Zwanger en Twijfeles

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Wij hebben zeer bewust van ons kind gekozen. Nu ben ik 6 weken zwanger en het geluk heeft al snel plaats gemaakt voor een beklemmend onheilsgevoel. Ik maak me de hele tijd druk: Wil ik dit nu wel, ben ik wel gelukkig met mijn vriend, ga ik wel van ons kind houden. Niks leid meer tot blijdschap. Ik ben alleen nog maar bang en paniekerig, maar durf dat tegen niemand te vertellen. Is dit een depressie? Wat er is mis met mij???
 
Lieve anoniem,
die gevoelens ken ik wel. Ik heb het ook gehad zo van de 8e tot de 10e week. Ook heel bewust voor een kind gekozen er ook nog redelijk lang op moeten wachten en toen het eenmaal zover was, was ik eigenlijk helemaal niet blij (de eerste paar dagen nog wel, maar daarna...) Ik was bang dat ik mijn vrijheid kwijt zou raken, en we hadden het zo leuk, dat gaat nu allemaal veranderen. Stel dat het in de toekomst tussen mij en mijn vriend niet meer goed gaat, etc.....
Nu ben ik 17 weken zwanger en heb ik van die gevoelens geen last meer. Ik kijk echt uit naar de komst van onze kleine, ik voel me heel sterk nu en heb het gevoel dat niks me uit mijn evenwicht kan brengen. Met onze kleine wordt het zeker zo leuk als het nu is en de rest laat ik gewoon lekker komen zoals het komt.......

Dus ik hoop dat jou gevoelens ook tijdelijk van aard zijn. Maar goed je hoort het heel erg vaak dus ik zou proberen me nog niet al te veel zorgen te maken.
liefs
Miek
 
Ik ben bijna twee jaar bezig geweest om zwanger te worden, en toch heb ik in het begin van de zwangerschap ook allerlei twijfels gehad.
MIsschien hoort het er ook wel een beetje bij (hormonen?)
Ik zou het zeker met iemand in je omgeving bespreken, en het verder gewoon even laten gebeuren, misschien denk je er over een of twee weken al heel anders over.

Sterkte!

N.
 
Hoi,

Het hoort er bij, zal wsl wel iets met de hormonen te maken hebben. Ik heb ze ook gehad met vlagen, maar inmiddels heb ik 2 prachtige dochters en klopt het gewoon allemaal. Ik zou ze voor geen goud willen missen (hoewel ik ze soms ook wel achter het behang wil plakken, bijv. als ze tegelijk huilen :)
Dus: niet schuldig voelen over die gevoelens, hoort er gewoon bij.

Groetjes,
Ze
 
Hallo,

Ik herken dit enorm, ik ben ook 6 weken en ben zwanger geraakt na een jaar van hormoonbehandelingen en onze kinderwens was heel groot. Nu is het zover en denk ik ook wil ik dit wel en ben ik wel gelukkig met mijn vriend. Ik ben zo aan het twijfelen terwijl we al zolang deze wens hadden.

Succes

Sindy
 
Hoi,
Een veel voorkomend verschijnsel hoor, die onzekerheid. Had ik bij mijn eerste zwangerschap ook, alhoewel dat niet zo zeer was of het wel goed zou gaan tussen mijn man en mij, maar meer of wij wel voor een kindje kunnen zorgen.
Nou, het gaat prima hoor. Gevoelens gaan vanzelf wel weer over.
Toevallig ben ik ook zes weken, maar dan van de 2e, en heb ik die gevoelens nu niet, maar dat zal vast komen omdat ik niet beter meer weet dan een kindje over de vloer te hebben.

Succes ermee

groetjes Mosy
 
Bedankt allemaal voor jullie reacties.
In werkelijke steun in de rug!!!!
En ik hoop dat ik snel ook genieten kan van mijn/onze zwangerschap en snel op het roze wolkje kan plaatsnemen.
Pffff het is zo fijn om te horen dat meer vrouwen daar last van hebben (ookal is het voor jullie niet fijn dat jullie er ook last van hebben), maar nu weet ik iniedergeval dat het 'normaal' is en dat het weer over gaat!!

BEDANKT!!!!!
 
Ik had net uitgebreid mijn dank uitgesproken over jullie steun,(Dat helpt echt.)maar mijn bericht werd niet geplaatst dus nu nogmaal maar dan kort:
Bedankt voor jullie reacties!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan