dat ze op het straf stoeltje moest zitten [ nou daar is toch niks mis mee toch].
Laatst zei ze mama ze doet me pijn en toen ik vroeg wie toen vertelde ze een naam van een leidster. Daar schrok ik van en heb ook gevraagt wat ze bedoelde en toen zei ze weer warrge dingen maar ze wees op haar arm en zei dit deed ze en draaide mijn arm om??
Als we haar ophalen dan wilt ze niet mee want dan is ze heerlijk aan het spelen, en dat vinden we zo vreemd, want ze vind het er toch niet meer leuk?
Ze heeft er veel vriendjes en vriendinnentjes.
Ik heb het ook eens aan een moeder gevraagt en die wist wan niks.
Ik ben zo bang dat ze geslagen wordt of nog erger...
Maak ik me nu druk om niks?
Wat zouden jullie doen als je kind met een warrig verhaal thuis komt?
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen een besluit te nemen.
marianne
mijn dochter van 3 jaar en 3.5 maand zit al sinds haar 1 ste verjaardag op een kinderdagverblijf, met veel plezier.
De laatste tijd zijn er veel veranderingen geweest met personeel en het is zo ook dat mijn dochter de laatste tijd wat verandert is ten opzichte van het kinderdagverblijf.
Al voordat we haar brengen zegt ze mama blijf je bij me en als ik haar dan vraag vind je het niet meer leuk dan zegt ze, nee, de juf is niet lief.
Ook gaat ze aan me hangen en ik mag echt niet weggaan,
Ze vertelde me ook dat ze bang was maar als ik aan haar vroeg waarvoor gaf ze een warrig antwoord, waar ik niet ben uitgekomen.
Ik heb het wel eens aan de leidsters gevraagt of er wat gbeurd was en dan zeiden ze dat ze inderdaad boos op haar waren geweest en dat ze op het straf stoeltje moest zitten [ nou daar is toch niks mis mee toch].
Laatst zei ze mama ze doet me pijn en toen ik vroeg wie toen vertelde ze een naam van een leidster. Daar schrok ik van en heb ook gevraagt wat ze bedoelde en toen zei ze weer warrge dingen maar ze wees op haar arm en zei dit deed ze en draaide mijn arm om??
Als we haar ophalen dan wilt ze niet mee want dan is ze heerlijk aan het spelen, en dat vinden we zo vreemd, want ze vind het er toch niet meer leuk?
Ze heeft er veel vriendjes en vriendinnentjes.
Ik heb het ook eens aan een moeder gevraagt en die wist wan niks.
Ik ben zo bang dat ze geslagen wordt of nog erger...
Maak ik me nu druk om niks?
Wat zouden jullie doen als je kind met een warrig verhaal thuis komt?
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen een besluit te nemen.
marianne