Zwanger en nergens zin in

<p>Lieve dames,</p><p>Herkent iemand dit of heeft iemand tips voor me ?</p><p>Ik ben momenteel 11 weken zwanger en ontzettend blij met mijn zwangerschap en de aantal mooie echo"s die ik al heb gehad.</p><p>Alleen ik heb op het moment werkelijk nergens zin in , ben erg in mezelf gekeerd merk ik terwijl ik normaal wel een kwebbelkous ben, en ik ben ontzettend snel moe en misselijk ik merk ook dat ik vooral geen zin meer heb in verjaardagen/feestjes ik heb het vaak na 2 uur al gehad en blijf dan vooral voor mijn partner nog, </p><p>Ik word ook heel chagrijnig als ik naar huis wil en mijn partner wil blijven plakken,</p><p>Ik voel me een onzettende saaie muts af en toe ,</p><p>Herkent iemand dit en zijn dit de hormonen?  Alvast bedankt voor jullie reactie"s </p>
 
Ohhh die hormonen toch ook he hihi! Ik was in het begin ook erg moe een daardoor tot niks in staat..de dingen waar ik normaal gesproken plezier in had gingen me met moeite af.Je lijft maakt hele veranderingen,ookal zie je dat aan de buitenkant nog niet.Probeer je rust te pakken waar kan, als is het even een uurtje slapen..of 2..of 3..haha! Futloos voor een verjaardag ofzo? Gewoon lekker thuis blijven..Bij mij is het over gegaan na 3 weken..uiteindelijk krijg je weer wat meer energie.Succes!!
 
Hier precies hetzelfde. Ik begin ‘s ochtends vol goede moed, maar ergens tussen 2-4 ‘s middags is de energie op en dr puf eruit. Vandaag ging ik met mijn vriend een grote opruim-actie doen, nadat ik gister ons bed in de nieuwe slaapkamer had gezet. Ik zit vol plannen en ideeen, maar ergens rond een uur of half 3 zat ik onderuit gezakt op de bank en kon ik niets anders dan thee drinken en zeuren om knuffels. Ben gelukkig niet super chagrijnig, maar heb mijn vriendinnen afgelopen weken amper gezien of gesproken, ik zit ik mijn eigen moeie bubbel. Gelukkig is mijn vriend er inmiddels achter dat ik echt mijn best doen. Als iemand de gouden tip heeft hoor ik het graag; ik doe naast mijn werk een opleiding en krijg geen opdracht gedaan... 
 
Ik was op het begin inderdaad ook erg moe, misselijk en had nergens zin in. Zelfs mijn vriendinnen zeiden normaal zien we je altijd en nu zien we je bijna nooit meer. Dat klopt ook haha.Toen ik niet meer zo misselijk was na 15 weken werd het wat beter en kreeg ik weer meer energie. Nu ben ik inmiddels 30 weken en begin ik weer moe te worden, ik werk nu minder en heb echt daarnaast tijd nodig om te rusten anders krijg ik harde buiken en erg veel last van mijn rug. Als ik dan even op de bank lig val ik ook zo in slaap. Maar dus conclusie wat je nu doormaakt is volkomen normaal en ik snap je helemaal! 
 
Zooooo herkenbaar!!Ik zit helaas al sinds 9 oktober thuis, mag niet meer werken ivm bekkenpijn. Ben nu 17 weken. Ik was ook niet vooruit te branden!! Bekkenpijn in combinatie met mn chronische vermoeidheid is ook niet ideaal, maar het was echt vervelend. Mn vriend vierde zn verjaardag en ik kon de drukte ook echt niet aan, werd echt bijna gek. Zo blij dat dat achter de rug is. Kan veel mensen bij elkaar echt niet waarderen, ook niet in een winkel bijvoorbeeld. Maar..... Dit weekend een hele kastenwissel gedaan in huis, èn de babykamer in elkaar gezet en alle zooi opgeruimd. En dat met mijn bekkenpijn, dus; het komt goed! (Tenminste bij mij wel). Mijn energie is eindelijk meer en moet mezelf erg afremmen om niet teveel te doen. Eerder in mn zwangerschap lag ik de hele dag als een dood vogeltje op de bank. Ben alleen wel benieuwd hoe ik Kerst ga vinden, met alle drukte die erbij hoort...
 
Niks mis mee! Gewoon lekker doen waar je zin in hebt. Als mensen er naar vragen, gewoon eerlijk zijn. En even goed met je partner over hebben dat hij er ook een beetje rekening mee kan houden, samen even een tussenweg vinden. Succes!
 
Terug
Bovenaan