Zwanger en scheiden

<p>Ik heb lang getwijfeld of ik wel of niet dit topic zal schrijven. Vind het best spannend. Maar omdat ik met zo veel vragen zit hoop ik anderen te vinden die mij hierbij kunnen helpen. Eventueel zelfs ervaring hebben met scheiden in de zwangerschap..</p><p>Mijn situatie (in het kort): 7 weken geleden vertelde mijn aanstaande ex-partner uit het niets dat hij zich niet gelukkig voelde, geen hoop zag voor onze relatie en uit elkaar wilde gaan. We hebben veel meegemaakt samen, waaronder een kindje verloren met 21,5 weken zwangerschap. Ik heb geprobeerd ervoor te vechten, maar de keuze was voor hem al gemaakt. Hij heeft ongeveer 10 weken geleden een andere vrouw leren kennen, wat ontzettend pijnlijk is voor mij. Ik besef mij steeds meer dat ik beter af ben zonder hem, maar ik vind het verschrikkelijk dat het kindje in mijn buik al deze spanningen moet meemaken en dat ons kindje gescheiden ouders zal hebben. </p><p>Wij hebben vandaag een gesprek gehad met de mediator, maar er komen zo ontzettend veel vragen over de toekomst van het kindje waar ik niet goed mee weet om te gaan. Vragen over opvoeding/verdeling zorg/wel of niet bij bevalling. Ik wil het beste voor het kindje, maar ik weet gewoon niet zo goed wat dat is... Hij wil weer wonen waar hij vandaan komt, dat is ongeveer 2 tot 2,5 uur rijden vanaf waar ik wil wonen. Voor de opvoeding zal dat denk ik erg lastig worden. Hij zegt of volledige zorg voor het kindje te willen, of dat ik de volledige zorg op mij neem. Dat hij de volledige zorg op zich neemt, wil ik niet. Naar mijn mening heeft het kind recht op zorg van vader én moeder. Maar als het meer spanningen geeft om die zorg samen te doen dan dat ik alles in mijn eentje moet doen, dan is de volledige zorg voor alleen mij wellicht nog een best goede optie. Alleen lijkt mij dat dan wel weer heel zwaar, om alles in mijn eentje te moeten doen en gun ik het kind ook ontzettend om een mooie band met zijn papa te krijgen (ondanks alles wat hij mij heeft aangedaan). </p><p>Hoe dan ook... Ik weet het niet zo goed meer.. En ook de bevalling, hebben jullie daar tips/verhalen van hoe dit bij gescheiden ouders ging? </p><p>Je mag mij ook evt persoonlijk mailen: floraaoudersvannu@outlook.com</p><p> </p>
 
Oei dit is heel heftig.. heel  jammer dat het zo moet lopen.
Ik geef je wel gelijk dat 2 uur verderop wel veel is, maar niet onmogelijk. Er zijn toch wel meerdere opties om jou tegemoet te komen? 
En bij de bevalling aanwezig zijn.. ik had hem er niet bij gewild, ik zou me te verraden voelen maar dat is hoe ik denk. Het is het mooiste moment van je leven en die zou ik dan bijv met mijn moeder/zus/beste vriendin willen delen die wel 100% je steunen.
 
Lieve Floraa, ik herinner je nog van het februari - forum. Wat ontzettend heftig wat jij in zo'n korte tijd voor je kiezen krijgt. Ik kan weinig anders adviseren dan je gevoel te volgen. Doe geen beloftes, want je gevoel kan ook weer veranderen. Heel veel sterkte met alle keuzes die gemaakt moeten worden. Je bent supersterk en je kan dit! 
 
Wat heftig voor je!
 
Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe de komende tijd. 
En denk ook een beetje aan jezelf, zorg goed voor jezelf. 
 
Xxxxx
 
Bedankt voor jullie lieve reacties!! Geeft mij veel steun! ? 
2-2,5 uur verderop rijden is inderdaad niet onmogelijk. Ik hoop dat hij die opties wil bekijken. Ik probeerde juist iets in de buurt te zoeken van hem en mijn familie en vrienden (maximaal 30 minuten van hem af). Want mijn familie en vrienden weet ik zeker dat ze mij niet in de steek laten, en bij hem weet ik dat gewoon niet zeker. Ik rijd liever dan dat hele stuk dan dat ik mijn stabiele en veilige plek moet verlaten. Lijkt mij namelijk het beste voor kind en voor mij. Hooopelijk gaat hij niet te ver weg verhuizen... 
 
Beste Floraa,
Wat ontzettend heftig allemaal voor jou.
Ik heb een vrij duidelijke mening hierover en ik wil deze wel kwijt aan jou. Wellicht is het erg pijnlijk voor je maar wat je nu meemaakt is natuurlijk verschrikkelijk.
Op dit moment heeft hij jou al in de steek gelaten. Je bent namelijk zwanger en hij wil 2 tot 2,5 uur bij je vandaan wonen. In Nederland kun je dit het beste omschrijven als de andere kant vh land.
Ik ben van mening dat hij er niet voor jou en de baby wil zijn. Hij wil graag voor de baby zorgen, maar dan fulltime?? Met andere woorden, hij wil samen met de ander jouw kind opvoeden?  Mag ik je 1 tip geven? Niet mee akkoord gaan. 
Jij moet vooral lekker gaan wonen waar het voor jou het prettigst is, waar je je steun van je familie en vrienden kan krijgen. Hij kiest ervoor om weg te gaan, niet jij. Als hij betrokken wil zijn in het leven van je kind, dan moet hij die verantwoordelijkheid nemen en ervoor kiezen om in de buurt van jullie te wonen. Wil hij dat niet, dan moet hij maar volstaan met een beperktere rol. 
En jij moet je gaan richten op een leven nu als alleenstaande moeder, wat je prima kan.
Hij heeft geen idee wat hij jou aandoet en zit zelf op een onvolwassen roze wolk. Hopelijk zal hij een leuke rol spelen in t leven van jullie kind. Maar ik zou er zeker niet van uitgaan. 
Ga van je eigen kracht uit en alles aan extra hulp, betrokkenheid of geld van zijn kant is mooi meegenomen vooral een band met de baby, dus blijf daar voor open staan. Maar wel op jouw voorwaarden. Niet zelf in 100 bochten wringen zodat meneer het makkelijk heeft.
Heel erg veel succes!
Je kan dit!
 
 
Hoi Floraa, 
Ik kom toevallig jouw bericht tegen, maar zie dat het alweer drie jaar geleden is. Ik ben erg benieuwd hoe het met je gaat en hoe de afgelopen jaren zijn verlopen.
Liefs
 
 
Terug
Bovenaan