Hi,
Ja, daar ben ik weer met mijn ziek zijn. Maar toch wil ik dit keer iets kwijt, waarover maar weinig geschreven wordt.
Ik had in eerdere onderwerpen geschreven dat ik dus inmiddels longontsteking heb. Met 39 weken zwanger is dat echt geen pretje.
Maar nu gaan ze me dus testen op Q-koorts. Net voor ik zwanger werd (tegen de bevruchting aan zeg maar), heb ik Q-koorts gehad en ik kan je zeggen: dat is echt heel erg naar. Je bent hier goed ziek van!
Ik knapte op, bleek zwanger te zijn, maar tussentijdse testen wezen (nog) niet uit dat ik de chronische vorm zou hebben. Ik ben in december nog gecontroleerd. Een onderdeel van de Q-koorts hebben (zwanger of niet) is dat je iedere drie maanden bloed moet prikken omdat ze willen zien of je de chronische vorm gaat ontwikkelen.
Mijn verloskundige heeft in al die weken nooit ergens op gereageerd. Dus ik heb er ook geen aandacht aan besteed. Dacht dat het zo goed was. Maar de gyn dacht daar anders over. Bij het eerste bezoek wilde hij een extra controle van deze rotziekte. En een bezoek later vertelde hij me dat hij uit voorzorg toch ook de placenta, de navelstreng en het vruchtwater laat controleren. Op zich natuurlijk wel een geruststelling, maar ik schrok, omdat ik dus niet wist dat deze ziekte zomaar weer kan opvlammen tijdens de zwangerschap en alsnog chronisch kan worden!
En nu ben ik 39 weken ver en heb ik longontsteking; dat kan een symptoom zijn van Q-koorts. Let wel: kan, hoeft dus niet. Misschien is het gewoon toeval.
Maar wat als het dat niet is? Wat als het dus toch Q-koorts is en ik het dus toch chronisch heb? Dan blijken de berichten toch minder gunstig. Nee, ik ga er niet dood aan, daarvoor ben ik te gezond, maar ik kan er wel degelijk iets aan over houden. Daarnaast wordt er geadviseerd om bij de bevalling extra "beveiligingsmaatregelen" te nemen, omdat de bacterie in het vruchtwater kan zitten en op die manier dus naar de aanwezigen mensen (verloskundigen, papa etc) kan worden overgebracht. De kans dat de baby het krijgt is klein, maar het is aannemlijk dat het via de borstvoeding wel weer overdraagbaar is. Overigens: "gewoon" van mens op mens is deze ziekte niet overdraagbaar.
Er was zoveel heisa om de Mexicaanse Griep, maar waarom hoor je nooit iets over de Q-koorts? Ik wil gaan paniek zaaien, maar mocht toch in een risico gebied wonen en behoorlijke "griep" krijgen, meld dit dan toch aan je huisarts!
En dat wilde ik gewoon even kwijt!
Gr. Tamara.
Ja, daar ben ik weer met mijn ziek zijn. Maar toch wil ik dit keer iets kwijt, waarover maar weinig geschreven wordt.
Ik had in eerdere onderwerpen geschreven dat ik dus inmiddels longontsteking heb. Met 39 weken zwanger is dat echt geen pretje.
Maar nu gaan ze me dus testen op Q-koorts. Net voor ik zwanger werd (tegen de bevruchting aan zeg maar), heb ik Q-koorts gehad en ik kan je zeggen: dat is echt heel erg naar. Je bent hier goed ziek van!
Ik knapte op, bleek zwanger te zijn, maar tussentijdse testen wezen (nog) niet uit dat ik de chronische vorm zou hebben. Ik ben in december nog gecontroleerd. Een onderdeel van de Q-koorts hebben (zwanger of niet) is dat je iedere drie maanden bloed moet prikken omdat ze willen zien of je de chronische vorm gaat ontwikkelen.
Mijn verloskundige heeft in al die weken nooit ergens op gereageerd. Dus ik heb er ook geen aandacht aan besteed. Dacht dat het zo goed was. Maar de gyn dacht daar anders over. Bij het eerste bezoek wilde hij een extra controle van deze rotziekte. En een bezoek later vertelde hij me dat hij uit voorzorg toch ook de placenta, de navelstreng en het vruchtwater laat controleren. Op zich natuurlijk wel een geruststelling, maar ik schrok, omdat ik dus niet wist dat deze ziekte zomaar weer kan opvlammen tijdens de zwangerschap en alsnog chronisch kan worden!
En nu ben ik 39 weken ver en heb ik longontsteking; dat kan een symptoom zijn van Q-koorts. Let wel: kan, hoeft dus niet. Misschien is het gewoon toeval.
Maar wat als het dat niet is? Wat als het dus toch Q-koorts is en ik het dus toch chronisch heb? Dan blijken de berichten toch minder gunstig. Nee, ik ga er niet dood aan, daarvoor ben ik te gezond, maar ik kan er wel degelijk iets aan over houden. Daarnaast wordt er geadviseerd om bij de bevalling extra "beveiligingsmaatregelen" te nemen, omdat de bacterie in het vruchtwater kan zitten en op die manier dus naar de aanwezigen mensen (verloskundigen, papa etc) kan worden overgebracht. De kans dat de baby het krijgt is klein, maar het is aannemlijk dat het via de borstvoeding wel weer overdraagbaar is. Overigens: "gewoon" van mens op mens is deze ziekte niet overdraagbaar.
Er was zoveel heisa om de Mexicaanse Griep, maar waarom hoor je nooit iets over de Q-koorts? Ik wil gaan paniek zaaien, maar mocht toch in een risico gebied wonen en behoorlijke "griep" krijgen, meld dit dan toch aan je huisarts!
En dat wilde ik gewoon even kwijt!
Gr. Tamara.