<p>Hey iedereen</p><p> </p><p>ik ben nieuw hier. Ik ben op het moment 22 weken zwanger van mijn eerste kindje. Het was niet gepland maar van mijn kant altijd welkom. </p><p>Mijn situatie betreft de vader is niet goed op het moment. </p><p>Voordat ik zwanger raakte woonde ik nog thuis en werkte fulltime. </p><p>Mijn ex en ik waren niet samen, maar hadden af en toe seks. Denk dat het meer was omdat het vertrouwd was omdat hij mijn eerste vriend was en ik hem al zeven jaar kent.</p><p>Nadat ik erachter kwam dat ik zwanger bent had ik een afspraak gemaakt om te kijken hoe lang ik al was, op het moment was ik al 7 weken. </p><p>Ik had besloten om het te houden ik wist dat het wel zwaar zou zijn, maar ik kon het niet over mijn hart krijgen om het weg te halen. </p><p>Mijn moeder en ik hadden eigelijk nooit echt een goeie band. En durfde het niet te vertellen omdat ik wist dat ik niet thuis kon blijven.</p><p>ik had mijn ex verteld maar hij geloofde niet dat ik zwanger was. Kort daarna kwam ik erachter dat hij vriendin had en samenwoonde. Omdat ik boos was wou ik contact opnemen met zijn vriendin maar hij kwam er achter en is kort daarna naar mijn moeder gegaan. </p><p>Liep helemaal uit de hand kreeg ook allemaal bedreigingen naar mij moeder toe en verbleef niet meer thuis. </p><p>Op het moment woon ik in opvang voor vrouwen. Woon met twee andere jonge vrouwen van mijn leeftijd. </p><p>Omdat ik een vaste baan heb en wel financieel stabiel bent is mijn enige probleem een woonruimte. </p><p>Hier helpen ze om eigen huis te krijgen of als dat niet lukt toch maar begeleid te gaan wonen. </p><p>Ik woon op het moment drie maanden hier en focust me op me mijn kind. De belangerijkste spullen is al gekocht enc. </p><p>Maar ik merk aan mezelf dat ik niet gelukkig bent, op werk heb ik afleiding maar als ik eenmaal thuis bent voel ik me zo verdrietig. Ik ben nog steeds blij dat ik mama word, maar de situatie is niet ideaal. </p><p>Mijn moeder en ik hebben geen contact sinds de politie had bemiddeld om mijn spullen terug te krijgen. </p><p>Ik zou haar ook niet snel vergeven, ik weet het blijf je moeder. Maar als je eigen dochter en kleinkind kan bedreigen heb je geen plek in mijn leven. </p><p> </p><p>Mijn ex en ik hebben aan/uit contact. </p><p>In het begin was ik zo boos dat ik geen contact wou. Uiteindelijk deed ik normaal om het feit dat ik zijn kind draagt dat we uiteindelijk toch door een deur kunnen. Maar het gaat moeizaam. </p><p>Het lijkt bijna dat ik hem niet mag, ik spreek hem alleen omtrent de kleine maar hij doet alsof er helemaal niets aan de hand is, ik heb hem niet verteld waar ik verblijf want hij heeft veel mensen verteld over mij en me moeder en voel me daar niet prettig bij. </p><p>Hij wou mij vaker zien maar ik wou niet. Want hij is nog steeds met zijn vriendin en woont nog samen. Ik geloof niet dat hij helemaal eerlijk is omtrent alles. Zijn familie is wel op de hoogte dat ik in verwachting bent. </p><p>Als ik met hem bent voel ik me zo ongemakkelijk en vertrouw ik hem niet.</p><p>Ik weet verder niet wat ik kan doen, ik doe me best voor mij en kindje. Maar alles erom heen maakt alles moeilijker. </p><p>Ik kan niet echt genieten van mijn zwangerschap terwijl ik dat wel wil..</p><p>Ik heb twee tantes waar ik af en toe mee kan praten en die me helpt maar verder mijn netwerk is klein.</p><p>soms denk ik hoe ik ga doen als de kleine er is, ik wil mijn ex niet bij me bevalling hebben maar durf dat nog niet te zeggen en verder zou er afspraken moeten worden gemaakt wanneer hij op bezoek kan komen enc. </p><p>Ik zit er echt doorheen merk ik..</p><p> </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Zwanger en alleen..
- Onderwerp starter Dryder
- Startdatum
Ik begrijp wel dat je er doorheen zit, het is een erg lastige situatie.Maar misschien is het toch goed om te proberen het een beetje los te laten en toch van de baby in je buik te genieten.hij/zij is het allerbelangrijkst en hoe de rest loopt moet je dan maar op je af laten komen denk ik en niet te ruk om maken...
Weet zijn vriendin dat jij zwanger van hem bent? Ik zou hem ook niet bij de bevalling willen hebben, maar het zou mooi zijn als hij wel een vaderrol kan en wil invullen. Hierover kun je afspraken maken omtrent (gedeelde) voogdij.Allereerst kan hij jullie kind erkennen, waarbij je kunt kiezen dat het kind zijn achternaam krijgt, maar dit hoeft niet! Dit kun je het beste tijdens je zwangerschap doen, bij voorkeur ook zo snel mogelijk. Als het kind eenmaal geboren is kun je nog ouderlijk gezag voor hem aanvragen, of bewust juist niet. Dat is uiteindelijk jou keuze, wat voor rol jij hem wil geven. Bij alleen erkennen geef je eigenlijk alleen aan dat het zijn kind is, maar daarmee heeft hij nog niks over jullie kind te zeggen.
Wat zit jij in een moeilijke situatie!hou vol en blijf geloven dat alles beter kan worden voor jezelf maar ook voor je kleintje.je bent al supergoed bezig! Misschien is het mogelijk om via de instantie waar je nu woon ook psychische hulp te krijgen?ik kan me in denken dat je je ontzettend eenzaam voelt.heb je ook geen vriendinnen waar je op terug kunt vallen of eens iets leuks mee kunt doen?ik weet niet uit welke regio je komt maar misschien zou je hier eens een oproep kunnen plaatsen.Je mag mij ook altijd een berichtje sturen, ik zit in een soortgelijke situatie qua relatie.. alleen is de kleine al anderhalf.succes meid!
Meid, wat ben jij een bikkel! En wat dapper dat jij voor je kleine kiest! Idd is dat nu het belangrijkste. Ik vind het rot om te lezen dat je je alleen en ongelukkig voelt. Weet dat er een prachtig bundeltje geluk in jou buik groeit die je altijd bij je hebt! Zoals al eerder genoemd, wellicht een oproepje voor aanstaande moeders uit de omgeving plaatsen om zo in contact te komen met anderen? Nogmaals, jij bent een dappere vrouw. Ik wens jou heel veel geluk toe!
Meid, heel veel sterkte gewenst! Heel knap van je dat je voor je kindje hebt gekozen en je gaat het vast in je eentje redden.Denk goed na welke rol je de vader in het leven van je kindje wil laten spelen, zeker vwb gezag. Het is geen ideale situatie waar je in zit, maar probeer er ook echt van te genieten dat er een klein wondertje in je buik groeit.Wat eerder gezegd is; plaats een oproep voor meiden bij jou in de buurt die wellicht in eenzelfde situatie zitten. Dan kan je ook steun bij elkaar zoeken.Veel succes en hou vertrouwen!