<p>Ik moet toch even mijn verhaal kwijt.. ik ben nu bijna 4 maanden zwanger van ons eerste kindje en met dit nieuws ontzettend blij dat het ons gegund is.</p><p> </p><p>Echter, ik voel me de laatste dagen emotioneel instabiel. Mijn moeder is afgelopen maart plotseling overleden, waar ik het redelijk zwaar mee heb. Mijn vader is 12 jaar geleden al overleden en ik vind het heel zwaar dat ik alle mooie eerste momenten (echo, hartje, goede uitslagen etc) niet kan delen. Ik heb lieve schoonouders en vrienden om me heen maar het voelt momenteel zo leeg eigenlijk. De hormonen helpen waarschijnlijk ook niet mee in dit geval. Ik wil zo graag zo hard genieten van deze zwangerschap, maar het voelt alsof er een schaduw over heen hangt.</p><p>Zijn er nog meer mensen die een ouder(s) hebben verloren en dit ook niet kunnen delen? Ik probeer een beetje rust te vinden maar ik weet nog niet zo goed hoe..</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Zwanger en ouders overleden
- Onderwerp starter LLLaura
- Startdatum
Ik heb ook zoiets meegemaakt. Mn vader leeft niet meer is 13 jaar al weg. En idd de hoogtepunten in je leven wil je dolgraag vertellen of schreeuwen na boven van kijk! Wat ik op de wereld heb gezet! En zoals samen wonen al die kleine dingen wat ik niet kan delen. Mn moeder is er wel maar ik was meer een vaderspopje. Maar ik ben niet gelovig maar stiekem wel om het mezelf gerust te stellen en in mn gedachten met vader praten. Klinkt raar maar dit helpt me wel.
Zo accepteer ik het op positieve manier.
Sterkte en probeer positief te zijn, je ouders kijken neer naar je.en ze zullen vast onzettend blij en trots zijn dat er een kleine in de familie komt.
Zo accepteer ik het op positieve manier.
Sterkte en probeer positief te zijn, je ouders kijken neer naar je.en ze zullen vast onzettend blij en trots zijn dat er een kleine in de familie komt.
Hoi hoi,
Wat ontzettend verdrietig om te lezen. Ik hoop dat je toch wat kan genieten van je zwangerschap.
Maar ik herken het zeker..
moet ik er wel bij vertellen dat ik destijds en eigenlijk mijn leven lang al niet een geweldige band met mijn ouders heb gehad.
Mijn vader leeft al zeker 18 jaar niet meer. Mijn moeder overleed zeer plotseling. Dat nieuws bereikte ons s’avonds nadat we met 19 weken de 20 weken echo kregen van onze zoon. Ons mannetje is inmiddels 3 en er is een 2e kindje op komst.
Ook ik heb lieve schoonouders..en ik kan dan niet zeggen dat ik mijn eigen ouders mis, zij zijn er nooit echt voor mij geweest. Maar ik kan me voorstellen hoe moeilijk dit voor je moet zijn. Alleen ik zat in een heel andere situatie.
Lieve groet, Siska.
Wat ontzettend verdrietig om te lezen. Ik hoop dat je toch wat kan genieten van je zwangerschap.
Maar ik herken het zeker..
moet ik er wel bij vertellen dat ik destijds en eigenlijk mijn leven lang al niet een geweldige band met mijn ouders heb gehad.
Mijn vader leeft al zeker 18 jaar niet meer. Mijn moeder overleed zeer plotseling. Dat nieuws bereikte ons s’avonds nadat we met 19 weken de 20 weken echo kregen van onze zoon. Ons mannetje is inmiddels 3 en er is een 2e kindje op komst.
Ook ik heb lieve schoonouders..en ik kan dan niet zeggen dat ik mijn eigen ouders mis, zij zijn er nooit echt voor mij geweest. Maar ik kan me voorstellen hoe moeilijk dit voor je moet zijn. Alleen ik zat in een heel andere situatie.
Lieve groet, Siska.
Wat verdrietig...
Mijn situatie is ook anders, maar snap je wel. Mijn vader heeft kanker en zal de bevalling niet meemaken. Ik ben nu 15 weken zwanger. Maar hij weet dus wel dat ik zwanger ben dus in dat opzicht kan ik wel wat delen met hem. Ook al zal hij ons kindje niet leren kennen.
Het maakt wel dat genieten vam de zwangerschap ook lastig is en heel dubbel allemaal. Sterkte!!
Mijn situatie is ook anders, maar snap je wel. Mijn vader heeft kanker en zal de bevalling niet meemaken. Ik ben nu 15 weken zwanger. Maar hij weet dus wel dat ik zwanger ben dus in dat opzicht kan ik wel wat delen met hem. Ook al zal hij ons kindje niet leren kennen.
Het maakt wel dat genieten vam de zwangerschap ook lastig is en heel dubbel allemaal. Sterkte!!
Hoi Laura,
ik zit niet in dezelfde situatie dan jij, maar ik wil je wel graag laten weten wat ik dacht tijdens het lezen.
Waarom forseer je jezelf in het moeten genieten? Wij vrouwen hebben soms dagen waarop dat even niet kan. Mensen zeggen toch ook dat je niet opzoek moet naar een partner omdat je hem dan niet vind? Misschien kun je proberen het moeten genieten iets los te laten...
En aan de andere kant kan een goede huilbui verlichting geven. Want het is gewoon een nare situatie als je iets niet met een geliefde kunt delen. Persoonlijk zou ik eens toegeven aan de emoties, ze uiten en daarmee ruimte in je hoofd creëren. Maart is nog niet zo lang geleden he?!
Je bent vast een sterke vrouw! Tranen betekenen dat je te lang sterk geweest bent. Geef ze de ruimte en accepteer even hoe je je voelt. Dan zul je je binnenkort anders voelen.. ?
ik zit niet in dezelfde situatie dan jij, maar ik wil je wel graag laten weten wat ik dacht tijdens het lezen.
Waarom forseer je jezelf in het moeten genieten? Wij vrouwen hebben soms dagen waarop dat even niet kan. Mensen zeggen toch ook dat je niet opzoek moet naar een partner omdat je hem dan niet vind? Misschien kun je proberen het moeten genieten iets los te laten...
En aan de andere kant kan een goede huilbui verlichting geven. Want het is gewoon een nare situatie als je iets niet met een geliefde kunt delen. Persoonlijk zou ik eens toegeven aan de emoties, ze uiten en daarmee ruimte in je hoofd creëren. Maart is nog niet zo lang geleden he?!
Je bent vast een sterke vrouw! Tranen betekenen dat je te lang sterk geweest bent. Geef ze de ruimte en accepteer even hoe je je voelt. Dan zul je je binnenkort anders voelen.. ?
Ik herken het ook. Mijn vader is 3 weken geleden overleden. Gelukkig heb ik wel kunnen vertellen dat ik zwanger ben. Maar nu na elke afspraak of echo denk ik: even pa appen, maar dan herinner ik me weer dat dat niet meer kan.
Ik beleef mijn zwangerschap ook heel dubbel. Ik ben blij dat alles goed gaat en ook echt wel blij met de baby. Maar die verdrietigheid en leegheid blijft
Ik beleef mijn zwangerschap ook heel dubbel. Ik ben blij dat alles goed gaat en ook echt wel blij met de baby. Maar die verdrietigheid en leegheid blijft
Hier nog iemand die het herkent. Paar jaar geleden zijn zowel mijn schoonvader als ook mijn eigen vader overleden. We zijn de klappen net wat te boven en nu heeft mijn moeder longkanker. Het weekend dat ik erachter kwam zwanger te zijn was het weekend voor haar eerste behandelingen. Inmiddels 13 weken zwanger en dinsdag krijgt zij de uitslagen van hoe haar behandelingen zijn gegaan en wat ze nog voor haar kunnen doen.
Gekke periode want je leeft zo in 2 werelden. Het ene moment ben je blij met je eerste zwangerschap en het andere moment wordt je heel erg in het heden geconfronteerd.
Maar goed, ik ga er vanuit dat mijn moeder mijn kindje (haar eerste kleinkind want ik heb geen broers/zussen) nog wel mee gaat maken dus daar ben ik wel heel erg dankbaar voor. Al duurt een half jaar nog best wel lang en breekt soms echt de paniek bij mij uit waardoor ik nachten wakker lig.
Mijn vader mis ik nu ontzettend tijdens de zwangerschap. Daarvoor ook natuurlijk maar het kreeg steeds meer "een plekje". Rot uitspraak maar je snapt wat ik bedoel. Nu met de zwangerschap loop ik er wel elke ke3r tegenaan dat hij er niet meer is en dat ons kindje nooit geen opa's zal hebben terwijl ik er van overtuigd ben dat mijn vader stapel gek zou zijn op zijn kleinkind.
Ik kan/ga je geen adviezen geven, iedereen verwerkt iets op zijn/haar eigen manier en elk verdriet is ook weer anders. Wel kan ik oprecht zeggen dat ik het echt heel erg kut voor je vindt. Ik ben mij er erg van bewust dat ik zo'n mazzel heb dat mijn moeder er nog is , het had ook verkeerd af kunnen lopen. Ik hoop dat je veel liefde vindt in de vorm van de schoonouders en dat zij (samen met je partner) jou kunnen helpen met je verdriet.
Ik wens je het allerbeste en een hele goede zwangerschap.
Gekke periode want je leeft zo in 2 werelden. Het ene moment ben je blij met je eerste zwangerschap en het andere moment wordt je heel erg in het heden geconfronteerd.
Maar goed, ik ga er vanuit dat mijn moeder mijn kindje (haar eerste kleinkind want ik heb geen broers/zussen) nog wel mee gaat maken dus daar ben ik wel heel erg dankbaar voor. Al duurt een half jaar nog best wel lang en breekt soms echt de paniek bij mij uit waardoor ik nachten wakker lig.
Mijn vader mis ik nu ontzettend tijdens de zwangerschap. Daarvoor ook natuurlijk maar het kreeg steeds meer "een plekje". Rot uitspraak maar je snapt wat ik bedoel. Nu met de zwangerschap loop ik er wel elke ke3r tegenaan dat hij er niet meer is en dat ons kindje nooit geen opa's zal hebben terwijl ik er van overtuigd ben dat mijn vader stapel gek zou zijn op zijn kleinkind.
Ik kan/ga je geen adviezen geven, iedereen verwerkt iets op zijn/haar eigen manier en elk verdriet is ook weer anders. Wel kan ik oprecht zeggen dat ik het echt heel erg kut voor je vindt. Ik ben mij er erg van bewust dat ik zo'n mazzel heb dat mijn moeder er nog is , het had ook verkeerd af kunnen lopen. Ik hoop dat je veel liefde vindt in de vorm van de schoonouders en dat zij (samen met je partner) jou kunnen helpen met je verdriet.
Ik wens je het allerbeste en een hele goede zwangerschap.
Een moeilijke situatie en herkenbaar. Ik ben nu 25 welen zwanger van de 1e. Mijn moeder is al 25 jaar geleden overleden. Het heeft hierdoor wel al een goede plek gekregen. Maar natuurlijk zou ik dit heel graag met haar delen. Mijn vader leeft nog wel en kan het met hem en mijn zusje en de rest van de broers/zussen van mijn moeder delen.
Verder vindt ik het fijn om alles met haar in gedachten te delen. Juist omdat dat altijd kan, lijkt het voor mij alsof ze er bij alles bij is. Ik ervaar het juist als iets heel intiems en het nog dichter bij haar staan.
Verder heb ik het zien van een vlinder symbolisch aan haar gekoppeld. Dus iedere vlinder, en dat zijn er veel, is een teken dat zij er voor mij en de kleine is.
Dit is mijn positieve manier om er mee om te gaan. Voelt heel erg fijn.
Verder vindt ik het fijn om alles met haar in gedachten te delen. Juist omdat dat altijd kan, lijkt het voor mij alsof ze er bij alles bij is. Ik ervaar het juist als iets heel intiems en het nog dichter bij haar staan.
Verder heb ik het zien van een vlinder symbolisch aan haar gekoppeld. Dus iedere vlinder, en dat zijn er veel, is een teken dat zij er voor mij en de kleine is.
Dit is mijn positieve manier om er mee om te gaan. Voelt heel erg fijn.