Het staat overal in de boeken, "een 2e zwangerschap wordt meestal als zwaarder ervaren, door de zorg voor andere kinderen", maar dat het zo zwaar zou zijn, pfff...
Voel me de hele zwangerschap al ziek, zwak en misselijk, maar ja, er moet gezorgd worden, he? Dus dan maar door en misselijk en moe luiers verschonen, eten geven, aankleden, badderen, spelen, corrigeren, boos worden, nee zeggen, grenzen stellen...
De laatste weken krijg ik het nauwelijks meer voor elkaar en met bloedend hart heb ik extra opvang geregeld, zodat ik toch wat meer rust krijg, want ik trek het anders echt niet meer. Maar voel me schuldig en rot tegenover mijn zoontje, ik zou zo graag de leuke, lieve moeder voor hem zijn!
Ben denk ik ook gewoon stikjaloers op alle stralende zwangeren met weinig kwaaltjes, terwijl ik zo'n wrak ben en het liefst op bed lig...
Dit ei wilde ik even kwijt...
Groetjes, Karin
(29 +2 wkn)
Voel me de hele zwangerschap al ziek, zwak en misselijk, maar ja, er moet gezorgd worden, he? Dus dan maar door en misselijk en moe luiers verschonen, eten geven, aankleden, badderen, spelen, corrigeren, boos worden, nee zeggen, grenzen stellen...
De laatste weken krijg ik het nauwelijks meer voor elkaar en met bloedend hart heb ik extra opvang geregeld, zodat ik toch wat meer rust krijg, want ik trek het anders echt niet meer. Maar voel me schuldig en rot tegenover mijn zoontje, ik zou zo graag de leuke, lieve moeder voor hem zijn!
Ben denk ik ook gewoon stikjaloers op alle stralende zwangeren met weinig kwaaltjes, terwijl ik zo'n wrak ben en het liefst op bed lig...
Dit ei wilde ik even kwijt...
Groetjes, Karin
(29 +2 wkn)