Hoi gebruiker 10381488,
Gecondoleerd. Wat moet dat verschrikkelijk zijn geweest! Het verdriet en de pijn draag je altijd met je mee. Alle mooie momenten zullen een klein zwart randje blijven houden ben ik bang.
Mijn vader is 1,5jr geleden overleden (juni 2020). Mijn kinderwens startte in juli 2019, niet wetende dat ik pas 2,5 jr later zwanger zou worden. Ik ben eind december zwanger geworden dmv een fertiliteitstraject. Dit traject heb ik in het ziekenhuis gevolgd waar mijn vader 10jr werd behandeld voor zijn kanker.
Voor mijn vaders overlijden heb ik hem verteld dat mijn vriend en ik een kinderwens hadden en daar serieus mee bezig waren. Ook heb ik hem verteld welke namen wij in gedachten hadden. Ik ben heel erg blij dat ik hem dit verteld heb.
Ik mis hem enorm. Afgelopen weekend hebben wij familie verteld van onze zwangerschap, maar het voelde niet echt. Niet zoals ik in mijn hoofd had, want in mijn hoofd had mijn vader naast mijn moeder op de bank moeten zitten. Het leek zo onwerkelijk. Ik kan daarom ook helemaal geloven dat je voor jouw gevoel geen verlof hebt gehad. Want waarschijnlijk is dat in een waas voorbij gegaan. Deels omdat rouw helaas ervoor zorgt dat alles net een roes lijkt die eerste periode, maar ik denk ook omdat jij je verlof heel anders had voorgesteld, namelijk mét het gezelschap en steun van je moeder.
Ik geef je een virtuele knuffel! Rouw heeft tijd nodig, vooral als het afscheid nemen zo plotseling was. Je zal waarschijnlijk in het begin op de automatische piloot staan. Rouw komt in vlagen, steeds kleine beetjes zodat je het kunt verwerken.
Probeer te genieten van je kindje. Je kindje en je moeder zijn ook in dna verbonden met elkaar, ze leeft voort in jouw kindje.