Zwanger en nu?!

<p>Wauw wauw wauw. Gister testen ik positief!!! Wat een bizarre twee dagen waren dit!</p><p>Op internet kun je zoveel lezen maar ik hoor graag van jullie wat ik nu moet doen en hoe ik dat het beste kan doen.</p><p>Morgen bel ik mijn huisarts en ga ik op zoek naar een verloskundigenpraktijk. Maar hoe vind ik er een die bij mij past? Waar moet je op letten? </p><p>Gister vertelde ik het meteen aan mijn beste vriendin en vriend. Maar ga ik het nu ook aan andere vertellen? Ik ben ook iemand die graag met mensen zou praten als het bijvoorbeeld mis gaat. Maar ik wil bijvoorbeeld ook niet mijn moeder in onzekerheid brengen omdat er nog veel mis kan gaan natuurlijk...</p><p>Kortom, ik wil graag advies van jullie! Alles is welkom!</p>
 
Gefeliciteerd!!! Wat fijn ?Je hoeft je huisarts niet persé in te lichten, tenzij je hier natuurlijk medische redenen voor hebt(!), dit doet uiteindelijk ook je verloskundige (met jouw toestemming). Ik heb gekozen voor een kleinschalige verloskundepraktijk met maar 2 verloskundigen, iets wat heeeel goed bevalt. Ik kan ze appen, áltijd bellen en krijg geen tussenpersoon (een secretaresse bijvoorbeeld).
Maar je moet natuurlijk wel in een stad/dorp wonen waar je wat te kiezen hebt, soms is er maar hooguit één praktijk ;).
Je kunt altijd sites raadplegen en anders even opbellen, kan je altijd je gevoel wat meer laten spreken.

Wij hebben het mijn ouders en twee beste vrienden 2 dagen later verteld, dit wilden we gewoon heel graag. Mijn schoonouders het weekend erna. Dit was ook echt in het kader van; mocht het mis gaan willen we het ook heeel graag met hun kunnen delen. Daarna hebben we 2/3 weken gewacht, tot na de eerste echo mét kloppend hartje, met het vertellen aan vier andere hele goede vrienden (het zou bij mij ook mega opvallen, ineens iedere keer geen glaasje alcohol, dus wilde het liever trots vertellen) én de rest van familie/vrienden pas echt later na de termijnecho, want dat blijft toch een spannend iets.


 
Ligt denk ik geheel aan je situatie of je het andere verteld. Wij hebben dat niet gedaan omdat je de kans hebt op een miskraam en ik zou het persoonlijk erg vervelend vinden als mensen daarna vragen hoe het met me gaat.. Maar een beste vriendin vertel je natuurlijk als het mis gaat dus kun je ook vertellen dat je zwanger bent, heb ik ook gedaan tegen mijn zusje de dag dat ik er achter kwam dat ik zwanger was. Qua verloskundige zou ik vooral op internet kijken naar goede recenties.. ik heb er toen wel voor gekozen om in een dorp verderop te gaan omdat wij in een klein dorp wonen en geen zin had om bekende tegen te komen haha. Je hoeft overigens pas bij ong. 7/8 weken zwangerschap naar de verloskundige als alles goed gaat
 
Wij hebben bij beide kids ook gewacht tot na 1e echo en we toestemming kregen van vk van het is in orde. Er is geen reden dat mis zou kunnen gaan. Lekker vertellen nu. Nu wist ik pas bij nr 1 na 8 weken pas dat ik zwanger was en ivm vakanties toen en enorme drukte op de praktijk kon ik met 13 weken pas echo laten maken dus dan ben je al hoop onzekerheid kwijt. Met de 2e ook met 11 weken een echo gehad en toen ook goedkeuring en in t weekend gelijk aan iedereen gemeld
 
Gefeliciteerd! Ik heb inderdaad ook eerst de huisarts gebeld en die gaf aan dat ik zelf een verloskundigepraktijk kon zoeken. Heb toen voor een kleinschalige praktijk in onze gemeente gekozen, waar een vriendin van mij ook is geweest en heel tevreden over was. Wij hebben het nog niemand verteld, we willen wachten tot de eerste echo (morgen) en erna de ouders, broer/zus inlichten. Met de rest vd familie en vrienden willen we wachten tot na de termijnecho, omdat we niet iedereen willen gaan vertellen als het mis zou gaan. Maar dit is inderdaad iets wat je zelf moet kiezen en waar je je prettig bij voelt.
 
Het is niet nodig de huisarts te zien, die doet verder niets voor je zwangerschap. Maar ik heb bij de eerste, en nu weer, wel even de assistente gebeld om het in mijn dossier te laten zetten. Dan weten ze daar en bij de apotheek dat ik geen medicijnen mag die niet met een zwangerschap samen gaan. Just in case. 

Verder kun je gewoon zelf een verloskundige zoeken, vraag wel even na of die onder je zorgverzekering valt. De meesten wel. 
Ik woon in een grotere stad, en ik heb gewoon de websites van de 4 dichtstbijzijnde praktijken doorgelezen. En uiteindelijk een intake gepland bij degene die me het meeste aansprak. En ik heb er heel fijne begeleiding gehad. ik vond het fijn dat het een wat kleinere praktijk was, waar je de gezichten leert kennen. En daar lag naar mijn gevoel wat meer nadruk op onzekerheid wegnemen, en daar heb ik na een vruchtbaarheidstraject met miskramen veel last van. 

Je zult rond 7 weken de eerste intake en echo hebben. Tot die tijd is het eigenlijk gewoon afwachten en op je voeding letten, vitaminen slikken enzo. Hopen dat het goed gaat. Best saai eigenlijk. 

Ik heb het wel direct aan ouders, schoonmoeder en broer/schoonzus verteld. Mijn man heeft het een week later met zijn beste vriend gedeeld, en ik met 2 goede vriendinnen. Dat zijn mensen met wie ik ook zou praten als het mis is. Teveel mensen zou ik niet willen, want dan loop je over een paar weken rond, vraagt iedereen hoe het gaat met de zwangerschap en mag je weer het verhaal van de miskraam doen. Na de eerste echo met 7 weken, als alles goed is en er een hartje klopt, daalt de kans op een miskraam wel enorm. Al blijft het wat verhoogd tot 16 weken. Mijn buik begint nu met de tweede wat eerder te groeien, dus ik ga het na die echo wel aan mijn team op het werk vertellen, ook omdat ik erg misselijk ben inmiddels. Dat zijn mensen die ik meerdere keren per week zie, en als het later nog mis gaat, dan mogen ze dat ook wel weten. Maar kennissen, buren, familie die ik weinig zie enzo... tja na 16 weken pas. 
 
Wat overigens ook een nadeel is van een te grote kring mensen die het weet is, dat als het misgaat iedereen weet dat je bezig bent met het proberen te krijgen van kinderen. Ik kreeg daarna van iedereen voortdurend de vraag of ik al niet weer zwanger was en hoe het nu met me ging. Persoonlijk vond ik dat achteraf toch wel vervelend want de volgende zwangerschap liet lang op zich wachten en iedereen bleef maar geïnteresseerd vragen. En toen ik uiteindelijk weer zwanger was voelde ik ook niet de ruimte om te liegen dat ik zwanger was. Dus iedereen wist het al vrij kort na de positieve test. Daardoor mis ik nu het zelf kiezen van een geschikt moment en op een leuke manier van bekend maken.
 
Terug
Bovenaan