Zwanger en bang!

Hallo allemaal!

Na 13 maanden ben ik eindelijk weer zwanger (in de zomer een miskraam gehad, nog geen kinderen)

Ik ben alleen heel bang dat het weer niet goed zal gaan! Hoe gaan jullie hiermee om??

Liefs, Betty
 
Hoi Betty,
Wat naar van je miskraam, zeker als je dan 13 maanden moet wachten op een 'herkansing'! Maar in elk geval ontzettend gefeliciteerd!

Heb geen ervaring met een miskraam, maar wel met de angsten! Ben in het begin (tot de echo van 18 weken eigenlijk) ontzettend bang geweest dat er iets misging! Wat doe je ermee? Niets, ver weg stoppen...

Probeer er een beetje van te genieten, want het gaat echt ontzettend snel voorbij!
 
Hoi Betty,

Ik kan niet meepraten over een miskraam, maar ikzelf heb mijn eerste kindje moeten afstaan met 32 weken zwangerschap door het gevolg van het hellp-syndroom. Dus als het om verlies en rouw gaat weet ik wel over mee te praten.
Ik ben nu 30 weken zwanger van de 2e.
Ik heb in het begin van de zwangerschap veel moeite gehad om te accepteren dat ik zwanger was, dit omdat het toen 4 maanden geleden was dat ik me kindje moest afstaan. Maar eenmaal toen ik aan het idee gewend was, vond ik het toch heel erg fijn. maar meer zekerheid en vertrouwen had ik pas toen ik in het ziekenhuis strenge controle's kreeg/krijg.
Bij mij is het gevaar niet in het begin in de zwangerschap (zoals wel bij een miskraam), maar juist nu is het gevaar het grootst.
Ik sta dan wel onder strenge controle, de kans op herhaling is 50%. Dus ik kan wel zeggen dat er nu ook angst optreed bij mij. De gyneacoloog heeft 2 weken terug wel gezegd (dit omdat de uitslagen steeds goed zijn) de kans op herhaling steeds kleiner wordt.
De angst zal pas verdwijnen "denk ik" als ik een gezond kindje in me armen kan houden.

Maar het belangrijkste is dat je erover praat met mensen en de gedachtes niet voor jezelf houd. Bij enige twijfel moet je gelijk aan de bel trekken. Ookal denken andere "het is niks", luister naar jezelf, jij weet het beste wat je voelt! Vraag desnoods meer controles aan, dit voor je eigen geruststelling! Hier moeten ze wel gehoor aan geven, aangezien je voorgeschiedenis!

Probeer wel te genieten! Ookal is dat af en toe moeilijk en zeker wanneer je weer op controle moet zijn er spanningen, maar dit is logisch, maar geef het aan dat je met die gevoelens loopt!

Sterkte en succes!!

Groetjes,
Susanne
en een vlinderkus van Anouk*
www.anoukkeyner.vlindersite.nl
 
Hoi Betty,

Ik kan je angst heel goed voorstellen. Ik heb zelf 3 miskramen gehad. Zwanger worden, zwanger zijn en zwanger blijven is niet zo vanzelfsprekend. Bij mijn eerste miskraam kwam ik er pas achter bij de eerste termijnecho. Ik voelde me toen niet super zwanger, maar dat had ik ook niet toen ik zwanger was van mijn zoon (heb een zoon van 4 jaar). Bij de eerste miskraam dacht ik "oké nu behoor ik ook tot de club van 1 op de 10 vrouwen waarbij de zwangerschap is uitgelopen op een miskraam". Na de eerste miskraam heeft het bijna een jaar geduurd voordat ik opnieuw zwanger was. Toen het na een jaar weer gelukt was, was ik blij, maar ook bang. Bij een week of 6 kregen wij een echo. Er was een hartje te zien dus we waren enigszins hoopvol, maar ook die zwangerschap liep uit op een miskraam. Bij de tweede zwangerschap had ik meer het gevoel dat ik een kindje verloren had. Dit kwam vooral omdat we het hartje hadden zien kloppen. Twee keer domme pech dacht ik toen. Toen ik een aantal maanden daarna opnieuw zwanger was dacht ik: "het zal me toch geen drie keer gaan overkomen?". Toen we ook weer bij een week of 6 een echo hadden, was er hartactiviteit te zien. We waren gereserveerd blij, want bij de tweede miskraam hadden we ook een hartje zien kloppen. Een aantal dagen na de echo wist ik dat het opnieuw foute boel was en de echo wees dat ook uit. Opnieuw had ik een miskraam gekregen. Drie keer domme pech daar geloofde ik niet meer in. We hebben onderzoeken gehad, maar uit die onderzoeken is niks gekomen. Op dit moment ben ik bijna 11 weken zwanger. In overleg met de gynaecoloog gebruik ik nu bloedverdunners. Er is een of ander wetenschappelijk onderzoek waarbij er positieve resultaten behaald worden met bloedverdunners bij vrouwen die meerdere keren een miskraam hebben gehad. We zullen nooit weten of die medicatie bij ons ertoe heeft bijgedragen dat de zwangerschap tot nu toe goed verloopt. Ik kan je wel vertellen dat de angst om opnieuw een miskraam te krijgen bij mij nog steeds aanwezig is, maar ik ben nu gelukkig al verder dan de vorige 3 zwangerschappen en naarmate de weken verstrijken, neemt de angst en onzekerheid wel wat af, maar nogmaals zwanger worden, zijn en blijven is geen vanzelfsprekendheid.

Ik weet niet of je onder behandeling bent bij een gynaecoloog, maar als je twijfelt over je zwangerschap neem dan contact met hem/haar op. Angst en onzekerheid is ook niet goed voor. Je gynaecoloog zal best begrip hebben voor je angst. Ik heb in ieder geval veel steun van mijn gynaecoloog.

Heel veel succes met je zwangerschap.

Gr. Angie
 
Terug
Bovenaan