Zwanger en ziektewet

[Samvd]

<p>Hoi hoi iedereen!</p><p> </p><p>Ik ben op dit moment 19 weekjes zwanger en zot eigenlijk vanaf half maart al in de ziektewet. Dit in eerste instantie niet door mijn zwangerschap maar omdat de werkdruk op mijn werk (leidinggevende horeca) mij echt te veel werk en ik overspannen tegen een burn out aan liep. Dit gecombineerd met een werkgever die mijn vragen naar een gesprek met een nedrijfsarts en afdeling personeelszaken niet serieus nam en mij ondanks dat die wist dat ik zwanger was gewoon 10 uur liet werken zonder pauze was het voor mij de druppel. Mijn collega's zagen het ook aan mij ik was zo vermoeid ging huilend naar werk, kon niks hebben en huilend weer naar huis. Deze stress wilde ik echt niet voor mijn kindje.</p><p> </p><p>Het heeft allemaal erg lang geduurd met de bedrijfsarts maar ik had in de tussen tijd gelukkig wel hulp van de praktijkondersteuner. Inmiddels een gesprek met de bedrijfsarts gehad en moet 10 uur per week gaan werken en in 4 tot 6 weken tijd opbouwen naar max. 20 uur (dit vond mijn arts erg hoog om mee te beginnen maar oke we gaan het proberen) en aangepaste werkzaamheden. Ik kan nu voornamelijk computer en receptie werk doen.</p><p> </p><p>Vanaf deze week ga ik 3x 5 uurtjes werken. Hiervoor 2 weken 2x 5 uurtjes gedaan en dat ging opzich prima. Merkten wel echt dat ondanks dat ik bijna "niks" doe ik toch na die 5 uur echt moe ben. En ik zie mezelf eigenlijk niet voor de volledige 38 uur terug keren.</p><p> </p><p>Nu vroeg ik mij af wat hierin mijn rechten zijn? Moet ik om lager contracturen vragen of zou ik een deel gewoon kunnen werken en de overige uren dan in de ziektewet kunnen zitten? Ik kon hier neit veel duidelijks vinden op de uwv site. Alleen dat als het zwangerschapsgerelateerd is je inprincipe 100% betaald krijgt.</p><p> </p><p>Het liefst zou ik daar helemaal niet meer willen werken. De sfeer is gewoon weg. Er wordt niet mee gedacht of gevraagd hoe het met mij gaat niks. Mijn baas vind het allemaal maar een beetje onzin volgens mij. Maarja zwanger ander werk zoeken zie ik al helemaal niet zitten. Denk niet dat ik na mijn verlof nog terug kom. Het is zonder file 40 minuten rijden en onmogelijk om van 9 tot 17 te werken.</p><p>Ik plak denk ik meteen die 9 weken ouderschapsverlof eraan vast en dien mijn ontslag daarna in. (Mag dit trouwens?)</p><p> </p><p>Mijn grote vraga is dus eigenlijk hebben dames hier ervaring mee? (Deels)in de ziektewet gaan tijdens je zwangerschap? Hoe ging dit bij jullie? Ik hoor graag jullie ervaringen en misschien wel tips hoe ik dit het beste kan aanpassen </p><p> </p><p>Ik hoor sowieso via andere zwangeren dat het bij verschillende werkgevers anders geregeld is. Waar de 1 meteen aangepaste kortere tijden en extra pauzes krijgt en standaard wel de volle uren krijgt uitbetaald, moet de andere met pijn en moeite om die extra pauzes strijden.</p>

 

[Moradora]

Ja hoor je kunt gedeeltelijk in de ZW. Het deel wat je ziek bent betaald het UWV aan je werkgever deze heeft dus geen kosten van een zieke zwangere werkneemster.
Je zou dus gerust 100% ziek kunnen melden als het niet wil. Je bedrijfsarts kan een hoop vinden maar wil het moet houdt het op.
Ik zelf heb vanaf week 6 volledig in de ZW gezeten door alle kwaaltjes en werkte af en toe therapeutisch.
Meeste werkgevers hebben hier geen probleem mee omdat ze jouw ziek zijn volledig vergoed krijgen.

 

[Samvd]

[quote quote=10558275]Ja hoor je kunt gedeeltelijk in de ZW. Het deel wat je ziek bent betaald het UWV aan je werkgever deze heeft dus geen kosten van een zieke zwangere werkneemster.Je zou dus gerust 100% ziek kunnen melden als het niet wil. Je bedrijfsarts kan een hoop vinden maar wil het moet houdt het op. Ik zelf heb vanaf week 6 volledig in de ZW gezeten door alle kwaaltjes en werkte af en toe therapeutisch.Meeste werkgevers hebben hier geen probleem mee omdat ze jouw ziek zijn volledig vergoed krijgen.[/quote]
 
Dankjewel voor je reactie! Fijn om te horen dat het dus wel kan. 
Het geld is het probleem niet bij mijn werkgever ze hebben enorm personeels te kort. Van de 8 leidinggevende liggen er nu 4 uit. Dus daarom wil die denk ik dat ik zo snel mogelijk weer ga werken. Zag dat die me voor over een paar weken ook al voor 4 dagen per week heeft ingepland ook al hebben we het daar nog helemaal niet over gehad.
Maarja ik wacht het even af en probeer goed naar mijn lichaam te luisteren. Over 3 weken belt de bedrijfsarts weer dus die kan dan zien we het verder

 

[NicoleSD]

Ik ben ook vanaf een maand of 5 halve dagen gaan werken vanwege extreme moeheid (ook waarschijnlijk trgen burn out aan) en dit heb ik gedaan tot aan zwangerschapsverlof. Mag gewoon hoor. En volgens mij kan je baas het ook nog 'steken op' je zwangerschap waardoor ziektekosten door UWV worden vergoedt. Je bent dan alleen wel verplicht om met 34 weken met verlof te gaan.

 

[CynthiaB]

Ik zit inmiddels vanaf begin mei ook in de ziektewet ivm bekkenklachten. Nu 28+2, ik werk nu halve dagen. Mijn leidinggevende was er ook totaal niet blij mee. Maar mijn lichaam kon niet meer. Dit werd begrepen door de arbo dienst en wilde dag ik terugging naar halve dagen. Heb komende woensdag een gesprek bij de arbo dienst en hoop dat deze zo mee blijven werken

 

[MamaVanTweeSchatten]

Hoi! Ik heb dezelfde situatie gehad in 2018. Ik kreeg eind 2016 een burn-out. Die duurde zeer lang door een heel nare opstelling van mijn werkgever. Ik raakt3 in november 2017 zwanger. Ik moest reïntegreren, maar liep tegen zwangerschapsklachten (ernstige bekkenpijn) aan. Mijn werkgever wilde hier niets van weten en vond dat ik de volledige 40 uur moest werken. Dit kon fysiek gezien niet. Ik heb het toen als volgt gedaan: schriftelijk (via mail) een afspraak met de bedrijfsarts geëist. Vervolgens heb ik bij de bedrijfsarts gedaan alsof al mijn burn-out klachten voorbij waren maar ik puur lichamelijk niet meer kon werken. Dit was niet helemaal waar, maar dat was de enige manier waarop ik geen dwingende en onmogelijke eisen kregen vanuit mijn werkgever. Ik kon lichamelijk inderdaad niet meer werken, maar was nog zeker niet over m'n burn-out heen.
De bedrijfsarts heeft mij toen 100% arbeidsongeschikt gemeld op basis van zwangerschapsgerelateerde klachten. Je hoeft dan niet te re-integreren. Ik werd toen met rust gelaten en heb mijn burn-out in rust kunnen verwerken met therapie. Vervolgens bevallen en na 3 maanden gesolliciteerd. Toen ontslag genomen bij mijn werkgever en 5 maanden na de bevalling begonnen bij mijn nieuwe werk, waar ik 3,5 jaar later nog steeds erg blij ben.
Ga absoluut niet minder uren vragen. Je werkgever krijgt namelijk al je uren van het UWV uitbetaald als je ziek bent door zwangerschap.
Kies voor jezelf en je kindje; laat je niet leiden door vreselijke leidinggevenden.

 

[Essil]

Je leidinggevende kan dan niet blij zijn, maar het gaat om jouw gezondheid en die van je baby. Een collega van mij is na de zwangerschap waarin ze ondanks dat het duidelijk niet ging, door is blijven werken, nu langdurig overspannen. Veel langer dan die zwangerschap duurde. Ook bij ons was al personeel te kort. Nu nog meer dus.