Zwanger boven de 35, welke onderzoeken doe je wel/niet?

A

Anoniem

Guest
Dag medezwangeren, ik ben zwanger (10 weken) van mijn 2e kindje. Onze eerste kind is een gezonde zoon van 1.5.
Nu ben ik 36 (december 2005) en tja dan kom je in de 'gevarenzone'. Twijel enorm of ik wel of geen punctie moet laten doen. We doen wel een nekplooitmeting in combinatie met bloed, maar goed dat geeft een kansberekening. Als ik op het internet lees lees je ook dat slechts bij 70& van de kindjes met down een verdikte nekplooi aanwezig is, kortom bij 30% niet.
WIlde gewoon eens weten van jullie wat jullie wel en niet doen en waarom.
Groetjes!
 
Vraag je eerst eens af wat je met een negatieve uitslag zou doen?
Wil je dan je zwangerschap afbreken of is het kindje ook welkom met down syndroom?

En als je je kindje houdt wil je dan voorbereid zijn of wil je liever genieten van een onbezorgde zwangerschap (persoonlijk geloof ik niet in voorbereiden omdat je niet wete hoe het zal zijn)

Ik heb de combinatietest niet gedaan. Het is een kansberekening en al is de uitslag 1 op 10.000.000 dan nog kan jouw kind die ene zijn.
Voor mijn gevoel heb je dan een schijnzekerheid. Daarbij kunnen er ook andere dingen mis zijn, die zo niet erger zijn, maar die niet opgespoord worden. Ik zou ook nooit de zwnagerschap af kunnen breken vanwege downsyndroom, dus voor mij is weten niet relevant. Maar dit is hoe ik er persoonlijk overdenk, en mijn gevoelens.

Iedereen moet voor zichzelf afvragen, wat is mijn doel mbt dergelijke testen, en wat doe ik met een ongunstige uitslag. Maak dan je keuze.

Miep


 
Hoi,
 
Ik vind dit een heel moeilijk onderwerp. Ik ben 36, en onze gezonde dochter is nu 4 maanden (1e kindje). We hebben geen enkele test laten doen. Alleen wel de screeningsecho, maar die is nu geloof ik standaard. Voor deze zwangerschap heb ik 2 miskramen gehad.    Ook het prille begin van deze zwangerschap liep niet helemaal vlekkeloos. Een nekplooimeting en bloedtest heb ik niet laten doen, omdat ik zowiezo geen punctie wilde doen. Simpelweg omdat het risico op een afwijking in principe lager was dan de kans op een miskraam door de punctie. Ons kind was welkom, met alle "foutjes" erbij.
Maar als we over een tijdje hopelijk weer zwanger raken, dan kan het zijn dat we nu wel voor prenatale testen kiezen. Ik denk dat we dit eerst samen heel goed moeten bespreken voordat het zover is. Welke testen we willen laten doen en hoe te handelen bij een nare uitslag. Want als ik eenmaal zwanger ben dan gaat mijn gevoel voor mijn verstand.
Iedere situatie en ieder mens is anders. Laat jezelf goed informeren.

Sterkte met je besluit,

Nina

 
hi Debby,

ja, je kunt een heleboel gedoe en kansberekening voor je kiezen krijgen en zelfs een grotere kans op een miskraam van een gezond kindje. ik ben nu 37 en wij hebben er voor gekozen om niet te laten testen. ook omdat je in zo'n medisch circus komt en daar worden we vast niet heel gelukkig van, dachten wij.
we hebben wel twee keer een extra echo, maar dat was omdat onze VK dat wel nuttig vond in verband met onverwacht snelle groei.
informeer je zelf heel goed, overweeg het heel goed en geniet vooral van je zwangerschap.

Miep 36
 
Ik ben 36 en wij hebben gekozen voor een nekplooimeting in combinatie met de bloedtest. En we hadden al overlegd mocht de kansberekening niet goed zijn dan zouden we pas kiezen voor een vruchtwaterpunctie of vlokkentest. Maar  wij wouden ook niet in eerste instantie al gelijk daar meebeginnen, ook al kunnen ze dan meer zien, wegens de toch wel enige kans op een miskraam. Het is en blijft een moeilijke beslissing! Maar wat hierboven al werd beschreven: wat zou je doen als na een vrichtwaterpunctie blijkt dat het niet gezond is? Als je het kindje zowieso wil houden, kan je ook besluiten het risico van een miskraam niet te nemen. Aan de andere kant kan je  je dan wel weer  wat meer "voorbereiden"   op de komst van een kindje met het Down syndroom.

Nou  veel sterkte  met jullie besluit.  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan