Zwanger en man in therapie

<p>Hoi allemaal, </p><p>Ik ben nieuw hier en heb een tijdje getwijfeld of mijn verhaal hier thuis hoort. Ik ben op zoek naar mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt of me tips kunnen geven. </p><p>In het kort mijn verhaal.. al 13 jaar ben ik samen met mijn man. We hebben een zoontje van bijna 4 en ik ben 34 weken zwanger van ons 2e zoontje. 2 jaar geleden heeft mijn man medicatie en een flinke dosis alcohol genomen. Hij zei toen dat het geen poging was en alles leek weer beter te gaan met hem, maar toch was ik was er niet gerust op. Tot afgelopen februari. Hij zat sinds november thuis met wat ik dacht een burn-out. Ik was op mijn werk en kreeg berichten van vrienden en buren hoe laat ik thuis zou zijn, want het ging niet goed met mijn man. Hij had wederom medicijnen gepakt en daarbij behoorlijk gedronken. We belandden bij de crisisdienst en hij werd een week opgenomen op een gesloten afdeling. Vanuit daar is het heel snel gegaan en heeft hij 2 maanden in een kliniek gezeten in Afrika. Diagnose: depressie en verslavingsgedrag. Hij is nu 2 weken thuis en is afgelopen maandag gestart met een aftercare bij een ggz-instelling. Alleen heeft hij deze week weer een terugval gehad en is weer aan de drank gegaan. </p><p>Ik hou heel veel van mijn man en na alles wat we meegemaakt hebben wil ik hem blijven steunen. Ik blijf mezelf overtuigen dat hij ziek is en er niks aan kan doen, maar over een paar weken komt er een mini mensje bij en maak ik me echt zorgen over de toekomst. </p><p>Zijn er mensen die ervaringen kunnen/willen delen? Ik merk dat ik in onze situatie weinig hulp krijg en dat alle hulp er voor hem is. </p>
 
Hoi, 
Zelf geen ervaring mee maar wel een tip voor je: de kliniek die nazorg levert kan vaak ook hulp/therapie bieden voor jullie samen. Het is namelijk echt heel logisch dat niet alleen je man maar ook jij wat nodig hebt in deze!! Vraag ernaar bij je man (vaak doen maatschappelijk werkers dit) of bel zelf naar de kliniek om dit te vragen. Ik zou er niet te lang mee wachten, juist door alles wat staat te gebeuren.
Sterkte!! 
 
Hoi, 
Zelf geen ervaring mee maar wel een tip voor je: de kliniek die nazorg levert kan vaak ook hulp/therapie bieden voor jullie samen. Het is namelijk echt heel logisch dat niet alleen je man maar ook jij wat nodig hebt in deze!! Vraag ernaar bij je man (vaak doen maatschappelijk werkers dit) of bel zelf naar de kliniek om dit te vragen. Ik zou er niet te lang mee wachten, juist door alles wat staat te gebeuren.
Sterkte!! 
 
Hooi, 
Wat een heftige situatie en wat een moeilijke periode zal dit voor jou zijn. Daar waar je graag wilt genieten van de zwangerschap en het komende wonder zal er waarschijnlijk weinig ruimte zijn. 
Ik denk dat het verstandig is dat je zelf ook hulp zoekt. Vraag anders je vk of het zh of de ha wat zij voor jou kunnen bieden. Vergeet jezelf vooral niet hierin! Het is o zo gemakkelijk om jezelf in zo'n situatie te verliezen. Terwijl jij de zorg draagt voor jezelf én 2 kinderen. 
'Gelukkig' zit ik niet een dezelfde situatie als jij. Maar helaas zit ik in een andere lastige situatie. De vader van mijn kind heeft op een abrupte en destructieve manier afscheid van mij genomen, waardoor ik in scheiding zit. Hij zit volgens mij met zichzelf in de knoop. Ik krijg veel hulp (ook psychisch) van het zh en binnenkort een introductie gesprek met de POH-GGZ. 
Vraag hulp, en wees lief voor jezelf. Veel sterkte gewenst!
 
Dankjewel voor jullie reacties. 
Heftig is het inderdaad en de zwangerschap is steeds meer op de achtergrond verdwenen tot nu mijn verlof in zicht komt en een soort paniek me lijkt te overvallen. De verloskundige is op de hoogte van de hele situatie en de huisarts heb ik meteen ingeschakeld toen hij opgenomen werd. Die heeft me ook doorverwezen naar een POH-ggz, aantal gesprekken gehad en een mindfulness training verder voel ik me niet echt geholpen. Het heeft geholpen om alles op de rit te krijgen toen hij in Afrika was maar daar bleef het ook bij. 
Ik zal bij de instelling waar hij in dagbehandeling is iets meer druk zetten dat ik ook gehoord wil worden en advies wil. De tijd begint te dringen. 
Floraa; jij ook sterkte de komende tijd! Ik hoop dat voor jou de hulp van een POH-ggz voldoende is en je kan helpen. 
 
Terug
Bovenaan