Zwanger en huisdieren

J

Jaukje

<p>Hallo allemaal, Toen ik nog niet zwanger was, was ik dol op mijn cavia’s. Ik genoot ervan als ze gingen piepen als de koelkast open ging, het was gezellig. Nu ik zwanger ben van de derde heb ik een hekel aan mijn cavia's. Waar ik voorheen genoot van hun gepiep doet het nu zeer aan mijn oren, en kan ik het slecht hebben. Ook onze kat moet het bezuren. Ik mishandel haar niet, ik moet haar gewoon niet. Ze wordt gedoogd nu. Zijn er dames die dit herkennen? Ik kon er zeer weinig over vinden op internet. Ik hoop dat het weer over gaat als de zwangerschap voorbij is.</p><p> </p><p>Ps: Heb de topic genuanceerd, het stond er veel zwaarder dan het is en ik voelde me vervelend over de reacties, het is niet mijn bedoeling om mensen te laten schrikken.</p><p>Groetjes!  </p>
 
Zo. Nee. Ik herken het he-le-maal niets en ik schrik best van je uitspraken.
Hopelijk gaat het snel over want ik vind het best heftig klinken.
Succes
 
@Daantje
Ik snap dat het heftig klinkt. Ik zou het echt nooit doen hoor. De emoties lopen op zo'n moment zo hoog op, dan kan ik het niet helpen. Die uitspraak van de bbq is eenmalig geweest trouwens. Ik heb er over nagedacht en vond het zelf ook wel heftig. Maar de enorme irritatie blijft.
 
Wij hebben een hond, die is niet meer bij me weg te slaan sinds ik zwanger ben. Vind het soms wel een beetje irritant dat hij me telkens in de weg loopt maar verder vind ik het vooral heel lief. Misschien mopper ik soms iets sneller maar ik raak nooit echt geirriteerd en al helemaal niet boos. Dus ik herken het gelukkig niet. 


Om eerlijk te zijn schrik ik ook wel een beetje van je uitspraken naar je cavia's ondanks dat ze het zelf gelukkig niet begrijpen ? Misschien is het een optie om ze voorlopig ergens te laten logeren? Of je zet de cavia's ergens waar ze de koelkast niet horen. Maar dat piepen is ook wel hun (enige) manier van communiceren dus dat zullen ze toch wel blijven doen. 

En verder kun je misschien iets van ontspanningsoefeningen/ yoga of iets dergelijks gaan doen om je rustiger en minder geërgerd te voelen op die momenten?   
 
Nou eerlijk gezegd herken  ik het wel een beetje .
Denk toch dat het de hormonen zijn dat je niet zoveel kan hebben.
Ik vind mn kat ook opeens super irritant . 
Maar ze is zich eerlijk gezegd ook  anders ineens gaan gedragen en loopt alleen maar te miauwen en onrustig te doen .
Ik word echt gek van der gemiauw  en irriteer me er echt aan..
 
 
Nee ik herken het eerlijk gezegd ook niet.
 
Kan je de cavia's en kat niet ergens anders onderbrengen? 
Het lijkt me dat je dat ook stress oplevert en dat is ook niet goed en misschien dat je perongeluk door de stress wel een x een tik verkoopt ofzo, terwijl je dit helemaal niet zo bedoeld!
 
@jaukje
ik moet erg lachen om je verhaal ik herken me zelf hier zo in! Ik heb al jaren een kat die voor ik kinderen had mijn “kindje” was
nu haat ik der zeer zeker niet maar ik vind der wel bloedje irritant dan ligt ze weer in de box dan weer in de wipper dan weer in het voedings kussen 
als de kids savonds op bed liggen wilt ze op me Liggen wat ik vroeger niet er vond nu denk ik laat me met rust! 
Ze dwingt ook natvoer af dit krijgt ze normaal gesproken smorgens en savonds nu blijft ze gewoon net zo lang mauwen tot ze het krijgt ook snachts als ik de fles ga omspoelen 
ze blijft ook gewoon voor me voeten lopen en mauwen tot ze het krijgt dus ik kan ernniet om heen 
ik knuffel nog wel met der en ai der maar zeker niet als voor heen 
 
 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan