<p>Hoi,</p><p>September 2017 ben ik ingestort. Ik had toen meerdere paniek aanvallen per dag. Ik heb toen een poos thuis gezeten en ben onder toezicht van de huisarts en een psycholoog begonnen met anti-depressiva. Een heftige burn-out gepaard met een angststoornis was toen mijn diagnose.</p><p>Het heeft al met al toch ruim een jaar geduurd en nog heb ik bij overprikkeling wat angsten. Maar dit is prima te doen.</p><p>Nu ruim 1,5 jaar verder na het begin van m’n burn-out ben ik bijna 10 weken zwanger. Ook slik ik mijn medicijnen nog. Ik merk dat ik door alle hormonen sinds deze week toch weer erg angstig ben. Een paniek aanval is tot dus ver uitgebleven. Toch ben ik continu bezig met mijn angsten. (Wat nou als ik psychotisch word, kan ik zo wel voor m’n kind zorgen, schuldgevoel etc etc). </p><p>Heeft iemand hier ervaring met angsten tijdens de zwangerschap? En misschien wat tips.</p><p>Liefs!</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Zwanger en angststoornis
- Onderwerp starter Ozogewenst
- Startdatum
Lieve Ozogewenst,
Ik herken heel goed wat je zegt. Ik heb zelf een paniekstoornis en heb een paar flinke paniekaanvallen gehad toen ik het net wist.
Ineens wordt het zo echt en haalde ik me vanalles in het hoofd.
Wat mij enorm geholpen heeft en helpt is om al die angsten te uiten naar mijn partner/vriendinnen (vanwege de paniekstoornis weten een aantal het al vrij vroeg) en daarnaast ben ik begonnen met het bijhouden van een soort dagboek. Hierin schrijf ik gewoon op wat mijn angsten zijn en hoe ik me hierbij voel, wat dit met mij doet.
Ik heb een vervroegde afspraak met de vk om dit ook te bespreken, zodat zij weten dat dit speelt.
het beste advies van mijn kant is echt praten, praten en praten.
En doe je wel eens een mindfulness oefening? Download de VGZ mindful app. Hier staan oa korte ademhalingsoefeningen in die je even in het hier en nu brengen.
Zet hem op, je kunt dit!!!! ????
Ik herken heel goed wat je zegt. Ik heb zelf een paniekstoornis en heb een paar flinke paniekaanvallen gehad toen ik het net wist.
Ineens wordt het zo echt en haalde ik me vanalles in het hoofd.
Wat mij enorm geholpen heeft en helpt is om al die angsten te uiten naar mijn partner/vriendinnen (vanwege de paniekstoornis weten een aantal het al vrij vroeg) en daarnaast ben ik begonnen met het bijhouden van een soort dagboek. Hierin schrijf ik gewoon op wat mijn angsten zijn en hoe ik me hierbij voel, wat dit met mij doet.
Ik heb een vervroegde afspraak met de vk om dit ook te bespreken, zodat zij weten dat dit speelt.
het beste advies van mijn kant is echt praten, praten en praten.
En doe je wel eens een mindfulness oefening? Download de VGZ mindful app. Hier staan oa korte ademhalingsoefeningen in die je even in het hier en nu brengen.
Zet hem op, je kunt dit!!!! ????
Hoi Ozogewenst,
Herkenbaar wat je schrijft! Ik heb een zware depressie met psychotische kenmerken gehad een aantal jaren geleden en in de kliniek waar ik zat, zat ik met iemand met een kraampsychose. Het was mijn grootste angst zelf ook zoiets te krijgen als ik zwanger/ bevallen zou zijn.
Wat mij heeft geholpen, is elke angst bespreekbaar te maken. Bij verloskundige wisten ze wat ik had meegemaakt en ging het er soms over. Ook had ik een paar vriendinnen die ik altijd kon bellen als de spanning te hoog opliep en er angsten de kop op staken.
In mijn bevalplan had ik een schema met pannetjes opgenomen (https://images.app.goo.gl/PU4nWVgMvGmr2psU7) met hoe ze mij in de gaten konden houden en konden zien als mijn spanning opliep. Uiteindelijk dat helemaal niet nodig gehad, maar het zorgde wel voor begrip. Ik moest uiteindelijk vanwege fysieke complicaties in het ziekenhuis bevallen, maar daar kreeg ik wel het compliment dat ik mezelf goed kende, mijn wensen en grenzen aan durfde te geven en me goed had voorbereid.
Maak alles bespreekbaar. Zodra je je gaat verzetten tegen je angsten en ze weg wilt duwen, loopt de spanning op. Die angstige gedachten horen nu even bij jou, maar ze hoeven je niet te overheersen.
Herkenbaar wat je schrijft! Ik heb een zware depressie met psychotische kenmerken gehad een aantal jaren geleden en in de kliniek waar ik zat, zat ik met iemand met een kraampsychose. Het was mijn grootste angst zelf ook zoiets te krijgen als ik zwanger/ bevallen zou zijn.
Wat mij heeft geholpen, is elke angst bespreekbaar te maken. Bij verloskundige wisten ze wat ik had meegemaakt en ging het er soms over. Ook had ik een paar vriendinnen die ik altijd kon bellen als de spanning te hoog opliep en er angsten de kop op staken.
In mijn bevalplan had ik een schema met pannetjes opgenomen (https://images.app.goo.gl/PU4nWVgMvGmr2psU7) met hoe ze mij in de gaten konden houden en konden zien als mijn spanning opliep. Uiteindelijk dat helemaal niet nodig gehad, maar het zorgde wel voor begrip. Ik moest uiteindelijk vanwege fysieke complicaties in het ziekenhuis bevallen, maar daar kreeg ik wel het compliment dat ik mezelf goed kende, mijn wensen en grenzen aan durfde te geven en me goed had voorbereid.
Maak alles bespreekbaar. Zodra je je gaat verzetten tegen je angsten en ze weg wilt duwen, loopt de spanning op. Die angstige gedachten horen nu even bij jou, maar ze hoeven je niet te overheersen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik slikte antidepressiva voor ik zwanger raakte (en door blijven slikken). Hormonen zijn gekke dingen, want ik heb me nog nooit zo goed gevoeld als tijdens mijn zwangerschap. Zo zie je maar dat we allemaal anders zijn. Ik liep bij de POP-poli. Ben je daar al bekend? Anders zeker even een verwijzing vragen. Daar houden ze dan ook je medicatie in de gaten. Het heeft mij erg geholpen om te praten. Ik had een duidelijk geboorteplan. Bereid alle stappen van je zwangerschap voor. Zeg bij de controles dat je angsten hebt. Ga al een keer op de verlosafdeling kijken (met antidepressiva moet je in het zkh bevallen). Je kunt het. Echt waar!
Hey meiden,
Jullie hebben geen idee hoe fijn in jullie berichtjes vind! Het gevoel dit niet als enige door te maken doet me ontzettend goed.
Zelf ben ik super open over mijn psychische toestand tegen over mijn omgeving. Het taboe die er om heerst wil ik namelijk verbreken. Heel veel mensen zitten namelijk gewoon wel eens met zichzelf in de knoop.
Ik heb net een dagboekje gekocht en wil dit gaan gebruiken! Bedankt voor de tip. Ook de vk inlichten wilde ik sowieso al doen. De pop poli vind ik zelf ook een geruststellend idee. Stel dat er wat gebeurt dan is er al een vangnet gecreëerd. Ook de VGZ app zal ik downloaden.
Thanks!
Jullie hebben geen idee hoe fijn in jullie berichtjes vind! Het gevoel dit niet als enige door te maken doet me ontzettend goed.
Zelf ben ik super open over mijn psychische toestand tegen over mijn omgeving. Het taboe die er om heerst wil ik namelijk verbreken. Heel veel mensen zitten namelijk gewoon wel eens met zichzelf in de knoop.
Ik heb net een dagboekje gekocht en wil dit gaan gebruiken! Bedankt voor de tip. Ook de vk inlichten wilde ik sowieso al doen. De pop poli vind ik zelf ook een geruststellend idee. Stel dat er wat gebeurt dan is er al een vangnet gecreëerd. Ook de VGZ app zal ik downloaden.
Thanks!
Inderdaad bespreek het met de vk. Ik ben door mijn zwangerschappen achter gekomen dat ik ptss heb. Tijdens de intake heb ik wel aangegeven dat ik iets heftig had meegemaakt, maar geen last meer had. Dat blijkt achteraf dus niet zo te zijn. Ik heb dan wel geen last van psychoses, maar tijdens de zwangerschap kreeg ik steeds meer last van paniekaanvallen. Nooit besproken met de vk. Ik denk dat ze meer rekening met me hadden gehouden, aangezien ik twee moeilijke bevallingen had.