Zwanger en partner burn out

<p style="text-align: left;">Hoi dames, </p><p>Heeft iemand misschien advies of tips voor me ?</p><p>Ik ben bijna 28 weken zwanger en mijn partner heeft al sins maanden een burn out. Ik weet niet precies waarom, maar ik kan op deze manier niet echt genieten van mijn zwangerschap,  ik voel me er echt alleen voor staan hij gaat ook nooit mee naar baby winkels want dat is te druk en te veel. Maar in het weekend heeft hij hobby"s in een drukke omgeving en dat kan dan weer wel. Verder drinkt hij elk weekend ook behoorlijk veel. Ik heb het gevoel dat mijn zwangerschap een beetje aan me voorbij gaat op deze manier. Ik probeer er zoveel mogelijk voor hem te zijn maar krijg er zelf er veel stress van.</p><p>Zijn er misschien dames die hier ervaring mee hebben of tips voor hebben? Dankjewel alvast.</p>
 
Hi gebruiker,
Vervelend zeg! Ik heb het zelf niet meegemaakt, maar heb wel een vriendin die op dit moment in een burn out zit. Zij heeft zelf echt totaal geen behoefte aan in het weekend (of doordeweeks) naar te drukke plekken gaan en veel drinken, dat kan ze niet aan. Ik vind het persoonlijk dan ook wel apart klinken dat hij in de weekenden wel "los" lijkt te gaan, maar het niet één keer op kan brengen naar een babywinkel mee te gaan ofzo. Zou het kunnen dat hij een beetje angstig is voor de komst van de baby en dat allemaal veel vindt om zich op voor te bereiden? Dat hoor je vaker bij mannen volgens mij, omdat er veel gaat veranderen op korte termijn maar zij dat natuurlijk van minder dichtbij meemaken dan wij, als zwangeren, zelf. 
Wat denk ik belangrijk is voor jou is achterhalen waar zijn burn-out mee te maken heeft - waar is het door veroorzaakt? Waar heeft hij last van? Wat kan hij (in zijn ogen) wel / niet aan? Daarnaast is het denk ik óók belangrijk voor jouzelf als je bij hem aangeeft wat jij hierin vervelend vindt en wat je stress geeft - misschien heeft hij dit helemaal niet door. Zeg bijvoorbeeld dat je het fijn zou vinden als hij ook een keer mee zou gaan naar een babywinkel. Mijn vriend (zonder burn-out) is ook niet het "babywinkel-type", maar hij is één keer mee geweest en verder doe ik het met vriendinnen (wat ik helemaal prima vind). Je zou met hem ook zoiets kunnen afspreken, omdat het voor jou belangrijk is en je een gevoel geeft van betrokkenheid bij jouw zwangerschap en jullie baby. Eén keer moet lukken lijkt me!
Verder is een tip die ik heb: blijf vooral goed met elkaar communiceren. Wanneer jij stress ergens door ervaart, deel het ook met hem. Hij is zich er misschien niet bewust van en - stel dat het te maken heeft met dat hij angstig is voor de komst van de baby - opent dat misschien ook een deur het daar goed over te kunnen hebben. 
 
Ik heb zelf ook meegemaakt heb alles zelf uitgezocht zonder dat hij erbij was wist toen nog niet wat er wan de hand was dar kwam pas ba de geboorte aan het licht 
therapie en praten is erg belangrijk hij moet hier zelf uitkomen je kan alleen steun proberen te bieden mijn man ging 2 x per week naar pyscholoog dat hielp heel erg 
mn advies is een beetje loslaten 
 
groet kell
 
Oh wat vervelend! Mijn vriend zat tegen een burn out aan, hij ging met stress naar zijn werk en kwam chagrijnig en boos thuis. Praten deed hij niet! 
Gelukkig is die net optijd en heeft hij vanaf 1 mei een andere baan waardoor die nu 3 weken vakantie heeft. Hij heeft weer energie, geniet van de zwangerschap en maakt het kamertje af. Wegens bekkeninstabiliteit kan ik niet veel doen. 
Was hij gebleven bij dit bedrijf, dan weer ik zeker dat die binnen 2 maanden thuis zat met een burn out.
 
hopelijk lukt het je om hem mee te nemen in de zwangerschap en kan jij ook genieten
 
Wat kell zegt.. beetje loslaten. ik heb zelf in een burnout gezeten en had geen behoefte aan zorg gesprekken als iemand met vragen kwam. Ik wilde pas praten wanneer ik dat wilde.. en ja voor hem kan een baby winkel ff te veel zijn en en energie kosten en haalt hij juist energie uit zijn hobbies.. dingen die iemand doet in zijn/haar burnout is vooral in overlevingsstand.  Ik snap dat hij ff te veel drinkt.. ff vergeten hoe verrot je je voelt.. ik was dagen lang series en films aan het kijken. Om maar ff niks te hoeven voelen.
 
Het is voor jou ontzettend rot maar je kan beter niks verwachten dan te veel vragen en eisen dat werkt vaak juist averechts. Probeer het echt los te laten en hem te ondersteunen.  Komt goed! Probeer zo nodig lekker meT vriendinnen te shoppen en af te spreken. 
 
Wat kell zegt.. beetje loslaten. ik heb zelf in een burnout gezeten en had geen behoefte aan zorg gesprekken als iemand met vragen kwam. Ik wilde pas praten wanneer ik dat wilde.. en ja voor hem kan een baby winkel ff te veel zijn en en energie kosten en haalt hij juist energie uit zijn hobbies.. dingen die iemand doet in zijn/haar burnout is vooral in overlevingsstand.  Ik snap dat hij ff te veel drinkt.. ff vergeten hoe verrot je je voelt.. ik was dagen lang series en films aan het kijken. Om maar ff niks te hoeven voelen.
 
Het is voor jou ontzettend rot maar je kan beter niks verwachten dan te veel vragen en eisen dat werkt vaak juist averechts. Probeer het echt los te laten en hem te ondersteunen.  Komt goed! Probeer zo nodig lekker meT vriendinnen te shoppen en af te spreken. 
 
Een vriendin van mij is niet zwanger maar haar vriend heeft ook een burn out. Hij heeft helemaal geen put om uberhaupt iets te doen. Maar ik ben geen expert op het gebied van burn outs natuurlijk. 
Wat wel belangrijk is dat hij hulp heeft, niet alleen voor hemzelf maar ook voor jou!
Heel veel succes en sterkte met je situatie. Ik hoop dat jullie er samen uit komen en dat jij van je zwangerschap kunt genieten :)
 
Wat Agnes zegt klopt. Het één kan te overprikkelend zijn terwijl het andere een goed gevoel geeft. In wat overprikkelend is, zitten voor hem (mogelijk) vergelijkbare processen die de burn-out ook hebben getriggerd. Bijvoorbeeld dat er verwachtingen liggen achter de activiteit (een verwachting kan nu al zijn: autorijden, een route weten, op tijd komen, de juiste vragen in de winkel stellen) en bij de hobby weet hij bovendien precies wat hem te wachten staat. Onbekend terrein kost veel meer energie. 
Ik kon niet naar werk fietsen bijv. (zal je besparen wat er dan gebeurde) maar wel naar een vriendin of een winkel fietsen. 
Iets afspreken waar je makkelijk onderuit kan zonder schuldgevoel werkte ook beter dan afspr waar ik niet echt onderuit kon.
Complimenteer hem in het vinden van een positieve bezigheid en vraag open en oprecht/analyseer wat er voor hem hierin zit (even niks voelen en denken idd/ iets met z’n handen doen ipv hoofd etc). Misschien brengt inzicht hem tot meer positieve bezigheden wat bevorderlijk is voor zijn herstel (want íets lukt dan weer eens!)
Probeer hem idd echt ruimte te geven (al vind ik drinken verstoppertje spelen + dat het je lichaam veel energie kost wat t niet heeft). Je verstoppen is een fase, mag even, maar liefst niet te lang. Een psycholoog zal ook zeggen: ga wandelen, onkruid wieden, hand-afwassen etc.
Vind jij meegaan naar zo’n winkel belangrijk of uberhaubt betrokkenheid? Probeer in gesprek te achterhalen waarin je elkaar kan vinden. Als hij jou beter begrijpt (en jij hem) kun je vast tot iets komen wat jullie tot elkaar brengt. Misschien is dat niet zo’n winkel maar (samen) een meubel in elkaar zetten wel.
Fysiek contact: Google het even maar huid-op-huid aanrakingen verminderen het stresshormoon cortisol, strelen, aaien, knuffelen maar! 
Zwangerschapshaptonomie: Google dit ook en kijk of het wat voor je (jullie!) is. Bel zo’n haptonoom evt op en vraag advies, tips. Kan jullie helpen even niet met de burn-out bezig te zijn op n mooie manier waarbij jullie zwangerschap niet aan jullie voorbij vliegt. 
Zo’n Doppler (?) aanschaffen. Heb t zelf niet maar wie weet doet het horen v d hartslag thuis op de bank hem goed en richt het jullie even op het moois wat jullie op de wereld zetten. 
Helaas laat een burn-out zich niet voorspellen en is er geen hetzelfde. Hoop dat jullie een weg vinden en de tijd een beetje aan jullie kant staat. Succes!
 
Terug
Bovenaan