zwanger en verdrietig

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Allemaal,
Ik kom gewoon even buurten, heb even zin om mijn verdriet en teleurstelling te delen met jullie zwangeren
Ben nu 18,5 week zwanger van ons eerste ukkie en zit thuis in de ziektewet. Heb dagen achtereen migraine. (blijkbaar komen de spanningen er nu pas uit)mijn bloeddruk is ook wat aan de hoge kant, maar met ons kleintje is alles gelukkig goed. wel heb ik veel last van een gespannen en zenuwachtige buik. Maar volgens de vk kan dat niet veel kwaad als ik maar rust.
Heb nog steeds geen kontakt met mijn zusje. De relatie met mijn ouders verloopt ook nog steeds stroef en vergt veel energie die ik er eigenlijk niet meer in wil steken. (niks als negatief kommentaar enzov.)Maar ik wil ook niet zomaar het kontakt verbreken, maar toch .... dub dub dub.
We hadden ons zo verheugd op deze zwangerschap maar nu zitten we echt in een flinke dip. we zijn heel blij met ons groeiende buikje, maar de spanningen eromheen vallen zo enorm tegen dat het onze blijdschap verpest.
We zijn gewoon zo teleurgesteld in wat er allemaal is gezegd en gebeurd. Ik kan dat niet zomaar even vergeten. het heeft me zeer gekwetst. Dat ik daardoor nu ook lichamelijk last heb maakt het des te moeilijker.
Bedankt voor het delen van mijn verdriet
liefs Merel+
 
door al die spanningen voel je je zelfs echt niet lekker zo te lezen het enige wat nu belangrijk is voor jou en je kleine kindje in je buik is lekker aan je zelf denken en lekker rustig aan te doen probeer te genieten ook al gaat dat nu stroef want voor je het weet is je kleine er en zwanger zijn is ook zoo leuk!!! nou veel sterkte en denk vooral aan jezelf!!! liefs remona
 
lieve merel+
je moet echt aan jezelf nu denken meid! en daarbij aan je kleintje.
volgens mij komen jouw lichaamelijke klachten puur voort uit stress en verdriet door dat van je ouders.
jullie zijn zooo blij met deze zw.schap en toon die blijheid vanaf nu ook! het is heel belangrijk, dalijk is er iets niet goed ofzo en dan voel je je helemaal schuldig en dan vergeef je je dat je leven niet meer.
ik geniet elke dag van het wondertje in mijn buik! het maakt mij juist sterk. het laat me sterk voelen. probeer dat gevoel ook te krijgen.
ik heb soms ook het gevoel of iedereen me in de steek laat (vriendinnen enzo) omdat ik niet meer mee ga stappen en een heel ander leven krijg enzo.maar ik krijg er zoveel moois voor terug.
merel die mensen die jouw nu je zw.schap aant vergallen zijn, zijn het NIET waard hoor! dat zijn toch geen mensen? ze moeten je juist steunen en je goed doen voelen.
ik vindt dit heel naar voor jullie echtwaar.
probeer er samen met z'n tweeen (drieeen) iets van te maken en denk om je lichaam meid. want een hoge bloeddruk met 18wk is wat vroeg hoor...die kan je nog lang genoeg krijgen.
liefs sandy
 
Lieve merel
Ik vind dit heel naar voor je wat er allemaal nu in je levendje afspeeld, zeker nu je eigenlijk van de daken zou moeten schreeuwen dat jullie een kindje verwachten, ik ben zelf nu ruim 38wk zwanger en heb toen ik ongeveer 5 maanden zw was ook een tijdje in de ziekenwet gezeten, dit kwam door heel veel stress op mijn werk ( is natuurlijk wel heel wat anders dan wat jij nu doormaakt, ik heb toe voor mijzelf en het kindje gekozen want dat was op dat moment het beste en de rest er omheen moest ik even op een laag pitje zetten, hoe moeilijk dat ook is, het maakt je wel sterker, ik wil er hiermee zeggen zorg ervoor dat je niet te veel stress te verwerken krijgt want dat is niet goed voor jou maar ook zeker niet goed voor de baby, probeer ondanks alles er toch een beetje van te genieten samen en als jullie samen ( jij en je man/vriend) sterk zijn komt het vast wel weer goed.
Veel sterkte en laat nog eens wat van je weten hoe het met je gaat
 
Lieve Merel,
Waarom in godsnaam doen de mensen die juist van je moeten houden en blij voor je moeten zijn, zo moeilijk? Ken natuurlijk de geschiedenis niet, maar wat Sandy ook zegt, ze zijn het niet waard. Geniet lekker met z'n drieen en laat die negatieven lekker gaan. Misschien moet je het contact voorlopig vermijden totdat het beter met je gaat of totdat je een lekkere gezonde kleine gup in je armen mag sluiten. Laat je niet kisten, dit is het grootste en wellicht het mooiste wonder in de wereld.

Groetjes en knuffies
Miranda
 
hoi allemaal,
bedankt voor jullie lieve reactie's.
Ik weet dat ik het moet loslaten, maar het zijn verdomme (sorry) mijn eigen ouders ! waarvan ik nooit had verwacht dat ze zoiets zouden doen. (mijn zusje is ook zwanger en die gaat voor alles > prima ! is ook niet normaal, maar ze is jonger dus zal altijd het zielige kleine meisje blijven, daar kan ik nog wel mee leven. zij woont ook meer in de buurt van mijn ouders en lost alle problemen op door naar pappie en mammie te lopen. dat doen mijn man en ik niet, wij willen samen de dingen oplossen waar we tegenaan lopen, maar dat mag blijkbaar niet. je moet volgens mijn ouders regeltjes leven (zoals hun het doen en verwachten)
maar enig begrip hadden we zeker wel verwacht daar wij 2 jaar over deze zwangerschap hebben gedaan.
Het maakt me gewoon zo ontzettend verdrietig dat mijn eigen familie ons dit aandoet. ik probeer ze inderdaad te mijden, en ben gewoon bang dat ze komen (niet dat ze dat doen, maar toch) stom he ?
Ik besef heel goed dat dit nooit meer goed komt want het vertrouwen is weg.
vanavond hebben we verjaardag van mijn oma, en dan gaan ze net doen alsof ze heel bezorgd om mij zijn enzo. dan moet ik me zo inhouden om er niks van te zeggen ! Nu kom ik er pas achter wat ik van mijn schoonfamilie en mijn man heb geleerd, ik ben beleefd ! en in iedereen oprecht geintereseerd ! Ik zal altijd groeten, vragen en menen als ik iemand vraag hoe het is, en op het werk en thuis. Maar dat beleefde heb ik dus niet van thuisuit meegekregen. een harde maar zeker waardevolle les die ik nu leer !
bedankt allemaal
liefs, merel+
 
hoi Merel,
Ik maak op dit moment ookzo iets mee mijn ouders zijn al heel lang gescheiden en mijn moeder heeft uit een nieuw huwelijk ook nog twee kids en die worden onwijs voorgetrokken met alles en nu ik 24 weken zwanger ben lijkt het wel alsof mijn half zusje van 14 me moeder zit op te steken tegenover mij alleen heeft mijn moeder dat niet in de gaten dus ik heb ook wat minder iets van mezelf laten horen de laatste tijd maar nu krijg ik de schuld overal van dat ik geen contact meer wil enzo maar dat is helemaal niet waar en die manvan me moeder kan ik al helemaal niet mee opschieten dus ik heb ook zo iets nu ik laat me zwangerschap niet verpesten door hun hoor! en datmoet jij ook niet doen het moet juist een mooie tijd voor jullie zijn,toch??

Heel veel liefs Daniella
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan