Zwanger en relatie

<p class="x_MsoNoSpacing" style="box-sizing: border-box; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 10pt; font-family: Arial, sans-serif; color: #212121;">Goedemiddag iedereen,</p><p class="x_MsoNoSpacing" style="box-sizing: border-box; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 10pt; font-family: Arial, sans-serif; color: #212121;"> </p><p class="x_MsoNoSpacing" style="box-sizing: border-box; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 10pt; font-family: Arial, sans-serif; color: #212121;">Ik wil even van mij afschrijven maar ook jullie mening weten.</p><p class="x_MsoNoSpacing" style="box-sizing: border-box; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 10pt; font-family: Arial, sans-serif; color: #212121;">Ik ben nu als een tijdje aan het scharrelen met een leuke man. In december kwamen we erachter dat ik zwanger was. We besloten ervoor te gaan en ook onze relatie naar de volgende level te tillen. Op het begin leek dat goed te gaan. We deden alle verplichten nummertjes. Voorstellen aan famillie vrienden etc. Omdat we niet in de dezelfde stad wonen is het veel plannen en geregel. We gaan ook niet samen wonen omdat we niks willen overhaasten.</p><p class="x_MsoNoSpacing" style="box-sizing: border-box; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 10pt; font-family: Arial, sans-serif; color: #212121;">Maar toch ontbrak er steeds bij mij wat. Ik voelde niet of we echt samen waren. Ik heb dit al meerdere keren aangekaart bij hem. En natuurlijk met de bekende tranen van de hormonen. Dus het werd natuurlijk ook snel verward met oooo dat komt door je zwangerschap die onzekerheid en onrust.</p><p class="x_MsoNoSpacing" style="box-sizing: border-box; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 10pt; font-family: Arial, sans-serif; color: #212121;">Mijn vriend gaat mee naar de controles en belt mij regelmatig op om te kijken hoe het gaat.</p><p class="x_MsoNoSpacing" style="box-sizing: border-box; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 10pt; font-family: Arial, sans-serif; color: #212121;">Maar toch is er iets veranderd in ons contact. Voorheen belde hij wel 4/5 per dag en soms spraken we wel uren achter elkaar(ook toen ik al zwanger was).</p><p class="x_MsoNoSpacing" style="box-sizing: border-box; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 10pt; font-family: Arial, sans-serif; color: #212121;">Maar de laatste tijd is dat minder. Ook belt hij me vaak niet terug als ik hem niet te pakken krijg of geen reactie op de app. Die komt meestal veel en veel later. Allemaal dingen die ik niet gewend ben.</p><p class="x_MsoNoSpacing" style="box-sizing: border-box; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 10pt; font-family: Arial, sans-serif; color: #212121;">En ja als ik hem dan spreek of we zijn samen dan hebben we het heel leuk en voel ik me blij.</p><p class="x_MsoNoSpacing" style="box-sizing: border-box; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 10pt; font-family: Arial, sans-serif; color: #212121;">Het is zijn eerste dus ja er komt veel op hem af en ik probeer hem ook zoveel mogelijk de ruimte te geven om aan het idee te wennen.</p><p class="x_MsoNoSpacing" style="box-sizing: border-box; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 10pt; font-family: Arial, sans-serif; color: #212121;">Maar A. hierdoor heb ik het gevoel dat we het niet echt samen doen. en B. het gevoel dat hij er alleen maar doet voor de kleine begint nu ook steeds meer naar boven te komen. Want ik weet dat hij het voor zijn kindje goed wil doen. Dus niet zomaar weggaan bij de moeder zonder er echt voor te gaan/hebben geprobeerd. Ik heb hem meerdere malen gevraagd of hij wel echt bij mij wil zijn. Want jij gaat het niet volhouden als hij het doet voor de baby. Nu krijg ik steeds meer het gevoel dat onze relatie nep is. Want elke keer als ik denk we hebben iig een basis lijkt deze toch steeds te wankelen. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Negeren  afwachten, meer geduld hebben, weer praten??</p><p>Wat is jullie mening? </p>
 
[quote quote=10186536]Heb ik het goed begrepen dat jullie (nog) niet willen samenwonen omdat jullie niets willen overhaasten..?[/quote]
Ja dat klopt. Ik heb al kids en de zwangerschap was niet gepland. We willen nu niet alles in één keer doen. Dat is teveel voor iedereen (ook rekeninghoudend met mijn kinderen)
Een baby is ook een hele grote verandering natuurlijk..
 
Ik zou ook bij jezelf nagaan wat jij nou echt wil. Je schrijft al eerder dat er voor jou gevoel iets ontbrak. Voordat je je vriend verwijten maakt of aanspreekt op het minder contact zou ik nagaan of je zelf deze relatie echt wil, of het alleen wil laten slagen voor je baby. En niet alleen afgaan op wat je vriend wil en daarmee jezelf weg cijferen... en als je voor jezelf goed duidelijk hebt hoe jij erin staat dat met hem bespreken en verder bespreken hoe verder... succes en geniet van je zwangerschap!! 
 
Terug
Bovenaan