Zwanger en kortdurend helderrood bloedverlies

<p style="text-align: left;">Help! Bij 6wk 2dag zwanger van een cryo terugplaatsing gebeurde het volgende: In de auto voelde ik een vaag gezeur in mijn buik (alsof je ongesteld gaat worden). Heb ik al eerder gehad rond de 4wk dus leek me niet zorgelijk. Toen ik de auto uitstapte voelde ik één steek in mijn vagina (dus echt van binnenin). Toen ik een halfuur later thuiskwam en naar het toilet ging, ontdekte ik helderrood bloed in mijn inlegkruisje. Er druppelde ook nog wat in het toilet. Ik kreeg natuurlijk blinde paniek, want helderrood bloed is niet goed dacht ik?! Inlegkruisje vervangen en binnen 2uur tijd nog wat druppels verloren en later ook weer op het toilet een paar. Laten we zeggen in totaal 20 druppels helderrood bloedverlies in een periode van 2 uur tijd. Geen stolsels verloren. Geen buikpijn of kramp gehad. Inmiddels is het alweer meer dan 40uur geleden. Dag na de bloeding alleen nog wat bruin bij afvegen (restjes vh bloed). Maar dat is nu ook alweer een tijd weg. Het gaat dus om kortdurende helderrood bloedverlies. Ik ben nu 6wk 4dag en krijg de echo bij 7wk en 2dagen. Ze wilden me niet nog eerder inplannen omdat ze wel eventuele hartactie willen kunnen zien. Ik ben dus zwanger van een cryo tp in een kunstmatige cyclus. En breng dus nog steeds 3x daags vaginale utrogestan in. En slik 2x daags progesteron. Tijdens mijn 1e zwangerschap (15mnd geleden bevallen) nooit bloed gezien. Op de dag dat ik bloed verloor had ik toevallig ook al sinds 2/3 dagen een aambei (hopelijk heeft dat samen te maken met doorbloeding aan onderkant maar kan er net zo goed los van staan). Ik weet overigens 1000%zeker dat het bloedverlies vaginaal was ? Ik heb net als bij vorige zwangerschap nul zwangerschapsgevoel en symptomen dus kan ook niet zeggen dat dat minder is geworden sinds het bloedverlies (las dat dit soms ook kan wijzen op miskraam). Enerzijds heb ik hoop op onschuldig bloedverlies ivm kortdurend en geen buikpijn/kramp en stolsels. Maar anderzijds gebruik ik utrogestan en progesteron wat het mogelijk tegenhoudt. Ben zo onzeker! En moet nog 5 dagen wachten, heb al zenuwen in mn buik sinds het bloedverlies.. niet te doen!! Iemand ervaring met kortdurend helderrood bloedverlies tijdens 1e trimester? Lees er bijna niks over.</p>
 
Hoi! Wat vervelend en wat kun je je daar onzeker over voelen he?! Zelf heb ik in februari een miskraam gehad en werd ik eind april weer zwanger. Toen ik 7+1 was had ik ineens helderrood bloed bij het afvegen. Het duurde een paar uur en ik ging meteen van het ergste uit. Ontroostbaar was ik. Gelukkig kon ik dezelfde dag bij de verloskundige terecht. Er bleek gewoon een bloedvaatje te zijn gesprongen. Schijnt veel vaker voor te komen maar ook ik kon er maar weinig over vinden. Ik duim voor je, sterkte! Liefs
 
Ah kijk, dat geeft mij weer hoop. Nu alweer 5dagen geleden dat ik bloed verloor. Maandag opnieuw testen en als de test nog steeds positief is, heb ik 's middags de echo staan. Spannende dag! En ik hoop voor jou dat je een goede 2e zwangerschap hebt gehad?!
 
Het is afwachten, hoop voor jou inderdaad ook dat het een bloedvaatje was! Ben nu 15 + 2 zwanger maar sinds die miskraam nog elke dag onzeker helaas. Maar tot nu toe bij elke echo alles goed dus ik heb maar gewoon vertrouwen. Heel veel succes bij de echo, laat je nog even weten hoe het gegaan is?
 
Helaas toch weinig hoopvol bericht.. ik zei voordat ze de inwendige echo ging doen zelfs nog dat ik dacht dat het wel goed zou zitten… maar er was alleen een vruchtzak met dooierzakje te zien. Geen vruchtje en hartactie (dus bij 7wk 2dag). Ze zei dat het heel misschien tegen de rand aan zat, maar acht die kans nihil, omdat het dan te klein zou zijn. Ik had ook vocht in mijn baarmoeder wat niet positief zou zijn. Dus ik brak van de teleurstelling.. Omdat ze het niet 100% zeker weet, moet ik over 8dagen terugkomen. Dus door met de medicatie en weer een ellendige wachtperiode, die minder hoopvol is dan afgelopen week. Heb er wat tranen om gelaten, ook omdat er nog steeds een stukje onzekerheid in zit (op dat moment had ik liever gehoord dat het of helemaal goed zat of niet) maar nu toch besloten om klein sprankje hoop vast te houden.. wordt vervolgd.. 
 
Geniet van jouw zwangerschap!! Ik heb bij mijn dochter pas na 26wk kunnen genieten (was na 5jr voor het eerst zwanger via ivf) en achteraf wel spijt dat ik niet eerder er echt in heb geloofd. Maar ik snap je heel goed!! Bij 16wk zou ik echt wel erin geloven dat het goedkomt! Extra echo's doen hielp mij wel. 
 
Hoi, wat verdrietig voor je. Ik voel met je mee. Het kan soms zo zwaar en voor je gevoel oneerlijk zijn allemaal. Hoop van harte dat je gauw goed nieuws mag krijgen en mag uitkijken naar een gezond kindje. Dikke knuffel
 
Wat vervelend en onzeker! Ik wou dat er één juist antwoord was, maar helaas kan niemand je op dit moment antwoord geven. Het enige positieve dat ik je kan zeggen is dat ik vanaf 5 tot 17 weken bloedverlies heb gehad en inmiddels 22 weken zwanger ben. Bloedverlies kan ook door een aantal onschuldige oorzaken komen, zoals een geïrriteerde baarmoedermond, adertje wat scheurt door de groei van de baarmoeder of een voorliggende placenta. Bij mij was het bloedverlies soms wel een paar dagen heftiger dan een menstruatie. En toch is het tot nu toe goed gegaan. Hartactie kan helaas alleen zekerheid geven over het moment, een uur later kan de situatie helaas al anders zijn. Ze zeiden ons dat er een kan was dat de baarmoeder het bloed er ging proberen uit te werken en het vruchtje mee zou komen, maar hoe langer het blijft zitten hoe kleiner de kans. Ze zeiden dat je niet persé rustiger aan hoefde te doen, maar ik las in veel gevallen dat vrouwen met hematomen in het buitenland juist wel dat advies kregen. Dat heb ik daarom dus ook maar gedaan. Ik weet niet of het heeft geholpen, maar het bloedverlies is gestopt, de hematomen zijn bijna verdwenen en het kindje groeit mooi in mijn buik. veel succes en sterkte in deze onzekere periode ? 
 
Edit: bij mij konden ze eerst geen oorzaken vinden en hebben daarom ook een uitstrijken en SOA test (jarenlang vaste partner, maar toch.. ) gedaan. Pas veel later kwamen ze erachter dat ik hematomen had en dat de oorzaak een voorliggende placenta was.
 
Terug
Bovenaan